ส่องธรรม ล้ำภาษิต
เรื่อง : อิ่มธรรม
ความเป็นผู้ใหญ่
เอวเมว มนุสฺเสสุ ทหโร เจปิ ปญฺญวา
โส หิ ตตฺถ มหา โหติ เนว พาโล สรีรวา ฯ
ในหมู่มนุษย์นั้นไซร้ แม้จะเป็นเด็ก ถ้ามีปัญญา ก็เป็นผู้ใหญ่ได้
ถึงร่างจะใหญ่โต แต่โง่เขลา ก็เป็นผู้ใหญ่ไม่ได้
(ขุ.ชา. ๒๗/๒๕๔)
ความเป็นผู้ใหญ่ไม่ได้วัดแค่การเกิดก่อน
หรือมีร่างกายเติบใหญ่
การรู้จักกาล รู้จักพูด รู้จักควรไม่ควร
รู้จักให้อภัย ไม่มีอคติลำเอียง
มีดวงปัญญาทำกิจต่าง ๆ ได้สำเร็จลุล่วง
เป็นคุณสมบัติความเป็นผู้ใหญ่
หากผู้ใหญ่ไม่มีคุณสมบัติเช่นนี้ ก็เป็นผู้ใหญ่ไม่ได้
แม้เด็กหากมีคุณสมบัติเหล่านี้ ก็เป็นผู้ใหญ่ในร่างเด็ก
เป็นบุคคลที่น่านับถือ เป็นบุคคลผู้ควรสรรเสริญ
เป็นบัณฑิตที่น่ายกย่อง ตลอดกาลแสนนาน
