คำพ่อ คำเเม่
ตอน ชีวิตมีค่า
ลูกรัก...
ลูกรู้ไหมว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดคือชีวิต ไม่ว่าชีวิตของเราหรือของใครล้วนมีค่าทั้งสิ้น มีค่าทั้งแก่ตัวเองและแก่คนอื่นด้วย ดังนั้นในศีล ๕ ท่านจึงยกเรื่องการเว้นจากการฆ่าสัตว์ไว้เป็นข้อต้น เพราะเห็นว่าชีวิตสำคัญนั่นเอง จึงไม่ควรฆ่าไม่ควรเบียดเบียนชีวิตกัน เมื่อลูกรู้ว่าชีวิตมีค่าอย่างนี้ แล้วจึงควรรักษาและทะนุถนอมชีวิตให้ดี
การกตัญญูต่อตัวเองตามที่บอกมาแล้วเป็นการถนอมชีวิตอย่างหนึ่ง อีกอย่างหนึ่งคือพยายามใช้ชีวิตให้มีค่าด้วยการทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ทั้งแก่ตนเอง และคนอื่นให้มากที่สุด อย่างนี้จึงจะเรียกว่าใช้ชีวิตคุ้มค่า มิใช่ใช้ชีวิตเเบบฟุ่มเฟือย เที่ยวเตร่ หาความสำราญ หรือสำมะเลเทเมา หาแก่นหาสาระชีวิตไม่ได้ แล้วบอกว่าใช้ชีวิตคุ้มค่า มิใช่อย่างนั้นเลย ใช้ชีวิตคุ้มค่าที่ถูกคือ ใช้ชีวิตไปทำประโยชน์ต่างหาก
พระมหาโพธิวงศาจารย์
(ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต)
