เรื่องที่ ๓๐๖ปลดหนี้
กู้เงินมาดอกเบี้ยร้อยละ ๒๐ แต่ขายของได้ไม่ดี ชักหน้าไม่ถึงหลัง หมุนเงินก็ไม่ทัน ขออานุภาพบุญให้ช่วยด้วย

 

 

 

 

 

คุณป้าพจนา สุขฤกษ์ ปลดหนี้ได้ด้วยอานุภาพบุญ

คุณป้าพจนา สุขฤกษ์ อยู่ที่อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี อายุ ๖๒ ปี อาชีพขายข้าวแกงเล่าว่า คุณป้าเข้าวัดครั้งแรกเมื่อ ๕ มกราคม ๒๕๔๐ เป็นวันตอกเสาเข็มต้นสุดท้ายมหาวิหาร ก่อนเข้าวัดพระธรรมกายนั้นคุณป้าขายของไม่ค่อยดี ขายได้วันละ ๕,๐๐๐ บาทต่อวัน โดยใช้เวลาขายจาก ๒ ทุ่มจนถึงตี ๕ ป้ามีลูกหลายคนจึงเป็นหนี้มาก กู้เงินดอกเบี้ยร้อยละ ๒๐ เพราะจำเป็น ขายไปส่งดอกเบี้ยไป หมุนเงินไม่ทัน ชักหน้าไม่ถึงหลัง เป็นอยู่อย่างนั้นนานมาก เมื่อป้าเข้าวัดวันแรก ป้ามีเงินติดตัวมาวัดแค่ ๑,๕๐๐ บาทเท่านั้น แต่ป้าก็ได้เห็นความเป็นระเบียบ ความสะอาด สงบ และคนที่มาวัดแม้จะเป็นเรือนแสนแต่เงียบสงบและ มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย มีระเบียบ โดยเฉพาะทุกคนจะยิ้มแย้มมีแต่แววตาที่เป็นมิตรต่อกันและกัน ป้าประทับใจมาก เกิดมาตั้งแต่เล็กจนอายุ ๕๘ ปี ก็ยังไม่เคยเห็น เพิ่งเห็นเป็นครั้งแรกในชีวิต เกิดความศรัทธาอยากจะร่วมบุญกับที่วัด พอดีได้คุณสัมฤทธิ์ ศรีมุกดา เป็นกัลยาณมิตรให้โดยการแจ้งข่าวบุญการสร้างพระประจำตัว คุณป้าไม่ลังเลเลยรีบจององค์พระทันที ๑,๐๐๐ บาท และหยอดตามตู้ต่างๆ ป้าเหลือเงินกลับบ้าน ๒๐ บาท ป้าจึงกราบหลวงปู่สดแล้วขอพรจากรูปหล่อหลวงปู่ว่า ลูกขอให้ ๒๐ บาท เป็นทุนรอน ขอให้ลูกค้าขายดีขึ้นๆ ซึ่งก่อนป้ามาวัด ป้ามีโรคประจำตัวอยู่คือโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง หมอจะคอยเตือนเสมอว่าให้ป้าระวังอย่าล้มนะ เพราะอันตรายมาก ถ้าล้มจังๆ จะทำให้เป็นอัมพาต หรือถึงชีวิตได้ ตอนนั้นป้าเดินเองไม่ได้ ต้องให้เพื่อนที่มาวัดประคับประคองป้าหิ้วปีกเดิน แต่เมื่อป้าสร้างพระธรรมกายประจำตัวและได้รับพระมหาสิริราชธาตุมา ป้าแข็งแรงขึ้นมาก ตอนนี้ป้าเดินเองได้ไม่ต้องให้ใครมาประคองเลย

ป้าเจออานุภาพบุญ ป้าสร้างพระแล้วป้าขายของดีขึ้นเรื่อยๆ จากวันละ ๕,๐๐๐ บาท ขณะนี้ยอดขายถึง ๒๐,๐๐๐ บาททุกวันเลย ป้าเลยหลุดหนี้อย่างง่ายๆ ป้าได้สร้างพระแล้วทั้งครอบครัว ๘ องค์ และได้ร่วมบุญอื่นๆมาตลอด ป้ามาวัดทุกๆ ต้นเดือน มาทำบุญด้วยใจที่ศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยมทุกครั้ง ป้าตั้งชื่อเหรียญหลวงปู่สดรุ่นปราบมารว่าปราบหนี้ เพราะปัจจุบันป้าไม่มีหนี้แต่เหลือกินเหลือใช้ ได้สร้างบุญสร้างบารมีอย่างสะดวกมาตลอดเวลาเลยทีเดียว และชีวิตของป้าก็พบแต่สิ่งที่ดีๆ มาตลอด หลังจากนั้นไม่นาน ป้าก็ได้เจออานุภาพบุญที่ทำให้รอดพ้นจากอันตรายคือ วันนั้นบังเอิญว่าเป็นวันที่ฝนตกหนักที่ขายของจึงเปียกและลื่นมาก ป้าเกิดอุบัติเหตุล้มฟาดลงกับพื้นอย่างแรงแต่ป้าก็ไม่เป็นอะไร จนลูกๆ ตกใจมากเพราะนึกคำที่หมอบอกว่าอย่าให้ล้มเพราะจะเป็นอันตรายมาก ไม่ตายก็อัมพาต แต่ลูกๆ ก็งง ลูกค้าก็งงมาก ป้าไม่เป็นอะไรเลย และวันนั้นป้าก็ล้มในห้องน้ำอีก คราวนี้ป้าล้มแบบหงายหลังหัวฟาดพื้นอย่างแรง เป็นครั้งที่ ๒ ในวันเดียวกัน แต่ป้าก็เจ็บหัวเจ็บตัวนะ แต่ก็ไม่เป็นอะไรมากเหมือนอย่างที่คุณหมอบอก ขณะที่ล้มป้านึกถึงแต่บุญ นึกถึงแต่หลวงปู่สดตลอดเวลา ป้าแน่ใจที่สุดว่าเป็นเพราะบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว บารมีของพระมหาสิริราชธาตุ และบารมีของหลวงปู่สดโดยแท้ ป้าถึงได้ปลอดภัย

คุณป้าพจนาได้กล่าวในตอนท้ายว่า "เรื่องของป้าอาจไม่ตื่นเต้น แต่ป้าขอฝากข้อคิดไว้ว่า ที่ป้าคิดอะไรก็สำเร็จง่าย เพราะป้าและลูกๆ ตัดสินใจทำบุญง่าย พอรู้ข่าวตั้งใจเตรียมปัจจัยรอคอยทำทุกๆบุญ และทำทุกๆ ที่ ทุกๆ วันด้วย ทำตามกำลังแต่เต็มเปี่ยมด้วยความศรัทธา จิตใจป้าและทุกคนในครอบครัวตั้งใจทำพร้อมใจกันทำ ไม่ขัดกันเลย ป้าจึงหลุดหนี้แล้วเหลือกินเหลือใช้ ได้สร้างบุญสบายๆ ป้าไม่เคยหวั่นไหวเลย แม้จะมีกระแสข่าวรุนแรงอย่างไรก็ตาม ป้ามีใจที่เชื่อมั่นแน่วแน่ และดูเหมือนว่ากระแสข่าวนั้นๆ เป็นเหมือนปุ๋ย ที่คอยบำรุงต้นไม้ให้งอกงาม ดั่งเช่นตัวป้าเองยิ่งมีข่าวเท็จมาก ป้ายิ่งมองข้ามข่าวไปถึงเจตนาอันบริสุทธิ์ของหลวงพ่อธัมมชโย ทำให้ป้าเห็นว่าท่านสร้างวัด สร้างพระ สร้างมหาธรรมกายเจดีย์ ท่านทำเพื่อชาวโลก แต่ชาวโลกทำเพื่อตัวเอง สถานที่แห่งนี้จะต้องเป็นแหล่งสร้างคนดีให้เกิดขึ้น ให้กับสังคมโดยแท้"

คุณพจนาเล่าความประทับใจในการมาวัดครั้งแรกว่า ชอบความมีระเบียบ ความสะอาด ความสงบ แม้คนมาเป็นเรือนแสน แต่ก็เงียบ ซึ่งตรงกับความรู้สึกของคนอีกจำนวนมาก ดังนั้นจึงขอให้ทุกคนภูมิใจที่เราได้พยายามรักษาระเบียบวินัยที่วัดวางไว้ให้อย่างเคร่งครัด ทำให้เกิดศรัทธาแก่ผู้พบเห็น เหมือนดังสมัยพุทธกาล พระเจ้าอชาตศัตรูเสด็จเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ครั้งแรก ทรงเลื่อมใสความสงบสำรวมของเหล่าพระสงฆ์ ที่แวดล้อมพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามากว่าไม่มีแม้เสียงกระแอมไอ ทรงตั้งความปรารถนาให้พระราชโอรสเป็นผู้สงบดังนี้บ้าง

ส่วนที่คุณพจนาทำบุญสร้างองค์พระปุ๊บ ก็ทำมาหากินรุ่งเรืองปั๊บทันที จากกิจการค้าได้วันละราว ๕ พันบาท กลายเป็นถึงวันละ ๒ หมื่นบาทมากเป็น ๔ เท่า ต้องเป็นตามที่คุณพจนาพูด "ที่ป้าคิดอะไรก็สำเร็จง่าย เพราะป้าและลูกๆ ตัดสินใจทำบุญง่าย พอรู้ข่าวการทำบุญอะไร ก็จะเตรียมปัจจัยไว้รอคอย ทำทุกบุญ และทำทุกๆ ที่ ทุกๆ วันด้วย" การตัดสินใจทำบุญโดยง่ายดาย ไม่มีความตระหนี่ ยึกยักลังเล ทำให้เกิดผลานิสงส์ผลบุญมากมหาศาลกว่าธรรมดา บุญส่งผลเร็วเป็นพิเศษ

เมื่อมีบุญมาก บุญก็ตามปกปักรักษา เป็นอุปถัมภกกรรม ทำให้แม้จะมีอุบัติเหตุอันตรายที่ไม่ควรให้เกิดกับคนที่เป็นโรคเบาหวานอย่างคุณพจนา ก็กลับไม่ทำให้เกิดการเจ็บป่วยใดๆ

ที่น่าชมเชยยกย่องอีกเรื่อง คือคุณพจนามีจิตใจมั่นคงไม่หวั่นไหว ต่ออุปสรรคในการสร้างบารมี กล่าวว่า "กระแสข่าว(โจมตีวัด) นั้น เป็นเหมือนปุ๋ย ยิ่งมีข่าวเท็จมาก ก็ยิ่งมองเห็นเจตนาบริสุทธิ์ของหลวงพ่อ" คนอย่างคุณพจนานี่แหละ ที่จะช่วยจรรโลงพระพุทธศาสนาไว้ให้คงอยู่ตลอดไป