เรื่องที่ ๑๕๘ไข้ลด
ตรวจรักษาฉีดยา อาการก็ไม่ดีขึ้น ให้ยาอีกหลายอย่าง ไข้ก็ไม่ลด แต่พออธิษฐานกับพระมหาสิริราชธาตุ...
คุณวัชระ บุญมาก ทำงานอยู่บริษัทมิตซู อินเตอร์ จำกัด เล่าว่าได้ให้คุณสุมณฑา บุญมาก เป็นภรรยา นำเงินไปทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว ประดิษฐานภายนอกมหาธรรมกายเจดีย์ แต่ยังไม่มีเวลาไปรับพระมหาสิริราชธาตุที่วัด ได้รับแต่หนังสืออานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ และรูปหลวงพ่อวัดปากน้ำจากเพื่อนกัลยาณมิตรผู้หนึ่งไปบูชา อ่านหนังสือแล้วก็ไม่คิดว่าตนเองจะต้องพึ่งอานุภาพพระของขวัญต่อมาเมื่อวันที่ ๒๕ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๑ เด็กชายรัตนชานนท์ ลูกชายอายุแค่ ๑ ปี ๖ เดือนเกิดป่วย และมีไข้สูง ตัวร้อนจัด กินยาแล้วไข้ก็ยังไม่ลดลง คุณวัชระจึงพาไปรักษาที่โรงพยาบาลเซ็นทรัลเยนเนอรัลบางเขน ดอนเมือง คุณหมอทำการตรวจรักษาและฉีดยา แต่อาการก็ไม่ดีขึ้น แม้ให้ยาอีกหลายอย่าง ไข้ก็ไม่ลด คุณหมอจึงเจาะเลือดตรวจ ๔ ครั้ง พบว่ามีเม็ดเลือดขาวสูง อาจเป็นมะเร็งในเม็ดเลือด หรืออาจติดเชื้อวัณโรค คุณวัชระและภรรยาหนักใจ กลุ้มใจมาก รักษาอยู่ถึง ๗ วัน อาการก็ยังไม่ดีขึ้นผู้เป็นแม่ทนไม่ไหว เย็นวันที่ ๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๑ จึงอธิษฐานจิตต่อพระมหาสิริราชธาตุ ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้รับองค์จริงมาจากวัด และอธิษฐานต่อรูปภาพหลวงพ่อวัดปากน้ำ ขอให้ลูกชายหายป่วย หรือถ้าไม่หายก็ขอให้เป็นโรคธรรมดาที่รักษาได้ ถ้าลูกหายป่วย จะทำบุญสร้างองค์พระประจำตัวให้ลูกทั้ง ๒ คนประมาณ ๔ ทุ่ม คืนนั้นเอง พยาบาลเข้ามาวัดปรอทปรากฏว่าไข้ลดลงมาก และลดลงเรื่อยๆ จนเป็นปกติ วันที่ ๒ ธันวาคมคุณหมอตรวจอย่างละเอียดอีกครั้ง พบว่าป่วยเป็นหลอดลมอักเสบธรรมดา และกำลังจะหายเป็นปกติในเร็ววันทั้งพ่อและแม่ของเด็กดีใจกันมาก วันรุ่งขึ้นคุณสุมณฑาไปทำงานเป็นปกติ และเลยไปทำบุญสร้างองค์พระให้ลูกชายทั้ง ๒ คน คนละองค์ พร้อมทั้งได้รับพระของขวัญมหาสิริราชธาตุองค์แรกกลับไปบูชาแสดงว่าเด็กป่วย มีสาเหตุมาจากกรรมฝ่ายอกุศลตามมาทัน เป็นกรรมของเด็กเองด้วย ทำให้ต้องทุกข์ทรมานทางร่างกาย เป็นกรรมของพ่อแม่เด็กด้วย ทำให้ต้องทุกข์ใจ ห่วงใยอาการป่วยไข้ของลูก แต่เมื่อเกิดปุพพเจตนากุศลความคิดสร้างบุญ สร้างพระประจำตัวให้ลูกทั้ง ๒ คน แม้เพียงแค่คิด ยังไม่ได้นำเงินไปถวายที่วัด บุญก็เกิดขึ้นแล้ว บุญจึงตัดรอนการส่งผลของอกุศลวิบากดังกล่าวของครอบครัวให้อ่อนกำลังลงทันทีจนเลิกให้ผล เด็กชายรัตนชานนท์จึงหายป่วยเป็นอัศจรรย์
