พระคุณอันไม่มีประมาณ
ของหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ
หลวงปู่ วัดปากน้ำท่านเป็นปูชนียบุคคลที่หาได้ยาก ท่านมีพระคุณอย่างจะนับจะประมาณมิได้ ท่านมีความสำคัญต่อชาวโลกและต่อพวกเราเป็นอย่างยิ่ง ถ้าปราศจากการสละชีวิตของท่านแล้ว เราจะไม่มีวันรู้จักคำว่าธรรมกายเลย คำว่าธรรมกายก็จะมีปรากฏเพียงในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเท่านั้น เราจะไม่รู้จักว่าเป็นอย่างไร มีความสําคัญแค่ไหน จะเข้าถึงได้ด้วยวิธีการใด
เราจะไม่มีวันได้รู้จักเลย ถ้าท่านไม่นำเรื่องราวของธรรมกายมาเปิดเผย ยิ่งถ้าเราได้ศึกษาวิชชาธรรมกายให้ลึกซึ้ง เราก็จะยิ่งซาบซึ้งในพระคุณของท่านมากกว่าที่เคยได้ยินได้ฟังมา เพราะท่านมีมโนปณิธานที่ยิ่งใหญ่ ที่จะรื้อสัตว์ขนสัตว์ไปให้หมดทุกๆ ภพทีเดียว ใจท่านมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรมอยู่ตลอดเวลา ยังไม่เคยมีใครคิดอย่างนี้เลย นี่ก็เป็นสิ่งที่บังเกิดขึ้นได้ยาก แต่ก็บังเกิดขึ้นแล้ว ด้วยมหากรุณาที่ไม่มีประมาณของท่านที่มีต่อมวลมนุษยชาติ และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ตลอดแสนโกฏิจักรวาลอนันตจักรวาล
เมื่อหลวงพ่อวัดปากน้ำท่านได้บรรลุธรรม ได้เห็นแผนผังชีวิตของท่านและของสรรพสัตว์ทั้งหลายแล้ว ท่านก็มองเห็นว่า ที่ต่างต้องมีทุกข์กันอยู่นั้นน่ะเป็นผลมาจากเหตุข้างในซึ่งมีแหล่งกำาเนิดที่ผลิตความทุกข์ทรมาน ครอบคลุมสรรพสัตว์ทั้งหมดตลอดทั้งมนุษย์ ทิพย์ ธรรมครอบคลุมโอกาสโลก ขันธโลก สัตวโลกทั้งหมดเลย และท่านก็ยังค้นพบต่อไปว่ามีวิธีเดียวเท่านั้นที่จะให้พ้นจากทุกข์ทั้งมวลได้คือ ต้องไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม จะต้องไปขจัดต้นเหตุของความทุกข์ทรมาน แล้วตัวท่านเองก็ทําอย่างนั้นมาตลอดชีวิตของท่าน
ท่านได้เคยพูดเอาไว้ตอนหนึ่ง เมื่อครั้งที่ท่านได้แสดงธรรม ราวปีพุทธศักราช ๒๔๙๗ ว่า “ผู้เทศน์เองได้ค้นคว้าหาเหตุผลเหล่านี้หนักหนาแต่ว่ายังไปไม่ถึงที่สุด ถ้าไปสุดเวลาใดล่ะก็วิชชาของผู้เทศน์นี้สำเร็จเวลานั้น เวลานี้กำลังไปอยู่ทั้งวันทั้งคืน วินาทีเดียวไม่ได้หยุดยั้งเลยตั้งใจจะไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม ให้สุดวิราคธาตุ วิราคธรรม แต่มันยังไม่สุด ถ้าว่าสุดแล้วล่ะก็รู้กันหมดทั้งสากลโลก ไม่ต้องสงสัยล่ะ รบราฆ่าฟันเลิกกันหมด มนุษย์อยู่ร่มเย็นเป็นสุขหมดไม่ต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ มีผู้เลี้ยงเสร็จ เป็นสุขเหมือนอย่างกับพระ เหมือนอย่างกับเทวดาเหมือนกับพระนิพพาน” ท่านทํางานที่แท้จริงอย่างนี้มาตลอด จนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของชีวิตท่าน ชาติที่ผ่านๆ มาท่านก็ทำมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ตราบใดที่ภารกิจยังไม่หมดสิ้นท่านก็ยังมีความตั้งใจมุ่งมั่นที่จะรื้อสัตว์ขนสัตว์กันต่อไป จะอีกกี่ภพกี่ชาติก็ตาม จะต้องไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมให้ได้
นับว่าเป็นบุญวาสนาของพวกเรา ที่ได้มาเกิดในร่มเงาบารมีของท่านจึงได้มีโอกาสศึกษาธรรมะเรียนรู้วิชชาธรรมกาย ที่ได้รับการสืบทอดมาจากท่าน ทําให้เราและชาวโลก มีหลักในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง มีเป้าหมายของชีวิตที่ถูกต้องสมบูรณ์
เพราะฉะนั้น ความสำคัญของท่านไม่ใช่แค่เป็นเพียงบุคคลสำคัญของโลกเท่านั้น ไม่ใช่เป็นเพียงบุคคลสำคัญของจักรวาล แต่เป็นบุคคลสําคัญของธาตุธรรมเลยทีเดียว พระคุณของท่านจึงมีมากมายมหาศาล เกินกว่าที่จะสรรหาคำใดๆ มาพรรณนา ยากที่เราจะทดแทนพระคุณของท่านได้หมด แต่เราในฐานะศิษยานุศิษย์ก็จะทำอย่างเต็มที่ เต็มกำลังสติปัญญาความสามารถของเรา คือทำทั้งอามิสบูชาและปฏิบัติบูชา ทำตามคำสั่งสอนของท่าน ท่านรักในการปฏิบัติธรรม เอาจริงเอาจัง เราก็ต้องรักในการปฏิบัติธรรม ขยันนั่งธรรมะ เอาจริงเอาจังเหมือนอย่างท่าน ท่านมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม เราก็ต้องมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรมด้วย อย่าให้อะไรมาเป็นอุปสรรคในการทำใจหยุดนิ่งที่จะไปให้ถึงจุดหมายปลายทางได้ ถ้าทำได้อย่างนี้ จึงจะได้ชื่อว่าเป็นการบูชาธรรมท่าน บูชาพระคุณของท่าน
วันพุธที่ ๑๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๓
พระธรรมเทศนาพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย)
