เรื่องที่ ๑๕๙แคล้วคลาด
สายตาของตนเองเริ่มเลือนลางมองไม่รู้อะไรเป็นอะไร ครึ่งรู้ตัวไม่รู้ตัว เลือดที่ขาเปื้อนเลอะกระโปรงสีขาวเต็มไปหมด
คุณเสาวลพ ทวีศิลป์ อายุ ๖๕ ปี เข้ามาช่วยงานต่างๆ อยู่ในวัดพระธรรมกาย ๑๓ ปีจนถึงปัจจุบัน เล่าว่า ได้ยินผู้คนเล่าเรื่องอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุให้ฟังแทบทุกวัน แต่ยังไม่เคยประสบกับตนเองสักครั้ง ทั้งยังไม่เคยคิดขอพรอะไรจากท่าน เมื่อได้รับองค์พระมาแล้วรู้สึกเคารพรักชื่นชมมาก เหมือนมีผู้ใหญ่ที่ให้ความอบอุ่นคุ้มครองภัยอันตรายทั้งปวงอยู่ด้วย มีจิตใจผูกพันจึงหมั่นระลึกนึกถึง และพกพาติดตัวตลอดเวลาทั้งหลับทั้งตื่น และหมั่นสวดสรรเสริญวันละหลายๆ ครั้ง ก่อนเข้านอนจะสวดสรรเสริญวันละหลายๆ ครั้ง ก่อนเข้านอนจะสวดสรรเสริญ ๓ จบ นั่งสมาธิและนอนฟังเสียงสวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุ ฟังไประลึกนึกถึงไปตามเนื้อความในคำสวด จนกระทั่งหลับทุกคืนวันที่ได้พบอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุเป็นวันที่ ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๑ เวลา ๖.๕๕ น. กำลังจะไปทำน้ำซุปร้อนๆ ที่ครัวของวัดเพื่อนำมาถวายพระ จึงหิ้วหม้อมายังรถมอเตอร์ไซด์ที่เพิ่งซื้อมาใหม่เอี่ยมที่จอดอยู่ โดยปกติรถคันนี้ติดเครื่องง่ายมาก เพราะใช้มือสตาร์ท แต่วันนั้นติดเครื่องไม่ได้ มีแต่เสียงแชะ แชะมองดูที่หน้าปัทม์ ก็เห็นสัญญาณบอกเกียร์ว่าง จึงลองติดเครื่องด้วยคันสตาร์ทที่เท้าจากนั้นเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นในพริบตาเครื่องยนต์ติด ล้อหน้ายกลอยขึ้นได้เอง แล้วพุ่งเข้าชนเสาเหล็กเต็นท์ยักษ์ หนาราว ๔ นิ้ว ตัวคนลอยละลิ่วออกจากรถ ศีรษะฟาดเข้ากับเสาเหล็กอย่างจัง ก้อนหินแหลมๆ ที่ประดับอยู่บริเวณนั้น บาดทิ่มบริเวณหน้าแข้ง
ขณะนั้นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย และเจ้าภาพถวายอาหารเช้า ๒ ท่านชื่อ คุณเต็มใจ สุทธิประภา และคุณจินตนา ชัยชูศรี เห็นเข้ารีบพากันวิ่งมาเพื่อช่วยเหลือ ต่างคนต่างคิดว่าแย่แล้วตัวลอยฟาดคนไปทาง รถไปทางอย่างนี้ แต่คุณเสาวลพกลับไม่นึกหวาดหวั่น ระลึกถึงแต่พระมหาสิริราชธาตุตลอดเวลาที่คับขัน แม้ว่าสายตาของตนเองเริ่มเลือนลางมองไม่รู้อะไรเป็นอะไร ครึ่งรู้ตัวไม่รู้ตัว เลือดที่ขาเปื้อนเลอะกระโปรงสีขาวเต็มไปหมด ตาพร่ามัว เพราะศีรษะกระแทกเสาเหล็ก บริเวณก้านคอ รู้สึกตื้อๆ แน่นๆ เหมือนมีอะไรเสียบอยู่ จนถึงแนวไหปลาร้าทั้งสอง เข้าใจว่าเลือดคงเดินไม่สะดวกบัณฑิตแก้วชื่อ สินชัย ประเสริฐวารี วิ่งมาช่วยกันกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยประคองตัวคนเจ็บไปสถานพยาบาล คุณหมอพรชัยได้ช่วยตรวจดูบาดแผล ทำแผลให้และรีบส่งตัวไปโรงพยาบาลเอกปทุม เพื่อตรวจด้วยการเอ็กซเรย์อย่างละเอียดโดยเฉพาะที่บริเวณศีรษะ ก้านคอและไหปลาร้า มีอาการบวมมากผลการตรวจ เป็นที่น่าประหลาดใจ คุณหมอพรชัยบอกว่าไม่มีอาการอะไรมาก พระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองได้เมตตามาเยี่ยมให้กำลังใจ ท่านพูดว่า "วันที่ ๒๙ ก็ลุกขึ้นมารับแขกที่มาวัดได้แล้ว"จากนั้นคุณพวง และคุณเรณู โชคอนันต์ตระกูล สองสามีภรรยาได้กรุณาให้ยาจีน ๓ เม็ดใหญ่เพื่อแก้ฟกช้ำ ปรากฏว่าวันที่ ๒๙ มกราคมอาการทุกอย่างหายเป็นปกติ รอยเขียวช้ำเหลือเพียงสีชมพู ทำหน้าที่ต้อนรับสาธุชนได้คุณเสาวลพรู้สึกในความเมตตาของทุกท่านที่ช่วยเหลือและให้กำลังใจ รู้สึกซาบซึ้งในอานุภาพของพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุ และกล่าวว่า "เรามาช่วยกันสร้างเจดีย์ให้เสร็จ โดยการสร้างพระธรรมกายประจำตัวประดิษฐานไว้ที่มหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งจะมีอายุเป็นพันปี และเราจะได้รับพระมหาสิริราชธาตุ ซึ่งมีอานุภาพมากไว้เป็นของศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองตัว มีแล้วย่อมรู้สึกอบอุ่นใจรู้สึกปลอดภัยในทุกเรื่องโดยเฉพาะในยามคับขันของชีวิตที่มนุษย์ด้วยกันไม่สามารถช่วยเหลือได้"
