ฝึกหยาบคู่กับละเอียด : ฝึกกันไป ฝึกใจให้หยุดนิ่ง เรากำลังฝึกกันอยู่ ไม่ช้าหรอก เหมือนจะช้านะ แต่ไม่ช้า เราไม่ใช่ถอยหลังกลับนะ แต่เรากำลังย้ำพื้นฐานตรงนี้ให้คม เฉียบ ให้ชำนาญ ให้แจ่มแจ้ง “เสียเวลาได้ แต่อย่าเสียกำลังใจ” ทำเฉย ๆ อย่าไปกังวลนะ แล้วเราไปต่ออย่างมีความสุข ปีติ เบิกบาน และภาคภูมิใจ ลูกก็ต้องฝึกหยาบคู่กับละเอียดด้วย เราต้องเป็นต้นบุญต้นแบบ หยาบจะเกื้อกูลละเอียด ต้องเป็นหนึ่งเดียวกันทั้งหยาบและละเอียด เราส่องกระจกดูแล้วนี่ เราเป็นมนุษย์ธรรมดา ไม่ใช่เทวดา เราก็ทำแบบมนุษย์ธรรมดา เดี๋ยวได้ อย่าไปท้อ ต้องให้ได้สิ ไม่ได้ไม่ได้ ต้องได้ และก็ต้องให้ดีกว่าดีที่สุด ใจต้องไม่ติดอะไรเลย มันถึงจะเคลื่อนเข้าไปทั้งตัว เข้าไปเองได้ เรื่องภายนอกเป็นเรื่องของพญามาร ที่เค้าทำใจให้หยาบ ต้องติดกลางอย่างเดียว แล้วก็ต้องมีพื้นฐานของความสุข ความบริสุทธิ์ อย่าดูเบาคำว่า “ง่าย” เส้นทางสายนี้เป็นเส้นทางของความสุขนะ ไม่ใช่เส้นทางของความทุกข์
ทำเฉย ๆ อย่างมีความสุข : ยังแข็งแรงกันอยู่ต้องลุยนั่งธรรมะกันให้เต็มที่นะ นั่งธรรมะแล้วได้สุขจากสมาธิ สุขก็ให้เฉย ทุกข์ก็ให้เฉย ไม่สุขไม่ทุกข์ก็ให้เฉย ๆ จิตจะบริสุทธิ์ขึ้นไปเรื่อย ๆ ทำเฉย ๆ อย่างมีความสุข จนใจหลุดออกจากกายหยาบเข้าไปสู่ภายใน
คุณครูไม่ใหญ่
