ยถา วาริวโห ปูโร คจฺฉํ น ปริวตฺตติ
เอวมายุ มนุสฺสานํ คจฺฉํ น ปริวตฺตติ
น้ำเต็มฝั่ง ไม่ไหลทวนขึ้นที่สูงฉันใด
อายุของคน ก็ย่อมไม่เวียนไปสู่วัยเด็กอีกฉันนั้น
(ขุ.ชา. ๒๘/๔๓๙/๑๖๓)*
ธรรมชาติน้ำ ย่อมไหลลงสู่ที่ต่ำไม่ไหลทวนขึ้นไปสู่ที่สูงอายุขัยของมนุษย์ก็เช่นกันย่อมก้าวล่วงไปโดยตลอดไม่ย้อนกลับมาเป็นเด็กดังเดิมได้ มนุษย์จึงไม่ควรประมาทนำวัยที่แข็งแรง นำใจที่แข็งแกร่งไปใช้ในทางที่ถูกต้องโดยการนำไปสร้างความดีไม่ให้ความดีไหลลงต่ำแต่ต้องทวนสูงขึ้นเสมอแม้วัยไม่ไหลทวน แก่เฒ่าไปก็ช่างเราก็ได้ใช้มันอย่างคุ้มค่าที่สุดแล้วแก่เหมือนมะพร้าวที่พร้อมก่อเกิดต้นอ่อนผุพังเหมือนขอนไม้ที่ให้เห็ดราคางามเกิด ให้ร่างกายที่เสื่อมไปนี้ก่อเกิดบารมีความดีงามอย่างมากมาย น่าชื่นชม...
-----------------------------------------------------------
" หนังสือส่องธรรม ล้ำภาษิต "
พระครูสมุห์ณรงค์ ทนฺตจิตฺโต
