อาชีพ ๕ อย่าง 
ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงห้าม

     การเลือกอาชีพที่ทำแล้วเป็นสุขได้นั้น นอกจากจะเลือกอาชีพที่เรารัก ไม่ผิดกฎหมาย ไม่ผิดประเพณี ไม่ผิดศีล ไม่ผิดธรรม ให้ประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่นแล้ว ยังต้องมาดูว่า..อาชีพนั้นเป็น มิจฉาวณิชชา หรืออาชีพ ๕ อย่าง ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงห้ามไว้หรือไม่ ซึ่งได้แก่...

      ๑. ค้าอาวุธ (สัตถวณิชชา) เช่น ค้าอาวุธปืน อาวุธเคมี ระเบิด หรืออาวุธต่าง ๆ เพราะจะก่อให้เกิดการทำลายล้างเข่นฆ่ากัน แล้วโลกก็จะไม่มีสันติสุข

      ๒.  ค้าขายมนุษย์ (สัตตวณิชชา) เช่น ค้าสตรี ค้าเด็ก

      ๓. ค้าสัตว์ที่นำไปฆ่า (มังสวณิชชา) เช่น หมู ปลา ไก่ เพราะเป็นการส่งเสริมให้ผิดศีลข้อ ๑ คือ การฆ่าสัตว์ตัดชีวิต อีกทั้งเราอย่าเอาชีวิตเขามาเลี้ยงชีวิตเราเลย สัตว์ต่าง ๆ ไม่ได้มีหน้าที่เกิดมาเพื่อเป็นอาหารของเรา เพราะถ้ามีหน้าที่นี้จริง ๆ เมื่อมันเจอเรา ก็ต้องรีบวิ่งมาให้เราฆ่า แต่นี่มันกลับวิ่งหนีหรือร้องขอชีวิต เพราะทุกชีวิตย่อมรักชีวิตตัวเองเหมือนเรา

      ๔. ค้ายาเสพติด (มัชชวณิชชา) เช่น ค้าน้ำเมา เหล้า ไวน์ เบียร์ สารเสพติดทุกชนิด

      ๕. ค้ายาพิษ (วิสวณิชชา) เช่น ยาฆ่าแมลง ซึ่งเป็นอันตรายต่อสัตว์ ต่อผู้ใช้และสิ่งแวดล้อม

    การทำอาชีพที่พระพุทธเจ้าทรงห้าม ก็เหมือนมีทุกข์เป็นเงาตามตัว เข้าทำนอง "อิ่มท้องแต่พร่องทางใจ" คือ ยิ่งรวยได้ทรัพย์มากเท่าไร บาปกรรมก็ยิ่งเพิ่มขึ้น คุณความดีในตัวก็ลดลงทุกที แต่หากเราทำอาชีพที่ถูกต้อง ถึงแม้จะไม่รวยทรัพย์ แต่ก็รวยความดี จะทำให้หลับเป็นสุข ตื่นเป็นสุข องอาจ ไม่หวาดระแวงใคร เพราะได้ทำงานที่เป็นประโยชน์แก่ตนและยังเป็นประโยชน์แก่โลกล้วน ๆ อีกด้วย...