สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๒๓
เรายอมเป็นก้นกระทะ : (ถ้าเกิดนั่ง มีบางช่วงจังหวะที่ตัวมันยืด แล้วมันก็ขยาย คือนั่งไปจนถึงตัวมันตลบ คือรู้สึกว่า ขามันตลบขึ้นข้างบน แล้วหัวมันสั้น แต่ช่วงจังหวะที่นิ่งในช่วงนั้นนะครับ มันเหมือน กับไฟรนที่ก้นนะครับ มันจะให้ทนต่อไป คือว่ามันค่อยเจ็บขึ้นเรื่อย ๆ ครับ level มันจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนทนไม่ไหวครับ จนลูกต้องขยับครับ) ไม่ต้องสนใจลูก เอาแบบนั่งให้เป็นก้นกระทะ กระทะยิ่งกว่าเรา เราไม่ได้เจอไฟ แต่เจอความรู้สึกของไฟ ให้นั่งเฉย ๆ มันสู้เราไม่ได้หรอก พอข้ามปวดนี้นะ พอชนะมันทีนะ ชนะนิรันดร์เลย มันจะไม่เกิดอีกตลอดชาติเลย แต่ถ้าเราแพ้สักครั้งหนึ่งนะ พอจะถึงนี้นะ เอาล่ะเลิกซะก่อน มันก็จะเกิดหลายครั้ง ลูกก็ไปตัดสินใจเอา ว่าจะเอายังไง เราต้องยอมเป็นก้นกระทะสักวันหนึ่ง ยอมสักวันหนึ่ง ยอมชนะสักครั้ง คราวหน้า อย่ายอมแพ้เขานะลูก ยอมชนะหน่อย ลุยกันเลย
ความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ : ถ้าตัดสินใจที่เดินเข้าสู่ภายใน เราต้องไม่ติดแบบที่ชาวโลกเขาติด อย่างนี้ถึงไปได้ โอ้โห้…แล้วมันจะเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่
หยุดนิ่งอย่างเดียว : พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านก็บอกแล้วว่า ตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งเป็นพระอรหันต์ หยุดนิ่งอย่างเดียว ยิ่งนิ่งยิ่งสว่าง ยิ่งสว่างยิ่งเห็นแจ้ง ยิ่งเห็นแจ้งยิ่งรู้แจ้ง ยิ่งรู้แจ้งยิ่งมีความสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไปเรื่อย ๆ
คุณครูไม่ใหญ่
