เรียบเรียงโดย ทีมงาน Super monk

             ท่ามกลางป่ารกชัฏเต็มไปด้วยสัตว์ร้าย และต้นไม้น้อยใหญ่ขึ้นปกคลุม กลุ่มซากปรักหักพังของเจดีย์อายุกว่า ๑,๐๐๐ ปี สถานที่ซึ่งแม้แต่โจรยังไม่กล้าย่างกรายเข้าไปนี้ คงไม่มีผู้ใดต้องการผ่านไปมากนัก แต่ ณ ที่นั้นเอง ได้มีพุทธบุตรผู้หยัดสู้ใน การพัฒนาบุญสถานเก่าแก่ให้กลับมาเป็นนาบุญผืนใหญ่แก่นครลำปางได้อีกครั้ง

             ปีพุทธศักราช ๒๔๙๔ พระเดชพระคุณพระจินดารัตนาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดพระเจดีย์ซาวหลังองค์ปัจจุบัน (ขณะนี้ท่านดำรงตำแหน่งเป็น รองเจ้าคณะจังหวัดลำปาง) ได้เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ด้วยวัยเพียง ๑๒ ปี ณ วัดบ้านทุ่งโป่ หลังจากนั้นท่านได้ย้ายมาจำพรรษาที่วัดพระเจดีย์ซาวหลัง เมื่ออุปสมบทแล้ว ท่านจึงชักชวนชาวพม่าและชาวไทยใหญ่ ที่อาศัยอยู่แถบนั้นมาช่วยกันบูรณะวัดแห่งนี้

             พระครูพิพัฒน์กิจจานุกิจ เจ้าคณะตำบลต้นธงชัย ซึ่งจำพรรษาอยู่ที่วัดพระเจดีย์ซาวหลังแห่งนี้ เล่าให้ฟังเพิ่มเติมว่า " บางครั้งบางคราวหลวงพ่อ ท่านก็ไม่ได้ฉันเพลเลย อยู่แต่ในป่า หาไม้มาบูรณะวัด "

             พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ได้เมตตาเล่าประวัติของท่านโดยย่อว่า " ตั้งแต่พุทธศักราช ๒๕๑๒ เป็นต้นมา หลวงพ่อได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาส และเจ้าคณะตำบล จากนั้นมาก็เลย ทำการบูรณปฏิสังขรณ์ อะไรที่มันไม่ดีก็พยายาม แก้ไขเพิ่มเติมมาอยู่เรื่อยๆ ทั้งด้านศาสนวัตถุ และศาสนบุคคล ศาสนวัตถุนี่ตั้งแต่ เริ่มมาอยู่นี่ก็ทำมาเรื่อยๆ จนกระทั่งปัจจุบันนี้ ได้เป็นพระอารามหลวง ส่วนด้านศาสนธรรม เราก็ได้เปิดเรียนหนังสือ ทั้งด้านนักธรรม และบาลี จนกระทั่งมีพระเณรสอบได้เปรียญ ๙ ได้ ๒ รูปทั้งนักธรรมและบาลี และนอกจากนั้นเราก็ยังเปิดให้เป็น สำนักปฏิบัติธรรม มีพระบัญชาแต่งตั้งให้เป็น สำนักปฏิบัติธรรมแห่งที่หนึ่งประจำจังหวัดลำปาง"

             นอกเหนือจากงานด้านก่อสร้างแล้ว หลวงพ่อท่านยังให้ความสำคัญกับงานด้านปริยัติ และปฏิบัติ โดยเป็นผู้นำการบำเพ็ญศาสนกิจต่างๆ ด้วยตนเอง เริ่มตั้งแต่เช้ามืด ท่านจะนำพระเณรทำวัตรสวดมนต์ และดูแลสามเณรท่องหนังสือยามดึก อีกทั้งการจัดกิจกรรมพิเศษต่างๆ แก่ชุมชน อาทิ การจัดงานบวชสามเณรแก้ว หรือ นาคลูกแก้ว

             เมื่อทีมงานถามถึงการทำงานของ พระเดชพระคุณหลวงพ่อขณะนี้ พระครูพิพัฒน์กิจจานุกิจบอกเล่าว่า " ตอนนี้หลวงพ่อก็ยังเหนื่อยเหมือนเดิม เพราะตั้งแต่ได้เป็นรองเจ้าคณะจังหวัดนี้ รู้สึกว่าท่านทำงานเยอะ ต้องออกเยี่ยมเยียนพระสงฆ์ในจังหวัดบ่อยๆ เรื่องก่อสร้างวัดนี่ เดี๋ยวนี้ท่านให้พักแล้ว ท่านบอกว่าสร้างวัตถุนี่ให้หยุดก่อน ขอให้สร้างคนก็แล้วกัน "

             หลวงพ่อท่านยังเป็นผู้นำในการพัฒนาและอุปถัมภ์วัดร้างในจังหวัดลำปางอีก ๓ แห่ง คือ วัดบ้านทุ่งโป่ง วัดสันป่าลาน และวัดพระธาตุหมื่นครื้น อันแสดงให้เห็นถึงการทุ่มเทแรงกาย ของท่านเพื่องานพระพุทธศาสนาได้เป็นอย่างดี

             นอกจากนี้ท่านยังทำหน้าที่ของยอดกัลยาณมิตร ให้กับพุทธบุตรและสาธุชนในละแวกนั้น ด้วยการชักชวนให้ติดจานดาวธรรม ซึ่งเปรียบเสมือน การนำความสว่างไปสู่ใจของพวกเขา พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านได้เล่าถึงเรื่องนี้ไว้ว่า " อาตมาบอกพระหลายรูปว่า ให้พยายามหาดาวธรรมมาใช้เถอะ ดีมาก เพราะผมไปที่วัดพระธรรมกาย ผมเคยมาเล่าให้กับญาติโยมทั้งหลายว่า วัดเรานี้เวลาเข้ากลุ่มกันเป็นหมู่เป็นพวกแล้ว คุยกันโฉมงโฉงเฉง เรื่องอะไรไม่รู้มาเล่ากัน แต่ไปวัดพระธรรมกายคนเป็นหมื่นเป็นแสน นั่งไม่มีเสียงเลย ทำได้อย่างไร วันหลังอาตมายังบอกว่าโยมเตรียมตัวไว้เถอะ ถ้ามีงานอีกอาจจะพาโยมไปดู เลยบอกว่าถ้ามีโอกาสติดดาวธรรม บ้างก็ดีโยม ให้ลูกหลานดู ดีกว่าไปดูละครไร้สาระต่างๆ "

             " ทุกวันนี้หลวงพ่อสวดวชิรปราการ ถวายหลวงพ่อธัมมชโย อยากจะให้หลวงพ่อท่านหายจากอาการป่วย เจ็บป่วย อาพาธ ไม่สบาย ก็ขอให้พระคาถาที่ผมเชื่อว่า เป็นเสมือนหนึ่งมนต์ขจัดปัดเป่าโรคร้ายภัยร้ายลางร้ายอะไรต่างๆ ที่มากลุ้มรุมกายใจของหลวงพ่อ ให้หายเสียเร็วๆ จะได้ก่อสร้างวัดพระธรรมกายให้สำเร็จสมความตั้งใจไว้ "

             กว่าครึ่งศตวรรษแห่งการทุ่มเทหยาดเหงื่อแรงกาย เพื่อฟื้นฟูปูชนียสถานอันรกร้างว่างเปล่าแห่งนี้ หลวงพ่อจินดารัตนาภรณ์ตระหนักว่า สิ่งที่ท่านได้ทุ่มเทตลอดระยะเวลา แห่งการครองเพศสมณะ คือความภาคภูมิใจอันเป็นที่สุดของชีวิต เพราะสำนักปฏิบัติธรรมแห่งนี้ได้เป็น จุดเริ่มต้นแห่ง ความสว่างไสวกลางใจ ของพุทธศาสนิกชนรุ่นแล้วรุ่นเล่า หลายร้อยหลายพันชีวิตให้มีทิศทางใน การดำรงชีพที่ถูกต้องตามแนวพุทธวิธี

             ด้วยผลงานและความทุ่มเททั้งหมด ของหลวงพ่อได้พิสูจน์ให้สังคมเห็นแล้วว่า ท่านเป็นผู้หนึ่งที่สมควร ได้รับเกียรติแห่งการห่มครองผ้ากาสาวพัสตร์ อันทรงคุณค่านี้อย่างแท้จริง