เราต้องเป็นที่พึ่งให้กับตัวเราเอง : หากเรายังมีความลับในตัวเองอยู่ ก็อย่าหวังไปรู้ความลับในสิ่งอื่น อย่างของในห้องนี่เราต้องรู้ให้หมด ต้องหายสงสัยด้วยตัวของเราเอง เพราะมันเป็นเรื่องของเราเอง ไม่เกี่ยวกับใคร เหมือนกินข้าวเราก็อิ่มเอง คนอื่นจะอิ่มยังไงก็ช่างหัวมัน เราไม่ได้ไปนั่งแข่งกับใคร ตอนนี้เรายังเป็นที่พึ่งของตัวเองไม่ได้ เราต้องเป็นที่พึ่งให้กับตัวเราเองให้ได้ “อตฺตาหิ อตฺตโน นาโถ” เราจะอยากศึกษา อยากเรียนรู้ มันจะอยากเข้ามานั่งในห้องนี้เอง ไม่รู้มันเป็นยังไง มันอยากจะเข้ามานั่ง มันอยากจะรู้ว่ามีอะไรอีกที่ต้องเรียนรู้
เปิดศักราชปีแห่งการสร้างบารมี : โลกใบนี้กว้างใหญ่ไพศาลแต่มีที่นี่ที่เดียว และเวลาที่พระเดินธุดงค์ก็เหลืออีกไม่กี่วันแล้ว หนึ่งปีมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเอง เฉพาะเดือนมกราคมนี้ ที่เราจะได้เปิดศักราชปีแห่งการสร้างบารมี เราจะไม่ใช้เดือนอื่น เราจะใช้เดือนแรกของทุก ๆ ปี เพื่อจะได้นึกถึงบุญได้ทั้งปี จะได้มีเรื่องราวดี ๆ รับต้นปี มั่งมีร่ำรวยเหลือหลาย ลูก ๆ มีบุญมากที่ได้มาอยู่ตรงนี้
คุณครูไม่ใหญ่
