ส่องธรรม ล้ำภาษิต

อดีตํ นานฺวาคเมยฺย นปฺปฏิกงฺเข อนาคตํ

ไม่ควรคิดถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรหวังในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง

(ม.อุ. ๑๔/๓๔๘)

อดีต เรื่องเก่าๆ เรื่องแห่งความหลัง

บางคนหวนไห้กับอดีตอันขื่นขม

ตรอมตรมไม่รู้จบ เศร้าสลดไม่รู้สิ้น

จะอาลัยอาวรณ์อยู่ไย สิ่งที่ล่วงเลยมาแล้ว ย่อมแก้ไขไม่ได้

 

บางคนชื่นชมกับอดีตอันรุ่งโรจน์

ปลื้มใจไม่รู้เลิก เคลิบเคลิ้มไม่รู้เบื่อ

จะมัวเพ้อถึงอดีตอยู่ไย อดีตที่รุ่งโรจน์สู้ปัจจุบันที่รุ่งโรจน์ไม่ได้หรอก

ให้เวลากับปัจจุบันดีกว่า

 

อนาคต “เรื่องข้างหน้า” เรื่องแห่งความฝัน

บางคนกังวลมากเกินไปในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง

วิตก... จนคนรอบข้างชักรำคาญ

ปล่อยให้อนาคตเดินโดยอนาคตบ้างเถิด

 

บางคนเป็น “ยอดนักฝัน” ล่องลอยไปในอนาคต

ฝันได้ แต่ต้อง “ฝันไป เดินไป”

เพราะฝันอย่างเดียวย่อมไปไม่ถึงฝัน

การ “ฝันไปเดินไป” นี้ จะทำให้ได้สิ่งที่ใกล้เคียงกับความฝันมากที่สุด

 

และแน่นอนว่า “ปัจจุบันเท่านั้น”

ที่จะเป็นมาตรชี้อนาคตที่ดีที่สุด

ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดเถิด

แล้วจะเป็นอดีตที่ดีในวันข้างหน้า

เป็นอนาคตที่ดีในวันต่อไป

ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย