เรื่องที่ ๑๘๘ คาดไม่ถึง
ตกเย็นก็สามารถลากขวดน้ำเกลือเดินไปมาเองได้ หายบาดเจ็บอย่างรวดเร็วเป็นอัศจรรย์อย่างที่แพทย์เองก็...
ทันตแพทย์มงคล แซ่ฉั่ว และคุณแม่
|
|
เห็นล้อแม็ฺคและยางเก่าวางอยู่ในร้าน ก็สะดุดใจจึงดูรายละเอียด พบว่าตรงกับล้อรถที่หายไป
|
|||
เรื่องแรก ได้ของหายกลับคืนมาอย่างไม่น่าเชื่อ คือเมื่อวันที่ ๙ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๑ ได้นำยางรถยนต์ไปปะที่ปั๊มน้ำมัน ปากทางเข้าวัด ตกลงกับคนรับปะยางว่า รุุ่งขึ้นจะไปรับของ เพราะวันนั้นมีธุระคอยไม่ได้ พอวันรุุ่งขึ้นไปที่นั่น เจ้าของอ้างว่าปิดร้านเพราะงานสงกรานต์ ทวงถามยางเส้นที่นำมาปะ เจ้าของร้านอ้างว่า เด็กชุดนั้นลาออกไปแล้ว ไม่สามารถหายางให้ได้ ไม่นานนักเจ้าของร้านนั้นย้ายไปต่างจัังหวัด และเซ้งร้านให้ผู้อื่น
คุณมงคลคิดว่า คงไม่ได้คืน กระทั่งเมื่อทำบุญสร้างพระแกนกลาง ได้รับพระมหาสิริราชธาตุ จึงได้อธิษฐานจิตขอให้ได้ล้อแม็กซ์ล้อนั้นคืน เพราะขณะนั้นรถวิ่งโดยไม่มียางอะไหล่
วันที่ ๗ กันยายน น้องชายคุณมงคลได้ไปปะยางที่ปั๊มเดิม พบว่าเด็กชุดเดิมกลับมาทำงานที่ร้านนั้นอีก และเห็นล้อแม็ฺคและยางเก่าวางอยู่ในร้าน ก็สะดุดใจจึงดูรายละเอียด พบว่าตรงกับล้อรถที่หายไป คุยกับเด็กทวงถามล้อ เด็กอึกอักมีพิรุธคาดคั้นทราบว่าเป็นล้อของคนผอมสูงสวมแว่น น้องชายคุณมงคลจึงทราบทันทีว่าเป็นของคุณมงคลแน่ จึงได้ขอคืน หลังจากหายไปนานถึง ๕ เดือน
เรื่องที่สอง ตนเองปรารถนาจะทำบุญสร้างพระแกนกลางสำหรับตัวเองสัก ๑ องค์ เมื่อขอพรจากพระมหาสิริราชธาตุแล้ว กลับชวนคนทำบุญได้ถึง ๒๐ องค์
เรื่องที่สาม อธิษฐานขอพรชวนผู้คนทำบุญก็สำเร็จ เช่นรายทันตแพทย์หญิงวิไล สุริยาแสงเพ็ชร ได้ชวนผู้คนทำบุญสร้างองค์พระได้ถึง ๖๐ องค์ และเป็นประธานรองฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ด้วย
รถกะบะของน้องชายคุณมงคล ที่ประสบอุบัติเหตุชนท้ายรถพ่วง |
คุณแม่นำภาพพระมหาสิริราชธาตุไปวางบนใบหน้าอธิษฐานให้ดูดพิษร้ายปรับสภาพให้ดีขึ้น
|
|||