บทความประจำวัน

ตามปกติการทำกิจกรรมทุกอย่างย่อมมีวัตถุประสงค์หรือเป้าหมาย เช่นการเดินทางย่อมมีเป้าหมายว่าจะไปยังที่ใด ไปทำอะไรเป็นต้น การเทศน์ก็เช่นเดียวกันย่อมต้องมีวัตถุประสงค์

การเทศน์เป็นวิธีการเผยแผ่ธรรมวิธีหนึ่งในจำนวน ๗ วิธี คือธัมมเทสนากถาดังกล่าวแล้วข้างต้น และเป็นวิธีที่พระพุทธเจ้า ทรงใช้ปฏิบัติมากที่สุดด้วยพระองค์เอง ทั้งได้ผลมากที่สุดจนสามารถวางรากฐานพระพุทธศาสนาได้อย่างมั่นคงและแพร่หลายขยายตัวอย่างรวดเร็วภายในเวลา ๔๕ ปีเศษ แสดงว่าการเทศน์นั้นย่อมมีความสำคัญต่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก

เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าพระพุทธเจ้าทรงเผยแผ่ศาสนา ได้รวดเร็วและกว้างขวาง ในท่ามกลางเจ้าลัทธิและศาสดามากมาย ที่ต่างก็มีชื่อเสียงและเป็นที่นับถือของผู้คนในยุคสมัยนั้น โดยสามารถโน้มน้าวผู้คนในทุกรัฐทุกแคว้นแห่งชมพูทวีปให้ละทิ้งลัทธิความเชื่อถือเดิมของตนสมัครใจเข้ามาเป็นพุทธมามกชน

การเทศน์ คือการบอก แสดง แจกแจง เปิดเผย ทำให้แจ่มแจ้งซึ่งธรรม มีชื่อเรียกโดยเฉพาะอีกอย่างหนึ่งว่า “ธรรมเทศนา” ซึ่งแปลตรงตัวว่า “การแสดงธรรม”

หลังจากพระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้วไม่กี่วันก็เสด็จจาริกไปแนะนำสั่งสอนเวไนยสัตว์เลยทีเดียว ทรงนำธรรมที่ตรัสรู้ไปเปิดเผยให้ผู้คนได้รู้จัก ทรงอธิบายให้เข้าใจแจ่มแจ้งจนกระทั่งเข้าถึงธรรมได้อย่างพระองค์