เรื่องที่ ๓๑๒ผ่านมาได้อย่างไร
รถพ่วงคันหน้าอยู่ๆ ก็เบรคกะทันหัน จะหลบข้างทางก็ไม่ได้ เพราะเป็นหลุมขนาดใหญ่ ทำอย่างไรดี งานนี้ลูกไม่รอดแน่
 

คุณน้ำผึ้ง อ่อนฉวี และลูกๆ ทั้ง ๓ คน

คุณน้ำผึ้ง อ่อนฉวี อยู่ที่ตำบลเกษตรวิสัย อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด เข้าวัดพระธรรมกายครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๙ ได้เล่าประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ดังนี้

เมื่อวันที่ ๒ มีนาคม พ.ศ.๒๕๔๒ เวลาประมาณ ๑๐.๐๐ น. ได้เดินทางโดยรถปิคอัพส่วนตัวจากบ้านเพื่อจะไปทำธุระที่ตัวจังหวัดร้อยเอ็ด ระยะทางรวม ๔๘ กิโลเมตร สามีของเธอเป็นคนขับรถ ขณะที่ขับรถมาได้ ๓๐ กิโลเมตร มีรถที่วิ่งอยู่ข้างหน้าเป็นรถพ่วง จึงเร่งรถเพื่อที่จะแซง จังหวะที่กำลังแซงขึ้นมา รถพ่วงคันนั้นก็เปิดไฟเลี้ยวและเหยียบเบรคอย่างกระทันหัน เธออธิบายถึงนาทีวิกฤตขณะนั้นว่า "จะหลบข้างทางก็เป็นหลุมขนาดใหญ่ ถ้ารถลงไปก็ต้องพลิกคว่ำแน่นอน" เธอจึงหลับตาทันที นึกถึงลูก ๓ คนที่อยู่ที่บ้านกับแม่ แล้วตั้งจิตอธิษฐานว่า "ขอให้พระมหาสิริราชธาตุช่วยลูกด้วย หลวงพ่อสดช่วยลูกด้วย งานนี้ลูกไม่รอดแน่นอน" อธิษฐานเสร็จก็ลืมตาขึ้น ปรากฏว่ารถผ่านจุดนั้นมาแล้วอย่างปลอดภัย สามีซึ่งเป็นคนขับรถก็บอกทันทีว่า พอเกิดเหตุการณ์ ก็นึกถึงหลวงพ่อสดขอให้ท่านช่วยเหมือนกัน

คุณน้ำผึ้งกล่าวว่า "ไม่น่าเชื่อว่าช่วงที่รถผ่านมานั้น มีความกว้างไม่ถึงเมตร ผ่านมาได้อย่างไร" ก่อนที่เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้น ระหว่างที่อยู่ในรถ คุณน้ำผึ้งได้เปิดเทปชุด "ปลดหนี้ ขายที่ได้" และกำลังคุยกันว่า ทำอย่างไรจึงจะท่องบทสวดสรรเสริญคุณพระมหาสิริราชธาตุโดยไม่ต้องดูหนังสือ คุณน้ำผึ้งอธิบายว่า ได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุพิชิตมาร แต่ในวันนั้นไม่ได้นำติดตัวไปด้วย เพราะปกติเป็นคนไม่ชอบห้อยพระ แต่ก็ได้นำสติกเกอร์ภาพพระมหาสิริราชธาตุรุ่นพิชิตมาร ติดไว้ที่หน้ารถยนต์ก่อนเดินทาง ๑ วัน ส่วนสามีของเธอนั้นมีเหรียญปราบมารติดตัวอยู่

ประสบการณ์ของคุณน้ำผึ้งจึงเป็นอีกรายหนึ่งที่ยืนยันถึงอานุภาพของพระรัตนตรัย ซึ่งคุณน้ำผึ้งยังได้เล่าเสริมไว้อีกตอนหนึ่งว่า

ก่อนเกิดเหตุการณ์ที่เล่ามาข้างต้นนั้น เมื่อวันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๑ เธอต้องเข้าโรงพยาบาลที่จังหวัดร้อยเอ็ด และจำเป็นต้องผ่าตัด ซึ่งใช้เวลาผ่าตัดประมาณ ๑ ชั่วโมง หมอจึงต้องวางยาสลบ ปรากฏว่าเธอสลบตั้งแต่ ๑๐.๐๐ น.จนถึง ๑๖.๐๐ น. เป็นเวลานานถึง ๖ ชั่วโมง ขณะที่ยังไม่รู้สึกตัวนั้น เธอเล่าว่า เห็นหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญมายืนใกล้ๆ แล้วพูดว่า "ไม่เป็นอะไรนะลูก" หลังจากนั้นเธอจึงรู้สึกตัว และได้ยินพยาบาลพูดว่า "คนไข้เสียเลือดมาก่อน ร่างกายอ่อนแอ ทำให้กำลังไม่พอ จึงสลบนาน ดีนะที่คนป่วยไม่ตาย"

เหตุการณ์ที่ผู้เล่าได้ประสบมา ทั้งรอดจากอุบัติเหตุและรอดจากการเจ็บป่วยนี้ เป็นการยืนยันถึงความศักดิ์สิทธิ์ของพระรัตนตรัย ซึ่งมีอานุภาพดังคำกล่าวที่ว่า "พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มีพระคุณจักนับจักประมาณมิได้"

การนึกถึงพระรัตนตรัยคือพระมหาสิริราชธาตุหรือหลวงพ่อให้ช่วยเหลือ คุณของพระรัตนตรัยย่อมแสดงอานุภาพอันประมาณมิได้ ไม่อยู่ในวิสัยที่คนธรรมดาอย่างเราๆ จะคาดเดา ดังนั้นเราจึงเรียกสิ่งที่เราหาเหตุผลไม่ได้เหล่านี้ว่า ปาฏิหาริย์บ้าง เรื่องอัศจรรย์บ้าง

สำหรับเรื่องการเจ็บป่วยของคุณน้ำผึ้ง ขณะยังไม่ฟื้นจากการผ่าตัด ได้เห็นหลวงพ่อสดมาพูดให้กำลังใจ ก็เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ หลวงพ่อท่านเป็นสมณเทพบุตร ย่อมมีเมตตาต่อสรรพสัตว์ทุกชีวิต โดยเฉพาะผู้หมั่นตรึกระลึกถึงท่าน ท่านย่อมให้ความช่วยเหลือตามสมควรแก่โอกาสอยู่เสมอ ดังที่หลายๆ รายได้พบ ไม่ว่าเรื่องไฟไหม้ เรื่องเจ็บไข้ได้ป่วย เรื่องอุบัติเหตุ กระทั่งเตือนให้ทราบถึงภัยล่วงหน้า หรือแม้ตามให้มาสร้างบุญกุศล

จิตใจของคนทุกคน จะให้อยู่นิ่งเฉยไม่ได้ มีธรรมชาติต้องคิดอยู่ตลอดเวลา จึงควรหาสิ่งดีๆ ให้คิด การคิดถึงพระรัตนตรัยจึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด