เรื่องที่ ๓๑๔กระชากลำไส้
ปวดท้องรุนแรงมาก มือก็กดท้องไว้แน่นนอนบิดตัวไปมา
จึงอธิษฐานขออานุภาพพระมหาสิริราชธาตุช่วยให้หายปวดด้วยเถิด

คุณปราณี วงศ์โอภาส

คุณปราณี วงศ์โอภาส อยู่ที่อำเภอดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี ทำงานรับราชการเป็นอาจารย์ ๒ ระดับ ๗ ได้รับการชักชวนให้ทำบุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวประดิษฐานภายนอกมหาธรรมกายเจดีย์ จากการได้เห็นรูปภาพของสาธุชนในชุดสีขาวบริสุทธิ์จำนวนมากมายนับหมื่นนับแสนคนในวันงานบุญใหญ่ และได้ทราบข่าวเรื่องปรากฏการณ์อัศจรรย์ตะวันแก้ว ได้เห็นภาพประวัติศาสตร์ซึ่งถ่ายที่มหาธรรมกายเจดีย์ โดยมีรูปของหลวงพ่อวัดปากน้ำมีดวงแก้วอยู่ที่กลางกายของท่านลอยอยู่บนอากาศจากหนังสืออานุภาพพระมหาสิริราชธาตุเล่มที่ ๔ เมื่อเห็นแล้วก็เกิดศรัทธาอย่างแรงกล้าทันที จึงตกลงใจ ร่วมสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว ๒ องค์ โดยสร้างให้ลูกสาวหนึ่งองค์และของตนเองอีกหนึ่งองค์

คุณปราณีมาวัดครั้งแรกเมื่อวันที่ ๖ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ก้าวแรกที่เหยียบย่างเข้ามาในพื้นที่วัดก็รู้สึก ถึงความอบอุ่นทันที ประทับใจเจ้าหน้าที่ที่คอยดูแลต้อนรับทุกคน มีความปีติยินดีอิ่มเอิบใจ จนรู้สึกตัวเบาเหมือนกับลอยได้ เมื่อได้เข้าไปที่สภาธรรมกายสากล ก็ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากเหล่ากัลยาณมิตร ได้รับรู้และได้เห็นสิ่งดีๆ จากทางวัด เช่น ความมีระเบียบเรียบร้อย ความสะอาด และถึงแม้จะมีคนมากแต่บรรยากาศก็มีความเงียบสงบ พระภิกษุสามเณรทุกรูป ก็มีศีลาจารวัตรที่งดงาม เห็นแล้วก็เกิดความประทับใจ ยิ่งเมื่อเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ก็ยิ่งเคารพเลื่อมใสท่านมาก ได้เห็นดังนี้ก็คิดในใจทันทีเลยว่า นี่เป็นวัดที่เคยใฝ่ฝันมานาน ไม่คิดว่าจะมีสถานที่ดีเช่นนี้และจะมีโอกาสได้มาพบในปัจจุบันชาตินี้ เพราะเมื่อก่อนคิดว่า วัดดีๆ พระภิกษุที่ดีๆ คงจะมีแต่ในสมัยพุทธกาลเท่านั้น ไม่คิดว่าจะได้มาเจอที่วัดพระธรรมกายแห่งนี้ และในช่วงเย็นของวันที่ ๖ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ก็ได้เห็นเหตุการณ์อัศจรรย์ตะวันแก้วด้วยตาของตนเอง และต่อมาได้เห็นอีกรวม ๓ ครั้ง คือ ครั้งแรกเมื่อวันที่ ๖ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ครั้งที่สองเมื่อวันที่ ๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๔๒ และครั้งที่สามเมื่อวันที่ ๒๒ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๒

คุณปราณีได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวประดิษฐานภายในมหาธรรมกายเจดีย์ให้กับทุกคนในครอบครัว และได้ชักชวนญาติพี่น้องรวมทั้งเพื่อนร่วมงานให้ได้มาร่วมบุญสร้างองค์พระจำนวนทั้งหมด ๑๗ องค์ และได้พบกับอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุหลายเรื่องดังนี้

เรื่องแรก เมื่อวันที่ ๒๙ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ขณะที่กำลังเดินทาง ไปทำธุระ เกิดมีอาการปวดท้อง แต่คิดว่าคงจะไม่เป็นอะไรมาก สักพักก็คงหายเป็นปกติ แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น อาการปวดยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนเดินไม่ไหว เมื่อไปถึงที่ทำงานก็เข้าไปพักที่ห้องพยาบาล และรับประทานยาธาตุ แต่อาการปวดก็ไม่บรรเทาเลย กลับทวีความปวดมากขึ้นเรื่อยๆ เอามือกดท้องไว้แน่น นอนบิดตัวไปมา ขณะนั้นคุณปราณียังไม่ได้รับพระของขวัญ แต่ในใจนึกถึงพระมหาสิริราชธาตุตลอดเวลา จึงอธิษฐานขอบุญบารมี ขออานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ ให้ช่วยให้หายปวดด้วยเถิด แล้วนึกสวดสรรเสริญท่านตลอดเวลา แต่กว่าจะสวดได้แต่ละจบก็ยากลำบากเพราะอาการปวดรุนแรงมาก นึกอยากจะได้น้ำมนต์พระมหาสิริราชธาตุมาช่วยปัดเป่าความเจ็บปวด ตามที่เคยได้ยินมาว่า น้ำมนต์พระมหาสิริราชธาตุช่วยทำให้หลายคนหายจากความเจ็บป่วยได้ แต่เนื่องจากเธอยังไม่ได้รับองค์พระ ท่านผู้บริหารและเพื่อนร่วมงานก็เข้ามาดูแลด้วยความเป็นห่วง และมีความเห็นพ้องต้องกันว่า ต้องนำตัวส่งโรงพยาบาลด่วน เนื่องจากคุณปราณีกลัวว่าจะต้องถูกผ่าตัด จึงร้องบอกทุกคนว่าไม่ไปโรงพยาบาล แต่ในที่สุดรู้สึกว่าตนเองทนไม่ไหวแล้วจึงยอมไปโรงพยาบาล ขณะที่กำลังนอนรอรถเพื่อจะไปที่โรงพยาบาลนั้นเอง จู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนกับมีใครมากระชากลำไส้ในท้องอย่างแรง แรงจนรู้สึกเจ็บปวดมากที่สุด จนสะดุ้งและร้องโอ๊ยขึ้นมาทันที แต่พอสิ้นเสียงร้องเท่านั้น อัศจรรย์เป็นที่สุด ความเจ็บปวดที่ปวดอย่างรุนแรงเมื่อสักครู่หายไปโดยสิ้นเชิง จึงลองลุกขึ้นนั่งดูช้าๆ ว่าจะรู้สึกเจ็บปวดไหม ก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย พอลองลุกขึ้นยืนก็ไม่รู้สึกเจ็บปวด ลองเดินดูก็ไม่เป็นอะไร หายเป็นปกติได้อย่างอัศจรรย์และรวดเร็วแบบปลิดทิ้งจริงๆ เมื่อแน่ใจแล้วว่าตนเองหายแน่ๆ จึงนึกถึงอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุทันที เธอรีบเดินไปที่ห้องจริยศึกษา(เป็นห้องที่จัดไว้เป็นห้องพระ) เพื่อที่จะไปกราบขอบคุณและระลึกถึงพระคุณของพระมหาสิริราชธาตุที่ท่านได้เมตตาช่วยให้หายเจ็บปวดอย่างเป็นปลิดทิ้งในครั้งนี้ ทางฝ่ายท่านผู้ช่วยผู้บริหารได้นำรถมาเพื่อจะพาคุณปราณีไปโรงพยาบาล แต่เมื่อมาที่ห้องพยาบาลแล้วไม่พบตัว ก็ออกตามหากันใหญ่ บอกว่าคนไข้หนีไปแล้ว ต่อมาเมื่อมาพบคุณปราณีที่ห้องพระ เธอจึงเล่าอานุภาพขององค์พระที่ช่วยให้หายอย่างอัศจรรย์ให้ฟังว่า "พระช่วยให้หายแล้ว ไม่ต้องไปโรงพยาบาลแล้ว"

คุณปราณีกล่าวทิ้งท้ายไว้ว่า "จากวันนั้น(วันที่ ๖ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑) จนถึงปัจจุบันนี้ ข้าพเจ้าได้พบแต่สิ่งดีๆ ทำให้ข้าพเจ้าใจเย็นขึ้นมาก รักบุญ กลัวบาป ได้เข้าใจคำว่าเนื้อนาบุญ ศรัทธาในบุญ ศรัทธาในความดี ได้หมั่นทำทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา สวดมนต์ไหว้พระอยู่เป็นประจำ และอยากจะให้ทุกๆ คนในโลกนี้มาได้รับสัมผัสความชุ่มเย็นจากธรรมะ ความสุข ความสงบใจ จากวัดพระธรรมกายแห่งนี้ทุกคน"

ความจริงจากเหตุการณ์เรื่องราวต่างๆ ที่ผู้คนประสบอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุแล้วเล่ามา หลายรายทำบุญแล้ว แต่ยังไม่ได้รับพระของขวัญ เมื่อนึกถึง ก็ประสบอานุภาพเป็นอัศจรรย์เหมือนคุณปราณีเช่นเดียวกัน

ทั้งนี้ถ้าพูดถึงในแง่ของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ย่อมมีเทพยดาอารักษ์ดูแลรักษา พระมหาสิริราชธาตุก็ทำนองเดียวกัน เทพยดาที่ดูแลอยู่ ในองค์พระแต่ละองค์ท่านย่อมทราบดีว่า ผู้ใดเป็นเจ้าขององค์พระ เมื่อเจ้าของนึกถึงขอให้ท่านช่วย ท่านย่อมทราบได้ทันที หากไม่เกินวิสัย ย่อมสามารถช่วยได้สำเร็จ

บางรายยังไม่มีเงินทำบุญสร้างองค์พระ ใช้ภาพถ่ายพระมหาสิริราชธาตุมานึกถึง บางทีก็ขอยืมองค์พระของผู้อื่นมาอธิษฐาน ล้วนพากันประสบผลสำเร็จทั้งนี้เป็นเพราะอำนาจพุทธานุสติ ระลึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ ทำให้เกิดพลานุภาพยิ่งใหญ่