เรื่องที่ ๑๔๑ไม่เป็นเจ้าหญิงนิทรา
จะช่วยเหลือเด็กคนนี้อย่างไรดี? เมื่อหมอบอกว่าอาจจะต้องเป็นเจ้าหญิงนิทราราวๆ ๒ ปี
อาจารย์ถาวร ชัยจักร ผู้อำนวยการโรงเรียนสามร้อยยอดวิทยาคม จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ได้รับพระราชทานรางวัลเสาเสมาธรรมจักร สาขาส่งเสริมผู้ปฏิบัติธรรม จากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๕ เป็นบุคคลตัวอย่างของมูลนิธิเพื่อสังคมไทย ปีพ.ศ.๒๕๔๑ ได้เล่าว่า เป็นผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาของกรมสามัญศึกษามาตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๒๓ ทำงานด้วยความเข้มแข็ง ได้รับรางวัลมากมาย แต่ปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในโรงเรียนก็ยังหมักหมมเพิ่มพูนอยู่อย่างเดิม เช่น ปัญหายาเสพติด ชู้สาว ครูขาดศีลธรรม ฯลฯ รางวัลที่ได้รับไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น จนปี พ.ศ.๒๕๒๘ ได้มีโอกาสมาที่วัดพระธรรมกาย ได้ฟังพระธรรมเทศนาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเรื่องการรักษาศีล ทำให้ได้คิด เพราะตนเองมีศีลห้าไม่ครบ จึงได้ตัดสินใจรักษาศีลห้ามาตั้งแต่วันนั้น และได้มาที่วัดอย่างต่อเนื่อง ชีวิตมีความสุขขึ้นหลายอย่าง และมีความคิดอยากจะให้ทั้งครูและนักเรียนที่อยู่ในความรับผิดชอบได้รับความสุขเช่นนี้บ้าง จึงพามาเข้ารับการอบรมเยาวชนตามโครงการต่างๆ ที่วัดพระธรรมกายจัดขึ้น เช่น ให้มาอยู่ธุดงค์สุดสัปดาห์ ให้มาเข้าค่ายวัยรุ่นคุณธรรม ฯลฯ เด็กนักเรียนและครูที่สั่งสอนยาก เมื่อได้รับการอบรมจากโครงการของวัด เมื่อกลับไปแล้วกลายเป็นคนดีทันตาเห็น ปัญหาต่างๆ ลดลงจนเกือบไม่มี เพราะทั้งครูและนักเรียนได้นำตัวอย่างที่ดีๆ ไปใช้
ส่วนเรื่องการทำบุญที่วัดนั้น อาจารย์ถาวรกล่าวว่าไม่ควรรีรอ เพราะเจ้าของบุญเขาคอยอยู่ หากแต่เขาไม่ทราบข่าว ถ้าเราไม่ไปแจ้งให้เขาทราบ ก็จะทำให้เขาหมดโอกาสทำบุญ จะถูกเขาต่อว่าเอา แล้วเราจะต้องเป็นฝ่ายเสียใจ เหมือนกับที่อาจารย์ถาวรได้พบกับตนเอง ดังรายกำนันสุชาติ เป็นกำนันอยู่ตำบลศาลาลัย อำเภอสามร้อยยอด ประจวบคีรีขันธ์ รู้จักกับอาจารย์ถาวรดี เพิ่งได้ทราบข่าวเรื่องการทำบุญสร้างองค์พระที่แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์ ต้องการทำบุญสร้างองค์พระด้วยเป็นอย่างมาก ได้มาถามอาจารย์ถาวร และทราบว่าองค์พระถูกจองสร้างหมดแล้ว จึงพูดต่อว่าอาจารย์ถาวรว่า ก่อนจะหมด ทำไมไม่บอกให้รู้บ้าง ทำให้พลาดโอกาสทำบุญนี้ไปอาจารย์ถาวรได้เล่าเรื่องอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุว่า หลานสาวซึ่งเป็นลูกของน้องชายอายุ ๒ ขวบ ประสบอุบัติเหตุถูกรถจักรยานยนต์ชน อาการ สาหัสเป็นตายเท่ากัน เหตุเกิดที่บ้านเกิด จ.ชัยภูมิ น้องชายโทรศัพท์มาที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ แจ้งข่าวให้ทราบ อาจารย์ถาวรจึงบอกให้น้องชายและน้องสะใภ้ตั้งใจทำบุญสร้างองค์พระให้ลูก ให้เต็มกำลังความสามารถ จะทำบุญกี่องค์ก็ตามที่เห็นว่าชีวิตของลูกควรจะมีค่าสักเท่าใดส่วนอาจารย์ถาวรก็ได้สวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุ และอธิษฐานจิตขอพรต่อพระมหาสิริราชธาตุของตนเอง ขอให้หลานรอดชีวิต ขอให้หายเป็นปกติอย่างอัศจรรย์ อีก ๒-๓ วันต่อมา น้องชายได้โทรศัพท์บอกมาว่า เด็กปลอดภัยรอดชีวิตแล้ว แต่หมอบอกว่าอาจจะต้องเป็นเจ้าหญิงนิทราราวๆ ๒ ปีอาจารย์ถาวรและน้องชายก็ได้ช่วยกันอธิษฐานขอพรพระมหาสิริราชธาตุ จากนั้นอีกเพียงเดือนเดียว เด็กก็หายดีเป็นปกติ ไม่มีส่วนใดพิการ เพียงแต่เดินเอียงๆ เล็กน้อย และเมื่อหลานสาวมาพบกับอาจารย์ถาวรเมื่อวันที่ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ทั้งๆ ที่หลานอายุ ๒ ขวบคนนี้ยังไม่เคยเห็นหน้ากันเลย และปกติเป็นเด็กที่หวงตัว ไม่ยอมให้คนแปลกหน้าอุ้มเลย แต่พอเด็กเห็นหน้าอาจารย์ถาวร ก็แสดงอาการดีใจและโผเข้าไปหา ยอมให้อุ้มได้ทันทีเรื่องหลานสาวยอมให้ลุงอุ้มแต่โดยดี ทั้งๆ ที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน และเด็กมีนิสัยไม่ยอมให้คนแปลกหน้าอุ้ม ถ้าพูดโดยสัญชาตญาณความเป็นญาติพี่น้องในสายเลือดนั้นมีอยู่ รูปร่างหน้าตาของพ่อและลุง กระทั่งบุคลิก น้ำเสียง กิริยาอาการอาจจะคล้ายๆ กัน สิ่งนั้นที่เด็กอาจสัมผัสได้ แม้กระทั่งเรื่องของจิตใจ โดยปกติแล้ว เด็กมีสัญชาตญาณพิเศษ สามารถรับรู้ความคิดของผู้ใหญ่ที่ตนกำลังเกี่ยวข้อง
อุบัติเหตุที่เกิดกับเด็กแสดงว่า เกิดจากกรรมฝ่ายอกุศลของเด็กที่ได้เคยทำไว้ในชาติก่อนๆ ตามมาส่งผล จะตัดรอนเอาชีวิต แต่บังเอิญผู้เป็นลุงได้แนะนำให้พ่อแม่ของเด็กทำบุญใหญ่ คือสร้างพระให้เด็กได้ทันการณ์ บุญจึงมาตัดทอนกำลังของบาปเก่าให้หมดกำลังกายละเอียดของหลานย่อมทราบในบุญคุณของลุงในเรื่องนี้เป็นอย่างดี เมื่อพบหน้ากันจึงบันดาลให้ใจของกายมนุษย์หยาบไม่รังเกียจผู้เป็นลุง รู้สึกสนิทสนมคุ้นเคยซึ่งเป็นอาการผิดไปจากธรรมดา ทำให้ผู้เป็นลุงดีใจตามไปด้วยอาจารย์ถาวร ชัยจักร เป็นบุคคลอีกท่านหนึ่งที่คำพูดสอนของท่านช่วยทำให้เจ้าหน้าที่ของวัดพระธรรมกาย เมื่อฟังแล้วมีกำลังใจในการทำงานสร้างคนดีให้สังคมต่อไป ท่านเป็นตัวแทนของบุคคลที่มองเห็นความสำคัญและคุณค่าของวัดว่าสามารถช่วยเหลือสร้างคนดีให้สังคมได้งานของวัดพระธรรมกาย เป็นงานสร้างคนดีโดยการแก้ปัญหาสังคมที่ต้นเหตุ ป้องกันไม่ให้เกิดคนชั่วขึ้นในสังคม ส่วนงานของตำรวจ อัยการ ศาล ราชทัณฑ์ เป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ ด้วยการจับคนผิดไปลงโทษ ซึ่งไม่มีอะไรรับรองได้ว่า เมื่อเขาเหล่านั้นกลับออกมาอยู่ในสังคมแล้ว เขาจะกลับตัวเป็นคนดีงบประมาณของทางราชการ ซึ่งก็มาจากภาษีอากรของราษฎรต้องสูญเสียไปจำนวนมากมายมหาศาลเพื่องานปลายเหตุเหล่านี้ แต่งานการแก้ปัญหาที่ต้นเหตุที่ทางวัดพระธรรมกายกระทำอยู่ เป็นเงินของผู้มีศรัทธาในการทำงานของวัดที่เต็มใจบริจาคสนับสนุนเข้ามาทั้งสิ้น ไม่ได้ใช้งบประมาณแผ่นดินเลย ประชาชนทุกคนน่าจะพึงพอใจ ไม่ควรหาวิธีทำลายกันด้วยรูปแบบต่างๆ จนคล้ายกับว่าเจตนาจะทำลายล้างพระพุทธศาสนาด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์
