เรื่องที่ ๑๕๔ได้เลื่อนตำแหน่ง
ขอให้สอบผ่านโดยราบรื่น ไม่ขัดตาขัดใจกรรมการแม้แต่คนเดียว ขอเทพยดาทั้งปวงช่วยด้วย
คุณแน่งน้อย พันธุ์มีเชาว์ ทำงานที่กองสำรวจและจำแนกดิน กรมพัฒนาที่ดิน เข้าวัดตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๔๑ สมัยบ้านธรรมประสิทธิ์ เล่าว่า ในการเลื่อนตำแหน่งจะต้องถูกสัมภาษณ์วันที่ ๑๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๔๑ มีกรรมการสอบ ๖ คน เลขาคณะกรรมการ ๑ คน มีกรรมการที่คุณแน่งน้อยรู้สึกกลัวมากอยู่ ๑ คน ก่อนเข้าห้องสอบ คุณแน่งน้อยนึกถึงคำพูดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ว่า เมื่อได้รับพระมหาสิริราชธาตุไปแล้ว ให้แขวนออกนอกตัวให้ใครๆ เห็น
เสร็จแล้วอธิษฐานจิต อาราธนาพระมหาสิริราชธาตุให้ครอบคลุมตึกที่สอบนั้นทั้งหลัง ขอให้สอบผ่านโดยราบรื่น ไม่ขัดตาขัดใจกรรมการแม้แต่คนเดียว ขอเทพยดาทั้งปวงช่วยด้วย
ขณะเดินเข้าไปในห้อง กรรมการทุกท่านกำลังก้มลงอ่านประวัติการทำงานของคุณแน่งน้อย แล้วต่างเงยหน้าขึ้นถามคำถามเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งไม่ยาก พอถึงกรรมการท่านสุดท้ายที่กำลังรู้สึกกลัวจะเป็นคำถามยากเกี่ยวกับเรื่องแผนที่ประกอบต้นร่างแผนที่ดิน
พอสิ้นเสียงถาม กรรมการอีกท่านหนึ่งทักขึ้นมาว่า "โอ้ คุณแน่งน้อยแขวนพระอะไร สวยจัง" พอได้ยินคำว่า สวยจัง คุณแน่งน้อยก็รีบถือโอกาสถอดสร้อยพร้อมองค์พระออกจากคอ ยื่นให้กรรมการท่านนั้นดู ขณะนั้นเลยกลายเป็นว่า กรรมการทั้ง ๗ ท่าน สนใจดูพระมหาสิริราชธาตุกันหมดทุกคน เมื่อถูกซักถามเรื่องพระ คุณแน่งน้อยก็อธิบายให้ฟังเรื่องการสร้างองค์พระที่เจดีย์
จากนั้นก็เป็นอันเสร็จการสัมภาษณ์ รุ่งขึ้นกรรมการท่านหนึ่งชื่อคุณผดาพจน์ ฝากเงินทำบุญสร้างพระภายนอกเจดีย์ ๑ องค์ หนึ่งหมื่นบาท ผลการสอบสัมภาษณ์เป็นไปด้วยดี ได้เลื่อนตำแหน่งทันปีงบประมาณ
นอกจากนั้นคุณแน่งน้อยเล่าถึงข้าราชการผู้ใหญ่ในที่ทำงานด้วยว่า ผู้ที่ร่วมทำบุญสร้างพระประจำตัวไว้ที่มหาธรรมกายเจดีย์ ล้วนแต่ได้เลื่อนยศ เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น เป็นตำแหน่งสูงสุดในสายงานของตนเองทุกคน โดยไม่ต้องวิ่งเต้นแต่ประการใด บุญส่งผลให้เอง ส่วนคนวิ่งเต้นกลับไม่ประสบความสำเร็จ เพราะไม่มีบุญทำไว้รองรับ
คุณแน่งน้อยกล่าวก่อนจบว่า "มหาธรรมกายเจดีย์ ใกล้สำเร็จแล้ว เราเป็นลูกหลวงพ่อ หลานคุณยาย ถ้าเรารักท่าน เคารพท่านสูงสุด มีความมั่นใจว่าตนเองเป็นลูกที่ดี ว่านอนสอนง่าย ท่านสอนสิ่งใด ควรทำตาม และควรช่วยกัน ไม่ให้ท่านเหนื่อย ขณะนี้หลวงพ่อท่านเหน็ดเหนื่อยมากนะคะ อยากให้เราช่วยกันสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ให้สำเร็จ สร้างกำลังใจให้ตนเอง โดยการไปชวนคนมาร่วมกันสร้าง แบ่งเบาภาระของหลวงพ่อ ท่านต้องทำวิชชาด้วย ทำงานหยาบด้วย เหน็ดเหนื่อยจริงๆ