รวมคำสอนคุณยาย

ยายมองไปตลอดหมด  ก็เห็นชัดว่า  ในโลก  ในธาตุ  ในธรรมทั้งหมดนี้  ไม่มีใครเลยที่จะช่วยยายได้

“ยังหนุ่มยังแน่น  รีบโกย  รีบพาย  ตลาดจะวาย  สายบัวจะเน่า”  เราต้องรีบโกย  รีบพายนะ  ใครจะพร่องก็ช่างเขา

การเลือกคบคนนั้น ต้องเลือกคน บางคนคบได้นอกรั้ว บางคนคบในบ้านได้

ยายคิดแต่ว่า ถ้ายายยังเดินได้ก็จะสู้ไปจนสุดฤทธิ์ ยังมีชีวิตอยู่ เราต้องสู้

“หยุด” คำนั้นแหละ คือตัวสำเร็จ หยุดตัวนี้แหละ คือ ใจท่านหยุดแล้ว ถ้าใจไม่หยุดก็ไม่ถึงธรรม

ยายทำความดี ไม่เคยหวังให้ใครมาชื่นชม ชมชอบ หรือว่าให้เขามายกย่อง ยายทำเพื่อช่วยตัวเองให้พ้นทุกข์

ทั่วแสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล ไม่มีใครช่วยเราให้พ้นทุกข์ได้หรอก

คนเราสร้างความดี  อย่าคิดว่าง่าย  ต้องต่อสู้  ต้องอดทน  และเงียบ

คนเรามักคิดนำไปก่อน  คิดท้อแท้  คิดหดหู่  คิดท้อถอย  คิดแต่ในทางไม่ดี  ถ้าคิดอย่างนี้แล้ว  ใจจะตก

เราทำไป  เราก็อธิษฐานไปด้วย  อธิษฐานว่า...ให้พบพระทุกภพทุกชาติ  อย่าได้ทำบาป  เราอ่านหนังสือออก  ก็อธิษฐานไปสิ

โลกจะเป็นสุขได้ ต้องหล่อเลี้ยงด้วยกระแสบุญ การมาเกิดของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ

เอาบุญไปเยอะ ๆ  นะ  เดี๋ยวชาติหน้าเกิดมาเจอยาย   ยายจะจำได้  เจ้าคนนี้ตอนนั้นยายให้มันมาเอาบุญ  มันไม่เอา  

ยายสงสารทั้งคนจน  คนรวย คนรวยทำบุญเก่าไว้ดี  จึงมีสมบัติ ถ้าเราไม่ชวนเขาทำบุญ บุญเก่าเขาก็จะหมด

เรื่องนี้ คุณยายท่านได้มาเล่าให้อาตมาฟัง แม้คุณยาย จะไม่ได้อ่านพระไตรปิฎก เพราะท่านอ่านหนังสือไม่ออก 

 คนเราจะหนีสิ่งที่ตนเองทำไว้ไม่ได้  จะวิ่งหนีบุญ  ก็หนีไม่พ้น  จะวิ่งหนีบาป  ก็หนีไม่พ้น เพราะทั้งบุญและบาปติดที่ศูนย์กลางกายของเรา

ยายเป็นคนยอมคนนะ  อยู่ที่ไหนก็ลดทิฐิ  อ่อนน้อมถ่อมตนเสมอ  เราต้องยอมทุก ๆ  คนเพื่อให้ทุกคนทำความดีด้วยกัน เราต้องอดทน

หลวงพ่อครับ..กระผมว่าคนรุ่นใหม่หลายๆ คนที่มาไม่ทันคุณยาย คงอยากจะทราบว่า ท่านมีอัธยาศัยในการใช้สมบัติพระศาสนา

ทุกอย่าง ใครจะสับ จะโขกอย่างไร  ยายยอมแพ้เขาแต่ข้างนอก  ข้างในไม่ยอมแพ้   พอถึงสุดท้ายก็ชนะทุกอย่างทั้งหมดเป็น

เกิดเป็นคนมันต้องสู้  สู้ด้วยการทำความดี   อยู่ที่ไหนก็ตายเหมือนกัน สู้ก็ตาย  ไม่สู้ก็ตาย จะตายเมื่อไรก็ไม่รู้  เราต้องสู้  

ยายไม่เคยเบื่อ หรือ เกียจคร้านในการปฏิบัติธรรม  หรือในการสร้างบุญเลย  คนสมัยนี้หนักนิดเบาหน่อย  ก็ไม่สู้เสียแล้ว

ต้องแบ่งเวลาของเราให้เป็น วางเรื่องอื่นไว้ชั่วขณะ  นั่งธรรมะถึงก้าวหน้าได้   ถ้าเราไม่แบ่งเวลาอย่างที่ยายบอก