เรื่องที่ ๒๕๓คนขับหลับใน
กว่าคนขับจะรู้สึกตัว ส่วนหน้าของรถก็เกือบเข้าไปซุกอยู่ใต้รถสิบล้อแล้ว

 

คุณธวัชชัย อภิบาลพูนผล เมื่อครั้งเป็นประธานจุดโคมเอกในวันมาฆบูชาปี พ.ศ.๒๕๔๒

คุณธวัชชัย อภิบาลพูนผล อยู่ที่ ถ.กรุงเกษม แขวงป้อมปรามศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร เล่าว่า เมื่อวันที่ ๒๓ มีนาคม พ.ศ.๒๕๔๒ เวลาประมาณ ๑๙.๐๐ น. ขณะนั้นตนเองอยู่ในระหว่างการเดินทางกลับจากโรงงานที่จังหวัดเพชรบูรณ์มาที่กรุงเทพฯ โดยนั่งรถแล่นมาบนทางหลวงซึ่งมีรถสัญจรค่อนข้างคับคั่ง คนขับซึ่งมีสภาพเหมือนหลับในขับรถไปในช่องทางด้านขวามาด้วยความเร็วประมาณ ๑๔๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง ซึ่งกว่าคนขับจะรู้สึกตัวว่าตนเองหลับใน ส่วนหน้าของรถก็เกือบเข้าไปซุกอยู่ใต้รถสิบล้อที่วิ่งอยู่ช่องทางเดียวกัน คนขับจึงเบรคอย่างสุดตัว แล้วจึงหักพวงมาลัยรถเข้าช่องทางด้านซ้ายทันที ทำให้รถเสียหลักการทรงตัว หมุนเป็นลูกข่าง ตัวรถไปฟาดกับรถสิบล้อด้านขวา รถสิบล้อคันนั้นจึงรีบหลบไปจอดสนิทอยู่ข้างทางทันที แล้วรถของคุณธวัชชัยก็หมุนตกลงไปในคูน้ำ ชาวบ้านที่เห็นเหตุการณ์ต่างออกมามุงดูกัน และถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นคุณธวัชชัยและคนขับรถที่ยังมีสติสัมปชัญญะอยู่ และก็เดินลุยน้ำ ลุยโคลนออกมาพร้อมกับคนขับ ซึ่งทั้งคู่อยู่ในสภาพปกติมีรอยช้ำนิดหน่อยจากการกระแทกภายในรถ แต่ไม่ได้รับอันตรายร้ายแรงอะไรเลย

ต่อมาก็มีรถของหน่วยกู้ภัยมายกรถของคุณธวัชชัยขึ้น และเมื่อลองสตาร์ทรถดู ปรากฏว่ายังสามารถขับรถเข้ากรุงเทพฯ ได้ จึงขับรถด้วยตนเองกลับมาถึงบ้านด้วยจิตใจที่ยังตื่นตระหนกอยู่

ในค่ำวันนั้นคุณธวัชชัยได้เล่าเหตุการณ์ให้คุณวราพรผู้เป็นภรรยาฟัง และบอกถึงความเชื่อมั่นในอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุที่ติดตัวไปในระหว่างที่เกิดเหตุ หากรถสิบล้อไม่หลบเข้าข้างทาง และรถที่ตามไม่ชะลอหรือหลบไม่ทัน คุณธวัชชัยคงจะประสบกับอุบัติเหตุที่ร้ายแรงกว่านี้มากก็ได้ อีกประการหนึ่งตรงบริเวณที่รถของเขาจอดสนิทอยู่ เลยขึ้นไปไม่ถึง ๔ เมตรก็เป็นช่องทางสำหรับกลับรถของถนนทางหลวง หากว่ารถของเขาหมุนตัวแล้วรถหลุดไปอยู่ที่ถนนอีกฝั่งหนึ่ง คงต้องตกเป็นเป้าให้รถที่วิ่งมาในทิศทางตรงกันข้ามชนอย่างเต็มที่แน่นอน เขาไม่อยากนึกถึงเหตุการณ์เหล่านั้นเลย เพราะถ้าเกิดขึ้นคงไม่ได้พบหน้าภรรยาและครอบครัวอีก จึงรีบสวดมนต์พร้อมกับภรรยาหน้าโต๊ะบูชาพระเพื่อทำให้จิตใจสงบ ความมั่นใจในพระรัตนตรัยว่าเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันหาที่สุดมิได้ ได้ตอกย้ำมั่นคงอยู่ในจิตใจของเขาไม่คลอนแคลน เขาขอขอบคุณภรรยาที่ได้เป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้มาสู่เส้นทางแห่งความสุขในวัดพระธรรมกาย เขาได้กล่าวความในใจให้ผู้คนรอบข้างฟังอย่างเต็มเปี่ยมด้วยความปีติและศรัทธาอย่างเปี่ยมล้นว่า "ต่อไปนี้ จะตั้งใจสร้างบารมีให้ถึงที่สุด"