เรื่องที่ ๓๓๒เจอกับตัว
อ๋อ! นี่เองนะอานุภาพที่คนอื่นๆ เขาได้พบ เป็นอย่างนี้นี่เอง ไม่ใช่อุปาทานเสียแล้ว ต้องประสบกับตัวถึงจะรู้
คุณสุชาดา โหละสุต
อาการปวดหายไปอย่างอัศจรรย์ |
มีบางสิ่งบางอย่างในโลกนี้ ที่วิทยาศาสตร์ก็ไม่สามารถให้คำตอบได้ถึงอำนาจความศักดิ์สิทธิ์บางอย่าง นอกเสียจากผู้นั้นจะพบด้วยตนเองจึงจะเข้าใจ หลายคนไม่น้อยทีเดียว ที่เดิมทีเดียวจะคิดคล้ายๆ กับคุณสุชาดาคือ อานุภาพที่ได้อ่านได้ฟังมาแล้วดูเหมือนจะไม่เชื่อ หรือเคลือบแคลงสงสัยบ้าง จนเมื่อได้ประสบกับตัวเองจึงจะเข้าใจและซาบซึ้ง
คนเรามีพฤติกรรมไปตามอุปนิสัยและจริตอัธยาศัย เช่น คนศรัทธาจริต มักเชื่อในคุณพระศรีรัตนตรัยโดยง่าย เมื่อพบเหตุการณ์สิ่งใดที่เป็นอัศจรรย์เหลือเชื่อเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า พระธรรม หรือพระสงฆ์ จึงมักเกิดศรัทธาเต็มเปี่ยม ไม่ใคร่เสียเวลาลังเลสงสัยอะไรมาก
ส่วนพวกพุทธิจริต เป็นพวกมีปัญญามาก ไม่เชื่อสิ่งใดง่ายๆ ต้องพิสูจน์กันให้เห็นด้วยข้อเท็จจริง มีเหตุผล พิจารณากันอย่างรอบคอบถี่ถ้วนจึงจะยอมเชื่อ
คนที่สามารถเล่าเรียนวิชาทางโลกได้สูงๆ เช่นเป็นทันตแพทย์อย่างคุณสุชาดา จัดอยู่ในพวกพุทธิจริต ย่อมอ่านหนังสืออานุภาพพระมหาสิริราชธาตุแล้ว ไม่สามารถเชื่อทันทีได้ ต่อเมื่อประสบเหตุการณ์โดยตรงกับตนเอง จึงจำต้องยอมเชื่ออย่างไม่ต้องสงสัย
การหายจากอาการปวดด้วยแรงอธิษฐานจิตขออานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ คือการนึกอ่อนน้อมในพระพุทธเจ้า มหากุศลจิตเกิด ถ้าเป็นโรคเกิดจากกรรมเก่าตามทวงหนี้ และเศษกรรมนั้นหมดลงพอดี หรืออ่อนกำลังแล้ว เมื่อมีบุญจากการอ่อนน้อมในพระรัตนตรัยเพิ่มเข้ามา กรรมฝ่ายอกุศลก็หลุดไป กลายเป็นอโหสิกรรม