คำพ่อ คำเเม่

คำพ่อ คำเเม่
ตอน วิชาเป็นทรัพย์

ลูกรัก ...

                   สุภาษิตพระร่วงกล่าวไว้ว่า “เมื่อน้อยให้เรียนวิชา ให้หาสินเมื่อใหญ่” คือเมื่ออายุยังน้อยให้ศึกษาเล่าเรียนหาวิชาความรู้  เมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ให้ใช้ความรู้หาสินทรัพย์เงินทองตั้งเนื้อตั้งตัว
 

                  คำสอนนี้ดีแท้ลูกเอ๋ย การศึกษาเล่าเรียนนั้นเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญของคนเรา วิชาความรู้เป็นเครื่องมือในการทำมาหากิน คนที่ศึกษาย่อมมีวิชา คนที่มีวิชาย่อมได้เปรียบในเรื่องการประกอบอาชีพ ท่านว่า “วิชาเป็นทรัพย์” คือวิชาความรู้นั้นเป็นทรัพย์ต้นทุนที่อยู่ข้างในตัวคนเรา ติดตัวเราไปได้ทุกแห่งหน ไม่ลำบาก
ต้องดูแลรักษา นำออกมาใช้ได้ตลอดเวลา

                 และสามารถใช้เป็นเครื่องมือหาทรัพย์ภายนอกได้ด้วย ลูกจึงควรตั้งใจศึกษาเล่าเรียนให้ดี ให้มีความรู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ลูกได้วิชาความรู้เท่ากับได้มรดกอันสำคัญไว้แล้ว แม้จะไม่ได้มรดกที่เป็นทรัพย์สินเงินทองอีกก็สามารถจะใช้วิชาความรู้หาเอาได้

                 มีคำกลอนที่จำไว้ได้ จึงขอฝากลูกไว้เป็นข้อคิด คำกลอนนั้นมีว่า

       พระมหาโพธิวงศาจารย์
(ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต)