เรื่องที่ ๒๓๑ บิดมือดังก๊อก

ยังไม่ทันจะสวดสรรเสริญองค์พระ มีความรู้สึกเหมือนใครคนหนึ่งมาจับที่ข้อมือ

คุณสายฝน สะพง อาการปวดที่ข้อมือหายอย่างอัศจรรย์

คุณสายฝน สะพง อยู่ที่ตำบลท่าข้าม อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา เล่าว่า ประมาณกว่าสิบปีมาแล้ว เคยได้รับอุบัติเหตุลื่นหกล้ม ทำให้ข้อมือเคล็ด เวลาออกแรงยกของหรือออกกำลังกาย จะรู้สึกเจ็บปวดและเสียวที่ข้อมือมาก

ต่อมาได้มาที่วัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรกในงานหล่อองค์พระธรรมกายประจำตัว ก่อนจะกลับบ้าน เพื่อนได้ฝากพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุรุ่นกรอบพญานาคสีทองไปให้คุณแม่ด้วย เพราะท่านได้ทำบุญไว้

ตลอดเวลาที่รับองค์พระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุไว้ในมือ คุณสายฝนรู้สึกปลื้มปีติและมีความสุขมาก พอกลับถึงบ้าน กำลังจะเดินเข้าห้อง ยังไม่ทันจะสวดสรรเสริญองค์พระ มีความรู้สึกเหมือนใครคนหนึ่งมาจับข้อมือบิด เสียงดัง "ก๊อก"

ครั้นแล้วอาการปวดทั้งหลายที่มีอยู่ทั้งหมดตรงข้อมือ ก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง และไม่เคยปวดอีกเลย ไม่ว่าจะหิ้วของ หรือออกกำลังกายมากแค่ไหน ทำให้ดีใจมาก เชื่อมั่นในพลังอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุเป็นที่สุด ท่านช่วยคุ้มครองให้ชีวิตพบแต่สิ่งที่ดีงาม อะไรๆ ก็ดีไปหมด สุขทั้งกายทั้งใจ เมื่อใดคิดจะทำในสิ่งที่ไม่ดี ก็เหมือนมีพระคอยเตือนตลอดเวลา

รายคุณสายฝนนี้ คงไม่ใช่เหตุบังเอิญแน่นอน เจ้าตัวยืนยันอยู่ว่า เหมือนมีใครคนหนึ่งมาจับมือบิด แสดงว่าต้องเป็นเทวดาที่ดูแลองค์พระท่านเมตตาช่วยเหลือ ทั้งที่เจ้าตัวยังไม่ได้อธิษฐานจิตขอให้ช่วย แต่ที่เล่าเรื่องมา เจ้าตัวรู้สึกรักองค์พระมาก นับแต่เพื่อนยื่นให้ไว้ในมือ ทำให้ผูกพันรักใคร่ เป็นกุศลจิต ทำให้เทวดาเกิดความเอ็นดูเมตตา ดังนั้นเรื่องที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อกล่าวว่า ขอให้พูดกับองค์พระท่าน เหมือนเราพูดกับผู้ใหญ่ที่เราเคารพนับถือ มีสารทุกข์สุกดิบอะไรก็บอกให้ท่านทราบ ท่านจะได้ช่วย จึงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้จริง

เมื่อเรารำพึงรำพัน ท่านก็ฟัง ช่วยได้ไม่เหลือวิสัย รวมทั้งเรามีบุญพอให้ช่วย ท่านย่อมไม่ดูดาย ต้องช่วยแน่นอน ไม่ใช่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพูดให้เราฟังอย่างไม่มีความหมาย เพียงแต่ท่านไม่ได้อธิบายเท่านั้นว่าใครเป็นคนช่วย พุทธานุภาพหรือเทวานุภาพ ที่จริงแล้วน่าจะเป็นทั้ง ๒ อย่างร่วมกัน รวมทั้งบุญญานุภาพของตัวเราเองด้วย เป็น ๓ อย่าง