เรื่องที่ ๓๐๘ตื่นเถอะลูก
ลูกอยากจะนั่งสมาธิพร้อมๆ กับพระภิกษุที่วัด ขอให้ท่านช่วยปลุกให้ตื่นมานั่งสมาธิตอนตี ๓ ด้วยเถอะค่ะ

คุณจาณา ศรีแม้น และสามี

คุณจาณา ศรีแม้น อยู่ที่ตำบลบางตะไนช์ อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี เล่าว่า ที่คุณจาณาได้มาเข้าวัดปฏิบัติธรรม ได้มาร่วมบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว เพราะนายจ้างเป็นผู้ที่ยึดมั่นในพระรัตนตรัย ได้เปิดให้ที่ทำงานมีการนั่งสมาธิเป็นประจำ ตนเองจึงมีโอกาสได้ฟังธรรมและนั่งสมาธิปฏิบัติธรรมอยู่เสมอๆ ได้มีโอกาสทราบข่าวบุญและได้สร้างพระธรรมกายประจำตัวประดิษฐานบนยอดโดมมหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งองค์พระบนยอดโดมที่ตนเองได้สร้างนั้น เป็นองค์พระที่เหลืออยู่ ๒ องค์สุดท้ายพอดี ทำให้รู้สึกดีใจมากที่ตนเองได้เป็นเจ้าของบุญ เพราะถ้าตัดสินใจช้ากว่านี้เพียงนิดเดียว ก็ไม่มีโอกาสได้สร้างแน่นอน

คุณจาณามานั่งสมาธิปฏิบัติธรรมที่วัดอย่างต่อเนื่อง และได้ร่วมบุญต่างๆ กับทางวัดตลอดทุกโครงการ คุณจาณาได้รับพระมหาสิริราชธาตุกรอบพญานาคสี่สีจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโวในวันอาทิตย์ เมื่อได้รับก็รู้สึกปีติดีใจเป็นอันมาก ในเย็นวันถัดมา หลังจากที่ได้สวดมนต์นั่งสมาธิแล้ว ก็มีความรู้สึกว่า อยากจะตื่นขึ้นมาเพื่อทำความเพียรปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิในตอนตี ๓ จึงอธิษฐานกับพระมหาสิริราชธาตุว่า "ลูกอยากจะนั่งสมาธิพร้อมๆ กับหลวงพ่อธัมมชโยและพระภิกษุที่วัด ขอให้ท่านช่วยปลุกให้ลูกตื่นมานั่งสมาธิตอนตี ๓ ด้วยเถอะค่ะ" หลังจากนั้นก็เข้านอน พอรู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงเหมือนคนพูด เป็นเสียงแหลมเล็กที่มีความใสความนุ่มนวลกังวาน และมีความไพเราะมาก พูดขึ้นมาว่า "ตื่นเถอะลูก มานั่งสมาธิได้แล้ว" พอได้ยินเสียงอย่างนั้น ก็รู้สึกกลัว ใจเต้นแรง ไม่กล้าลุกจากที่นอน แต่มาคิดอีกทีว่า ก็เราได้อธิษฐานกับพระมหาสิริราชธาตุให้ท่านช่วยปลุกนี่นา จะไปกลัวทำไม เสียงที่ได้ยินก็เป็นเสียงที่ไพเราะมากๆ อีกด้วย จึงตัดสินใจลุกขึ้นมานั่งสมาธิ เมื่อมองไปที่นาฬิกาก็เป็นเวลาตี ๓ อย่างที่อธิษฐานไว้ คุณจาณารู้สึกอัศจรรย์ใจ และมั่นใจในความศักดิ์สิทธิ์ของพระมหาสิริราชธาตุมาก

นานๆ จึงจะมีผู้อธิษฐานขอพรจากพระมหาสิริราชธาตุน่ารักอย่างรายคุณจาณา ส่วนใหญ่แล้วมักขอให้ได้ลาภ ให้ปลอดภัย ให้หายป่วย หรือได้งานทำรายได้ดีๆ นานแล้วมีอยู่รายหนึ่งน่่ารักแบบนี้ เป็นเด็กสาว อธิษฐานขอพรพระมหาสิริราชธาตุว่า "ขอให้ฟังเทศน์หลวงพ่อตั้งแต่ต้นตลอดจนกระทั่งจบ อย่าได้นั่งหลับเลย" นับแต่อธิษฐานจิตแล้ว เวลาฟังเทศน์ไม่หลับอีกเลยฟังรู้เรื่องตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ

รายคุณจาณา คิดปรารถนานั่งเจริญภาวนาพร้อมหลวงพ่อและพระภิกษุสามเณรที่วัดพระธรรมกาย ขอเอาเวลาตี ๓ ทีเดียว (ความจริงสมาชิกที่วัดก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมาทำความเพียรกันดึกดื่นขนาดนั้น ส่วนใหญ่แล้วราวตีสี่ครึ่งโดยประมาณ)

เป็นคำอธิษฐานขอพรที่น่าชื่นชม เรื่องนิดหน่อยเท่านี้ ทำไมเทวดาท่านจะไม่ช่วย ท่านอุตส่าห์ส่งเสียงพูดปลุกด้วยถ้อยคำอ่อนโยนน่ารัก เสียงใสกังวาน ยังไปกลัวท่านเสียอีก แต่ก็น่าเห็นใจ เป็นใครๆ ก็คงรู้สึกกลัวทำนองเดียวกัน เพราะรู้อยู่ว่าไม่ใช่เสียงคนพูด

เรื่องอมนุษย์ช่วยปลุกคนให้ลุกขึ้นทำความดีต่างๆ นั้น ผู้ปฏิบัติธรรมมักพบเห็นกันเป็นประจำ บางที่ใช้วิธีเขย่าแขน เขย่าขา ให้ตื่น บางทีเหมือนมีคนเดินฝีเท้าหนักๆ พื้นบ้านสะเทือนจนตื่น บางทีเหมือนคนเคาะข้างฝา กระทั่งเสียงจิ้งจกร้องทักในความมืด ถ้าไม่ยอมตื่น ก็จะร้องเป็นระยะๆ อยู่อย่างนั้น หรือถ้าตื่นขึ้นมาแล้ว แต่นั่งหลับก็จะถูกร้องทักต่อเนื่อง จนเจ้าตัวรู้สึกอายหายง่วงไปทีเดียว

คำอธิษฐานขอพรดีๆ ได้ประโยชน์มากในการสร้างบารมีอย่างราย คุณจาณาอย่างนี้ น่าจะนิยมทำกันให้มากๆ เช่นขอให้เลิกเป็นคนตระหนีี่ ขอให้เลิกเป็นคนเจ้าโทสะ เลิกคิดชั่วทุกชนิด เลิกพูดสิ่งไม่ดีทุกอย่าง เลิกทำชั่วให้หมด อธิษฐานกันอย่างนี้ แล้วตั้งใจทำให้ได้ตามนั้น ตนเองก็สงบ ครอบครัวก็ร่มเย็น สังคมย่อมเป็นสุขคนในโลกนิยมปฏิบัติกันให้มากๆ ในที่สุดโลกก็มีสันติสุขกันทั้งโลก ไม่วุ่นวายเดือนร้อนกันอย่างในทุกวันนี้