เรื่องที่ ๓๑๕ขายบ้านที่ธนาคารยึด
คิดแต่ว่า มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งเท่านั้น
ขอให้ท่านช่วยขจัดปัดเป่าหนี้สินให้หมดไปในเร็ววัน

คุณภิรมย์ รชตะนันท์

คุณภิรมย์ รชตะนันท์ อายุ ๕๐ ปี รับราชการเป็นพยาบาล อยู่ที่จังหวัดขอนแก่น ก่อนที่จะได้รู้จักวัดพระธรรมกายในปี พ.ศ.๒๕๓๗ นั้น คุณภิรมย์เล่าว่า "ฝันเห็นล็อคเก็ตหลวงพ่อวัดปากน้ำลอยมาหยุดอยู่ตรงหน้า" หลังจากนั้นก็คอยเสาะหาล็อคเก็ตรูปหลวงพ่อวัดปากน้ำ คอยสอบถามหาแหล่งที่จะได้มาไว้บูชา แต่ก็ผิดหวัง จนถึงปี พ.ศ.๒๕๓๙ มีกัลยาณมิตรผู้นำบุญท่านหนึ่งมาเชิญชวนให้ไปฟังการสัมมนาที่โรงแรมแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น วันที่ ๒๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๓๙

คุณภิรมย์เล่าถึงเหตุการณ์ในวันนั้นว่า "ดิฉันได้เข้าฟังการบรรยายครั้งนี้ และไม่ลืมที่จะถามหาล็อคเก็ตรูปหลวงพ่อวัดปากน้ำ แต่ก็ผิดหวังไม่มีใครสามารถให้คำตอบได้ แต่ในวันนั้นกัลยาณมิตรภาวิมลได้มาบอกบุญสร้างมหาวิหารหลวงพ่อวัดปากน้ำ ดิฉันจึงปวารณาขอร่วมบุญสร้างด้วย ๑ ตารางฟุตเป็นจำนวนเงิน ๒,๕๐๐ บาท สิ้นเดือนมกราคมได้รับเงินมา จึงได้มอบเงินให้กับกัลยาณมิตรภาวิมลนำไปสร้างมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี หลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญ และให้เงินเพิ่มอีก ๓,๐๐๐ บาท เพื่อนำมาสร้างพระธรรมกายประจำตัว เมื่อคุณภาวิมลกลับจากวัดได้บอกว่า คุณภิรมย์จะได้รับของที่ระลึกจากการสร้างมหาวิหารเป็นล็อคเก็ตรูปหลวงพ่อวัดปากน้ำ จึงรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก"

คุณภิรมย์จึงตั้งใจจะมารับล็อคเก็ตด้วยตนเองในวันอาทิตย์ต้นเดือนเมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ ก่อนเดินทางมาวัดประมาณ ๑ สัปดาห์ คุณภิรมย์ฝันว่า ได้เดินทางมาที่วัด ซึ่งขณะนั้นยังไม่รู้จักวัดเลย ในความฝันนั้นได้เข้ามากราบคุณยายอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่รู้จักท่านเช่นกัน คุณยายบอกในฝันว่า "คุณภิรมย์เก็บไว้นะ แม่ให้ ๒ องค์" และสิ่งที่เห็นในฝันคือ ท่านหยิบพระองค์เล็กๆ ใส่มือให้ ๒ องค์ สีน้ำตาลเข้ม เธอจำความฝันนั้นได้อย่างแม่นยำ และยังได้จดบันทึกเอาไว้ด้วย

เมื่อเธอเดินทางมาถึงวัด เห็นบริเวณวัดเหมือนกับในความฝัน และในวันนั้นเธอยังมีโอกาสได้เข้าไปกราบคุณยาย แต่ไม่ได้พูดคุยด้วย หลังจากกลับมาจากวัดแล้ว เธอกล่าวว่า "ดิฉันจะตั้งใจร่วมสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ให้เสร็จโดยเร็วที่สุด และได้สร้างพระธรรมกายประจำตัวให้ลูกสาวอีก ๑ องค์ ซึ่งครบเต็มองค์ทั้ง ๒ องค์เมื่อวันที่ ๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๓๙ ซึ่งก็ได้ตั้งใจไว้อีกว่า ถ้ามีเงินก็จะสร้างให้สามีอีก ๑ องค์"

เมื่อวันที่ ๑๘-๑๙ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๔๐ เธอได้มาร่วมงานบุญที่วัด และได้สมัครเป็นผู้นำบุญ ในวันนั้นได้มีการสถาปนาผู้นำบุญ มีการกล่าวคำปฏิญญา และรับเหรียญปราบมารสำเร็จด้วย กลับถึงบ้านแล้ว เธอได้นำเหรียญวางไว้ใต้หมอน ในกลางดึกคืนวันที่ ๒๐ กรกฎาคม เธอได้ยินเสียงเหมือนผู้เฒ่าพูดอยู่ที่ใต้หมอนว่า "เธอต้องเป็นผู้นำบุญ" ได้ยินเสียงพูดอย่างนี้ถึง ๓ ครั้ง เธอกล่าวว่า "ดิฉันได้ยินแล้วก็รู้สึกงงๆ คิดว่า เป็นไปได้อย่างไร พระพูดได้"

วันที่ ๒๖ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๔๐ สามีของเธอถึงแก่กรรม เมื่อได้รับเงินช่วยเหลือจากญาติและเพื่อนๆ จึงได้สร้างพระธรรมกายประจำตัวให้สามีด้วย ๑ องค์ เธอกล่าวว่า "ดิฉันรู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยว ต้องต่อสู้กับภาระหนี้สินเพียงคนเดียว คิดแต่ว่า พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งเท่านั้น สภาพเศรษฐกิจภายในครอบครัวต้องปรับใหม่ทั้งหมด มีความทุกข์มากมายเหลือเกิน"

จนเมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๑ คุณภิรมย์ได้มาบวชอุบาสิกาแก้ว ด้วยความตั้งใจและเชื่อมั่นว่า พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง ทุกข์ที่มีอยู่ก็คงจะหมดไปในเร็ววัน หลังจากนั้นวันที่ ๓๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๔๑ เธอจึงมาเข้าร่วมพิธีบวชอุบาสกแก้วอีก และครั้งนี้ก็ได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุ เมื่อพินิจพิจารณาองค์พระแล้ว เธอกล่าวว่า เหมือนกับพระที่เห็นในความฝัน ที่เห็นคุณยายอาจารย์อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ท่านมอบองค์พระให้ ๒ องค์ เธอได้สวดสรรเสริญและอธิษฐานจิตขอให้ท่านช่วยขจัดปัดเป่าหนี้สินให้หมดไปในเร็ววัน

หลังจากนั้นวันที่ ๑๐ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๔๑ มีญาติผู้ใหญ่ของสามีได้มาพบและบอกว่า จะขอซื้อบ้านหลังที่ถูกธนาคารยึดไป และจะรับผิดชอบให้โดยไม่ต้องให้เธอเสียเงินเลยแม้แต่บาทเดียว ท้ายที่สุดเธอกล่าวยืนยันว่า "ดิฉันเชื่อมั่นในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดที่มีอยู่ พระธรรมกาย พระมหาสิริราชธาตุ ล็อคเก็ตรูปหลวงพ่อวัดปากน้ำ บุญบารมีของหลวงพ่อธัมมชโย บุญบารมีของคุณยายอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ได้แผ่ไปถึงสาธุชนทั้งหลายที่มีใจอยู่ในบุญกุศล เพื่อที่จะให้ได้มาร่วมบุญใหญ่ร่วมสร้างบารมีกันตลอดไปจนถึงที่สุดแห่งธรรม"

ฟังจากเรื่องราวที่เล่ามา นับว่าคุณภิรมย์ เป็นคนมีบุญมากเทพยดาผู้ดูแลตัวคุณภิรมย์เอง ได้บันดาลให้ฝันเห็นล็อกเก็ตรูปหลวงพ่อวัดปากน้ำ ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๓๗ เตือนใจให้คิดจะแสวงหาไว้บูชา กระทั่งได้มีโอกาสทำบุญสร้างมหาวิหารปี พ.ศ. ๒๕๓๙ ฝันเห็นวัด ฝันเห็นคุณยายอาจารย์ล่วงหน้า กระทั่งฝันเห็นคุณยาย ฯ ให้องค์พระมหาสิริราชธาตุ ในที่สุดชีวิตจริงได้ทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว ณ มหาธรรมกายเจดีย์ ยังได้พบอภินิหารของเหรียญปราบมาร พูดกับเธอใต้หมอนถึง ๓ ครั้ง ซึ่งได้ยินกับหูตนเอง ไม่ใช่ฝัน

เมื่อมีโอกาสทำบุญกุศลมากมาย รวมทั้งอาชีพการงานก็เป็นบุญอยู่แล้ว แม้จะเกิดเหตุการณ์ทุกข์โศกใหญ่โต สามีถึงแก่กรรม ทิ้งภาระหนี้สินทุกอย่างเอาไว้ให้ ก็ยังมีที่พีึ่งทางใจ ได้นึกถึงบุญ นึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ที่ตนเองได้ประสบมา มีพระธรรมกาย พระมหาสิริราชธาตุ ครูบาอาจารย์ทั้งหมด นำมาเป็นอนุสติ (ตามระลึกถึงเนืองๆ) ในที่สุดผลานิสงส์ผลบุญบังเกิด มีญาติผู้ใหญ่ฝ่ายสามีมาช่วยเหลือ

ถ้าไม่ได้เข้าวัดทำบุญเอาไว้ พบความทุกข์จากการพลัดพราก จากสิ่งอันเป็นที่รักกระทันหันอย่างนี้ อาจจะขาดสติยับยั้งชั่งใจ คิดสั้นอะไรลงไปก็ได้

นี่เพราะมีบุญ มีพระรัตนตรัย มีคำสอนของครูบาอาจารย์หล่อเลี้ยงใจชีวิตจึงไม่อับจน ขอให้ท่านผู้อ่านทุกท่านยึดถือพระรัตนตรัยและบุญกุศลเป็นที่พึ่งให้ตลอดไป ท่านย่อมพบกับความปลอดภัย และทางแก้ไขปัญหาต่างๆ ในชีวิตทุกประการ