ม ง ค ล ที่ ๒ ๕ มีความกตัญญู
กรรมที่บุคคลทำในคนกตัญญู มีศีล มีความประพฤติประเสริฐ
ย่อมไม่ฉิบหายไป เหมือนพืชที่บุคคลหว่านลงในนาดี ฉะนั้น
๑. ความกตัญญู
๑.๑ บุคคลนั่ง หรือนอนที่ร่มเงาของต้นไม้ใด ไม่พึงหักก้านกิ่งของต้นไม้นั้น เพราะบุคคล
ผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นคนชั่วช้า.
ขุ.ชา. (อรรถ) มก. ๕๙/๙๔๐
๑.๒ กรรมที่บุคคลทำในคนกตัญญูมีศีล มีความประพฤติประเสริฐ ย่อมไม่ฉิบหายไป
เหมือนพืชที่บุคคลหว่านลงในนาดีฉะนั้น.
ขุ.ชา. (โพธิ) มก. ๕๙/๘๖๒
๒. ความอกตัญญู
๒.๑ กรรมที่บุคคลทำในอสัตบุรุษ ย่อมฉิบหายไม่งอกงาม เหมือนพืชที่บุคคลหว่านลงในไฟ
ย่อมถูกไฟไหม้ไม่งอกงาม ฉะนั้น.
ขุ.ชา. (โพธิ) มก. ๕๙/๘๖๒
