....หน้าร้อนบอกตรงๆ ไม่ชอบเอาเสียเลย เปลืองน้ำ เปลืองเสื้อผ้า เปลืองอารมณ์ เพราะเวลาที่ร้อนมากก็เหนอะหนะตัวต้องรีบไปหาความชุ่มชื่นกับสายน้ำจากฝักบัว อาบน้ำเสร็จ ถ้าคิดจะใส่เสื้อผ้าชุดเดิมอย่าอาบน้ำเสียดีกว่า ก็เลยต้องเป็นที่มาของการต้องเปลี่ยนชุด อารมณ์ช่วงนี้ก็แปรปรวนรวนเรบ่อย ฉะนั้นเวลาจะพูดจะจากับใครต้องระมัดระวังคำพูดเสียให้ดี อย่าพูดผิดหูเขาเป็นอันขาด อาจถูกจัดอันดับเข้าสังกัด ตัดตอน ได้น่ากลัวครับ น่ากลัว!!
....หน้าร้อนนี่ถ้าขับรถผ่านบริเวณที่กว้างๆ จะพบกิจกรรมหลักที่น่าเพลินใจนั้นคือ การเล่นว่าว และเมื่อพูดถึงการเล่นว่าวภาพของท้องสนามหลวง มักจะปรากฏเด่นชัดที่สุดในสายตาและภาพในใจ สมัยผมเด็กๆ ก็วิ่งเล่นกันอยู่แถวนั้น ที่บ้านผมจะไปพร้อมกันพี่ๆ น้องๆ พอโตหน่อยก็มีหลานๆ พ่วงไปอีกเป็นพรวนว่าวที่มีและรู้จักกันดีนั้นก็หลากหลายชนิดเช่นว่าวจุฬา ปักเป้า และก็ว่าวงู แต่ถ้าได้พูดคุยกับผู้รู้ชื่อว่าวแปลกๆ จะหลุดจากปากมาหลายกระบุงโกยอย่างเช่น ว่าวอีลุ้ม ว่าวแซงแซว ว่าวผีเสื้อ ว่าวดุ๊ยดุ่ย ว่าวหาง ว่าวนกยูง ว่าวปลา และก็ที่แปลกหูและยังไม่เคยเห็นก็คือว่าวอีแพรด การเล่นว่าวนี่ก็เป็นการละเล่นของไทยอย่างหนึ่งครับ ผู้หลักผู้ใหญ่มักส่งเสริมให้ลูกหลานทำว่าวเล่นเองอย่างพี่ชายผมนี่แหละตัวฉกาจชอบทำว่าวเล่นเองฝีมือของเขาหาตัวจับยากเลยทีเดียวถ้าถึงหน้าเล่นว่าว ผมไม่ได้ยกพี่ชายเรื่องความเก่งกาจด้านการประดิษฐ์หรอกนะครับ แต่ที่หาตัวจับยากเป็นเพราะเขาไม่อยู่ให้จับมากกว่า จะหายตัวไปประดิษฐ์ว่าวและก็วิ่งเล่นกับเพื่อนอย่างชนิดตามไม่พบว่าไปเล่นอยู่แถวไหนมากกว่า
.....ข้อดีของการได้ประดิษฐ์ว่าวเล่นเอง เราจะได้ฝึกการเรียนรู้ ฝึกความเป็นคนใจเย็นและมีสมาธิ การคิดอ่านการวางแผน บังคับว่าวนี่ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าไม่ฝึก ไม่ได้ลองทำดูก็ยากเอาการเหมือนกันที่จะประคองว่าวให้ลอยล่องอยู่ที่ลมบน ผมว่าผลพลอยได้ของความสนุกสนานจากการเล่นว่าวนั้นก็คือความท้าทาย
ว่าวเมื่อเวลาติดลมบนแล้ว เราแทบไม่ต้องทำอะไร แค่ถือสายป่านว่าวให้มันเริงร่าอยู่บนท้องฟ้าอยู่อย่างนั้น แหม! ยังไม่ทันมีว่าวอยู่ในมือแต่ก็พูดจาเรื่อยเปื่อยหาจุดจบเอ้ย! หาลานบินไม่ได้ แล้วอาการอย่างนี้เขาก็เรียกว่าติดลมเหมือนกันนะครับ ประเภทพูดมากไม่รู้จักจบเนี่ย!!
นายตั้ม
