เรื่องที่ ๒๒๗ ขอต่อชีวิต

ถ้าแม่ยังมีบุญ ป่วยคราวนี้ ยังไม่ถึงที่ตาย ก็ขอต่อชีวิต จะสร้างพระธรรมกายประจำตัวจารึกชื่อให้

คุณเพ็ง วันดี อาการป่วยหายสิ้นไปด้วยอานุภาพบุญ

คุณทองใบ วันดี เป็นโยมแม่ของหลวงพี่รูปหนึ่งในวัด อยู่ที่ ตำบลหัวเรือ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี เล่าว่า วันหนึ่งคุณแม่ของท่านชื่อ เพ็ง วันดี อายุ ๘๖ ปี ป่วยด้วยโรคชรา อาการหนักมาก นอนนิ่งเงียบไม่รู้สึกตัว ใครเห็นแล้วต่างคิดว่าคงไม่รอดชีวิตแน่นอน พอดีคืนนั้นลูกชายคนหนึ่งนึกได้ว่าตนเองได้ทำบุญสร้างพระธรรมกาย ประจำตัวประดิษฐานที่มหาธรรมกายเจดีย์ และได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุมาแล้ว จึงรีบถอดสร้อยที่ห้อยองค์พระออกจากคอและอธิษฐานจิต ว่า "ถ้าแม่ยังมีบุญ ป่วยคราวนี้ ยังไม่ถึงที่ตาย ก็ขอต่อชีวิต จะสร้างพระธรรมกายประจำตัวจารึกชื่อให้" แล้วคล้องสร้อยห้อยองค์พระมหาสิริราชธาตุไว้ที่คอของคุณแม่

ตกกลางคืน ลูกชายอีกคนซึ่งอยู่ที่จังหวัดสระบุรี ทราบข่าวป่วยหนักของคุณแม่ จึงรีบเดินทางไปเยี่ยม ลูกคนนี้ก็เคยทำบุญที่วัดพระธรรมกายเช่นเดียวกัน คืนนั้นพวกลูกๆ ที่เคยมาวัดต่างพากันนั่งสมาธิ แล้วอธิษฐานจิตให้คุณแม่หายป่วยโดยเร็ว

ปรากฏว่าประมาณ ๕ ทุ่มเศษ คนป่วยรู้สึกตัวขึ้น ลุกขึ้นนั่งได้เอง จะเดินไปเข้าห้องน้ำ มองเห็นลูกหลานมาอยู่กันเต็มห้อง รู้สึกงุนงงถามว่า "มาทำอะไรกันเยอะแยะ ยายไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย แค่นอนหลับไปเท่านั้น" ลูกหลานพากันดีใจหัวเราะ แล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง จากนั้นอาการคนป่วยก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนหายเป็นปกติ

ต่อมาลูกชายชื่อจินดา ได้นำเงินไปถวายเพื่อสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวจารึกชื่อของคุณแม่ และรู้สึกเชื่อมั่นในอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุมาก

การคิดทำบุญให้มารดา แม้จะยังไม่ได้ถวายเงิน เป็นแค่เพียงความคิดที่จะทำ ย่อมถือว่าบุญได้เกิดขึ้นแล้ว บุญย่อมมาตัดรอนบาปอกุศลซึ่งมาทำให้หมดกำหนดอายุขัย อาการป่วยจึงได้หายเป็นอัศจรรย์ อนึ่งการระลึกนึกถึงอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุ ย่อมจะเป็นพุทธานุสติ ซึ่งก็เป็นกุศลจิต เป็นบุญพิเศษที่เพิ่มเติมให้พลังบุญทำงานได้อย่างเต็มเปี่ยมยิ่งขึ้น ยังมีเทวดาที่ดูแลรักษาองค์พระ ท่านก็เมตตาช่วยรักษาให้เป็นพิเศษ ทำให้อาการป่วยหายสิ้นไป คนเจ็บรู้สึกเหมือนตนเองเพียงแค่นอนหลับไป ไม่ใช่อาการเพียบหนักอย่างที่ลูกหลานเห็น