เราเป็นผู้มีบุญมาก จึงรู้จักศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
พวกเรามีบุญมากที่มาอยู่ในยุคที่มีการฟื้นฟูวิชชาธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้บังเกิดขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง....จากการสละชีวิตของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร ท่านได้ค้นพบวิชชาธรรมกายหวนคืนมาอีกครั้งหนึ่ง
เรามีบุญมากที่ได้ยินเรื่องวิชชาธรรมกาย หรือเรื่องพระธรรมกายมีอยู่ในตัวของเรา...เป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง เรามีบุญมากที่รู้ว่าท่านสถิตอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เหนือสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ และยิ่งไปกว่านั้น เรามีบุญมากที่รู้หลักวิชชาที่จะเข้าถึงพระธรรมกายภายในว่า ต้องทำใจให้หยุดนิ่งอยู่ภายในนิ่งอย่างสบาย ๆ “หยุดเป็นตัวสำเร็จตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งเป็นพระอรหันต์” ซึ่งหลักวิชชาตรงนี้ ตั้งแต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพานไปแล้ว..ก่อนการบังเกิดขึ้นของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ก็ยังไม่เคยเห็นว่าจะมีใครสอนแบบนี้
คำว่า “สมณะหยุด” มีปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎก คำว่า “ธรรมกาย” ก็มีปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎก แต่ผู้ที่จะอธิบายขยายความให้เข้าใจได้ง่าย และสามารถนำมาปฏิบัติได้นั้นก็ยังไม่มี จนกระทั่งมีการเกิดขึ้นของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ของเรา เพราะฉะนั้น... เรามีบุญมากที่ได้มาอยู่ในยุคนี้ ทุกอย่างเตรียมพร้อมเอาไว้ให้สำหรับเรา เหลือแต่ความเพียรและทำให้ถูกหลักวิชชา ถ้าเราเห็นคุณค่าและสมัครใจที่จะเข้าถึง..ก็ให้มีสติ สบาย สม่ำเสมอ หมั่นสังเกต แล้วเราก็จะสมปรารถนากันทุกคน
นโยบาย คือ เอา “อ อ่าง” ออกจาก “อวิชชา” ให้เหลือแต่ “วิชชา” ซึ่งเราจะแก้อวิชชาด้วยวิชชา เพราะฉะนั้น ให้สมาชิกเขตในทุกคนตั้งใจกันเอา “อ อ่าง” ออก ด้วยการทำหยุดแรกกันให้ได้ เพราะ “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” และเราก็จะได้ยกชั้นหยุดแรกกันได้ทั้งองค์กร ดีไหม!!
นโยบาย คือ เอา “อ อ่าง” ออก..ยกชั้นกันทั้งองค์กร “ความไม่รู้อันใด ขอให้จงหมดสิ้นไปจากลูกทุกคน”
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๕
