ทบทวนบุญ
เรื่อง : แป้นแก้ว

100 ปี วันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย
วันที่สำคัญต่อชีวิตการสร้างบารมีของเราทุกคน

      กาลสมัยล่วงพ้นมาแล้ว ๑๐๐ ปี นับจากวันที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ พระผู้ปราบมารยอมสละชีวิต เอาชีวิตเป็นเดิมพันตั้งสัตยาธิษฐานว่าถ้าไม่ได้บรรลุธรรมที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าบรรลุ จะยอมตายภายในโบสถ์วัดโบสถ์บน (บางคูเวียง) จ.นนทบุรี ทำให้คำว่า ธรรมกาย ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ พ.ศ. ๒๔๖๐ หลังจากเลือนหายไปกว่า ๒,๐๐๐ ปี
 

     วันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ ของทุกปี ซึ่งปีนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๐ จึงเป็นวันสำคัญของท่านและเป็นวันสำคัญในชีวิตการสร้างบารมีของศิษยานุศิษย์ทั่วโลก

เริ่มต้นวันสำคัญในชีวิตการสร้างบารมีด้วยพิธีตักบาตร
     ถือเป็นการเริ่มต้นช่วงเวลาสุดแสนพิเศษในวันสว่างที่สุดวันหนึ่งของพระเดชพระคุณหลวงปู่ เมื่อลูกหลานพร้อมเพรียงกันสั่งสมบุญในพิธีตักบาตร ณ สภาธรรมกายสากล ด้วยจิตใจที่ผ่องใส โดยมีพระภิกษุสามเณรนับพันรูปมาเป็นเนื้อนาบุญ รวมทั้งพระภิกษุบวชใหม่ในโครงการอุปสมบทหมู่ รุ่นครบรอบ ๑๐๐ ปี วันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ซึ่งตั้งใจบวชบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงปู่ในวาระสำคัญนี้เป็นเวลาอย่างน้อย ๔๙ วันตามโครงการ

น้อมบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายด้วยความเคารพเทิดทูนบูชา
      พิธีบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายเริ่มขึ้นในภาคสาย เมื่อหลวงพ่อทัตตชีโว ประธานสงฆ์จุดเทียนธูปนำบูชาพระรัตนตรัยและเปิดกรวยบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย จากนั้นความสงบได้ขยายครอบคลุมธรรมสภา เมื่อศิษยานุศิษย์ต่างประคองใจให้หยุดนิ่งด้วยบริกรรมภาวนา “สัมมาอะระหัง” พร้อมหยุดใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย
ฐานที่ ๗ ตามคำสอนของครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย

    คำกล่าวบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายกลั่นออกมาจากดวงจิตที่เลื่อมใส จากดวงใจที่นอบน้อมแสดงกตัญญูบูชาธรรม เมื่อคำกล่าวจบลง ศิษยานุศิษย์ได้ร่วมกันสวดสรรเสริญคุณพระมงคลเทพมุนี พร้อมตรึกระลึกนึกถึงเมตตาธรรมของท่านที่ระลึกนึกถึงครั้งใดก็ให้เต็มตื้นในหัวใจอย่างไม่มีประมาณ

       ความปลื้มปีติยังคงทบทวีอย่างต่อเนื่องภายหลังพิธีบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายสาธุชนผู้มีบุญทั้งหลายได้ร่วมกันกล่าวคำถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน

ริ้วขบวนอัญเชิญผ้าป่าทุกย่างก้าวอยู่ในสายตามหาปูชนียาจารย์
    ความกตัญญูกตเวทีต่อมหาปูชนียาจารย์นำพาลูกหลานมาพร้อมเพรียงสร้างมหาทานบารมีในพิธีทอดผ้าป่าสามัคคี เพื่อบำรุงวัดพระธรรมกาย ครั้งที่ ๔ เนื่องในโอกาส ๑๐๐ ปี วันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย วันสำคัญของพระเดชพระคุณหลวงปู่ และเป็นวันที่ลูกหลานจะได้ก้าวติดตามไปบนเส้นทางที่ถูกต้องและดีงาม ด้วยการทุ่มเทชีวิตจิตใจสร้างบารมีอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ส่งผลให้วันนี้เป็นวันอันแสนโสมนัสยินดีของลูกหลานทุกคน

   ขบวนอัญเชิญผ้าป่าของยอดกัลยาณมิตรผู้เป็นต้นแบบแห่งการสั่งสมบุญสร้างบารมีปรากฏสู่สายตาของผู้ที่ชื่นชมด้วยจิตอนุโมทนาและภาพอันน่ายกย่องนี้ยังปรากฏสู่สายตาและญาณทัสนะของพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมาร เพราะทุกย่างก้าวในริ้วขบวนอัญเชิญผ้าป่ามาจากความตั้งใจที่จะทอดผ้าป่าบำรุงวัด เพื่อน้อมถวายบุญนี้เป็นการแสดงกตัญญูบูชาต่อมหาปูชนียาจารย์

พิธีทอดผ้าป่าสามัคคีบำรุงวัดพระธรรมกาย ครั้งที่ ๔
       ก่อนเข้าสู่พิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ ผู้มีบุญทั้งหลายได้ร่วมกันปฏิบัติธรรม เตรียมความพร้อมของใจให้บริสุทธิ์ ผ่องใส เหมาะสมที่จะเป็นภาชนะรองรับบุญใหญ่ในพิธีทอดผ้าป่าสามัคคี

   เมื่อถึงเวลาสว่าง หลวงพ่อทัตตชีโวได้กล่าวเชิญผู้แทนสาธุชนนำกล่าวคำถวายผ้าป่า ภายหลังกล่าวคำถวายผ้าป่า ผู้แทนคณะสงฆ์ได้แปรแถวพิจารณาผ้าป่าท่ามกลางมหาปีติอย่างไม่มีประมาณ เพราะการทำบุญทอดผ้าป่าถือเป็นมหาสังฆทาน ซึ่งเป็นบุญที่มีอานิสงส์อันไม่มีประมาณ ถึงแม้จะเป็นมหากุศลที่พึงกระทำได้ทุกฤดูกาล แต่ถึงกระนั้น การสร้างบุญใหญ่ครั้งนี้กลับไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นได้โดยง่ายแต่ที่บังเกิดขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ ก็ด้วยการหลอมรวมใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของลูกหลานพระเดชพระคุณหลวงปู่ ที่ยินดีสละทรัพย์อันหาได้ยากมาทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา นำปัจจัยที่ได้ไปเป็นค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานต่าง ๆ ของวัดพระธรรมกาย โดยมีจุดมุ่งหมายที่จะนำคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปสู่ชาวโลกทั้งในประเทศและต่างประเทศ

    ภายหลังพิธีทอดผ้าป่าสามัคคี สาธุชนผู้มีบุญได้ร่วมประกอบพิธีกล่าวคำสร้างลานเวียนประทักษิณรอบพระมหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา และพิธีกล่าวคำถวายไทยธรรม สร้างมหาปีติให้บังเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

    การสร้างมหาทานบารมีตามรอยพระบรมโพธิสัตว์ในกาลก่อน ด้วยการสละทรัพย์สมบัติตัดออกจากใจอย่างไม่เสียดายไม่กังวลต่อความปลอดภัยของชีวิตในอนาคตนับว่าบังเกิดขึ้นได้ยาก ต้องรักการสร้างบารมีอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันจึงจะกระทำได้ ซึ่งครั้งนี้ลูกหลานของพระเดชพระคุณหลวงปู่ได้กระทำสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากให้บังเกิดขึ้น ด้วยการหลอมรวมใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในวันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย เพื่อน้อมบูชาธรรมแด่มหาปูชนียาจารย์ ผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่ไม่มีประมาณ

ฉลองชัยครบ ๑๔๕,๑๔๕,๑๔๕ จบ สวดธัมมจักกัปปวัตนสูตร
     การสร้างบารมีเนื่องในวันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายดำเนินมาถึงภาคค่ำ ในพิธีสวดธัมมจักกัปปวัตนสูตรที่จัดขึ้นภายใต้มหารัตนวิหารคด เบื้องหน้าพระมหาธรรมกายเจดีย์เพื่อเตรียมความพร้อมเข้าสู่พิธีย่ำระฆังทองระฆังธรรมฉลองชัยครบ ๑๔๕,๑๔๕,๑๔๕ จบ ในการสวดมนต์บทธัมมจักกัปปวัตนสูตร

   ช่วงเวลาประวัติศาสตร์แห่งการฉลองชัยดำเนินมาถึง เมื่อลูกหลานหลวงปู่ได้หลอมรวมใจให้เป็นหนึ่งเดียวกันด้วยเสียงสวดสรรเสริญธรรมะบทแรก คือบทธัมมจักกัปปวัตนสูตรครบ ๑๔๕,๑๔๕,๑๔๕ จบ จากนั้นได้ร่วมกันปฏิบัติธรรมกลั่นจิตกลั่นใจให้ผ่องแผ้ว เพื่อน้อมนำบุญนี้ถวายเป็นพุทธบูชา และบูชาธรรมแด่พระเดชพระคุณหลวงปู่ ด้วยความเคารพรักเทิดทูนอย่างไม่มีประมาณ เพราะถ้าหากไม่มีการบรรลุธรรมของพระเดชพระคุณหลวงปู่คงไม่มีเส้นทางแห่งการสั่งสมบุญสร้างบารมีให้ลูกหลานได้ก้าวตาม วันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายจึงเป็นวันสำคัญในดวงใจศิษย์ทุกคนถึงแม้ในหนึ่งปีจะมีเพียง ๑ วัน ที่ได้ร่วมประกอบพิธีบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย แต่การตามระลึกนึกถึงหลวงปู่สามารถปฏิบัติได้ทุกวัน โดยไม่ต้องรอให้ครบหนึ่งปี ยิ่งเราระลึกนึกถึงท่านมากเท่าไร ท่านก็จะนึกถึงเรามากเท่านั้น การนึกน้อมบูชาท่านด้วยความกตัญญูย่อมเป็นคุณเครื่องแห่งความดี และเป็นการขัดเกลากาย วาจา ใจ ให้บริสุทธิ์ ให้เป็นทางมาแห่งการสั่งสมบุญกุศลในทุก ๆ วัน

วันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย วันสำคัญในชีวิตการสร้างบารมี
       ดวงจันทร์เปล่งปลั่งสว่างไสว แสงประทีปพร่างพรมลงกลางใจ ในวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ วันที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร เอาชีวิตเป็นเดิมพันค้นคว้าจนค้นพบธรรมที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าบรรลุให้หวนกลับคืนมาใหม่อีกครั้ง วันนี้จึงเป็นวันสำคัญในชีวิตการสร้างบารมีและเป็นวันที่ศิษยานุศิษย์จะได้ร่วมกันกลั่นกาย วาจา ใจ ให้บังเกิดความบริสุทธิ์มุ่งแสดงกตัญญูบูชาแด่ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายด้วยความเคารพเทิดทูนบูชา เพื่อตอกย้ำให้มีหัวใจอันเด็ดเดี่ยว มุ่งมั่นที่จะเข้าถึงธรรมให้เหมือนพระเดชพระคุณหลวงปู่ พร้อมตั้งความปรารถนาก้าวตามรอยเท้าท่านมุ่งสู่ที่สุดแห่งธรรม