เรื่องที่ ๑๙๐ ช่วยลูกด้วย !

สามีก็ไม่อยู่ในคืนนั้นพอดี ประจวบเหมาะกับยาที่บ้านก็หมด ไม่มีเหลือเลยสักเม็ด ปวดจนตัวงอและคิดว่าจะทำอย่างไรดี คิดขึ้นมาได้ว่า หลวงพ่อพระมหาสิริราชธาตุ

 

คุณธนิสา แต่งทรัพย์ หายปวดอย่างอัศจรรย์ด้วยน้ำมนต์พระมหาสิริราชธาตุ

คุณธนิสา แต่งทรัพย์ อายุ ๔๗ ปี มีอาชีพค้าขาย เล่าว่า ตนเข้าวัดมาได้ปีเศษ เดิมทีเดียวเป็นคนที่เชื่ออะไรไม่ค่อยง่าย แต่หลังจากเข้าวัดมาสังเกตุเห็นได้ว่ากิจการ การค้าขายดีขึ้นมาก จนลูกชายถามว่าเดี๋ยวนี้ร้านของแม่คึกคักนะแม่ มีอะไรดีหรือ คุณธนิสาจึงตอบลูกชายทันทีพร้อมกับชูพระมหาสิริราชธาตุให้เขาดู "นี่ไงของดีที่ได้มาจากวัดพระธรรมกาย แม่ขายของดีและจิตใจแม่ก็ดีขึ้นด้วย" ลูกชายก็พนมมือไว้พระที่ให้ดูและก็เกิดความรู้สึกเลื่อมใสในองค์ท่าน
 

		ขอบารมีหลวงพ่อพระมหาสิริราชธาตุ แผ่บารมีให้ลูกหายปวดด้วยเถิด และตนก็สวดสรรเสริญอีก ๑ จบ แล้วก็ดื่มน้ำในแก้ว ๓ อึก

โดยปกติทุกวัน คุณธนิสาจะสวดมนต์นั่งสมาธิและสวดบทสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุก่อนนอนทุกวัน หลังจากงานบวชอุบาสกแก้วผ่านไปราวสัปดาห์กว่าๆ ก็เกิดเหตุที่ทำให้ตนต้องเชื่ออย่างสนิทใจคือ คืนวันที่ ๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๒ เวลาประมาณ ๒๓.๔๕ น. ตนปวดท้องมากอย่างรุนแรง เพราะกินอาหารผิดสำแดง (คุณธนิสามีโรคประจำตัวคือโรคแผลในกระเพาะ) รู้สึกกลัว และใจเสียเพราะปวดทีไรก็จะอาเจียนทุกครั้ง และกว่าจะทุเลาก็แทบแย่ คืนนั้นสามีไม่อยู่ และยาที่บ้านก็หมดพอดี ปวดจนตัวงอและคิดว่าจะทำอย่างไรดี คิดขึ้นมาได้ว่า เมื่อตอนกลางวันตนได้อ่านหนังสือเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของพระมหาสิริราชธาตุ จึงอาราธนาพระมหาสิริราชธาตุใส่ลงไปในแก้วน้ำ แข็งใจนั่งสมาธิแล้วก็อธิษฐานพร้อมกับยกแก้วขึ้นเหนือศีรษะ แล้วพูดว่าหลวงพ่อพระมหาสิริราชธาตุ ช่วยลูกด้วยโรคเก่าของลูกกำเริบอีกแล้ว ถ้าเป็นอยู่อย่างนี้ลูกคงนอนไม่ได้แน่เลยทั้งคืน และพรุ่งนี้ก็คงจะไปค้าขายไม่ได้แน่นอน ขอบารมีหลวงพ่อพระมหาสิริราชธาตุ แผ่บารมีให้ลูกหายปวดด้วยเถิด และตนก็สวดสรรเสริญอีก ๑ จบ แล้วก็ดื่มน้ำในแก้ว ๓ อึก ระหว่างที่สวดสรรเสริญเสียงจะสั่นและขาดหายไปเพราะปวดมาก เสร็จแล้วก็นั่งสมาธิและสังเกตุดูอาการปวดอีกประมาณสัก ๑๐ นาที รู้สึกว่าอาการปวดเบาลง จนไม่รู้สึกว่าปวดท้องเลย จึงเอนตัวนอนแล้วหลับไป และฝันว่าตนหลงทางอยู่ในป่าและก็มืดด้วยจะกลับบ้านก็กลับไม่ถูก จึงนั่งแอบอยู่ข้างทางทันใดก็ได้ยินเสียงผู้หญิง ในความรู้สึกว่าเป็นเด็กสาวๆ เดินคุยกันมาเป็นกลุ่มจึงร้องถามว่า ทางกลับบ้านไปทางไหน หญิงกลุ่มนั้นเขาเข้ามาจูงมือตนและก็นำมาส่งจนถึงที่บ้านอย่างปลอดภัย พอตื่นขึ้นมาคุณธนิสาก็ยิ่งเกิดความรู้สึกอบอุ่นและมั่นใจที่ตนมีพระมหาสิริราชธาตุไว้กับตัว เหมือนมีผู้คอยให้ความช่วยเหลือดูแลอยู่ตลอดเวลา