เรื่องที่ ๓๓๕เที่ยวฟรีที่อเมริกา
ชิงโชคใหญ่ รางวัลที่ ๑ คือ ตั๋วเครื่องบินพร้อมอาหารและที่พักฟรี
แต่ว่าสมาชิกมีเป็นแสนคน แล้วใครจะเป็นผู้โชคดี?
 

คุณกานดา หาญเพชรสกุล และสามี ขณะอยู่ที่สหรัฐอเมริกา

คุณกานดา หาญเพชรสกุล อยู่ที่เขตพระโขนง กรุงเทพฯ เล่าว่า ตนเองและสามี (คุณวิพัฒน์ หาญเพชรสกุล) เริ่มเข้าวัดปลายปี พ.ศ.๒๕๓๕ และได้มาวัดทุกอาทิตย์ต้นเดือนตลอดมา ในปี พ.ศ.๒๕๓๗ ได้บอกบุญสร้างรูปหล่อทองคำหลวงพ่อสด โดยเป็นประธานทองถึง ๑ กิโลกรัม และต่อมามีบุญใหญ่สร้างมหาวิหารพระมงคลเทพมุนีก็มีโอกาสได้ร่วมบุญ จนกระทั่งถึงการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ ตนเองก็สร้างองค์พระกันทั้งครอบครัว ไม่เพียงเท่านั้นยังได้สร้างให้ ครูบาอาจารย์ทั้ง ๓ ท่านด้วย และยังได้เป็นผู้นำบุญช่วยสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ตลอดมา ได้รับพระมหาสิริราชธาตุมาก็สวดสรรเสริญท่านเป็นประจำ ไม่ว่าบุญเล็กบุญน้อยเมื่อมีโอกาสเธอจะร่วมทำทุกๆ บุญ เพราะรู้ว่าบุญนั้นคือสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความสุขความสำเร็จทั้งหลายทั้งปวง ซึ่งเธอได้เล่าอานุภาพบุญที่เธอประสบคือ ทางยูบีซีเน็ตเวิร์ค มีรายการสมนาคุณให้กับสมาชิก โดยให้ตอบปัญหาและส่งไปชิงโชค ซึ่งสามีเธอก็ไปซื้อไปรษณียบัตรเพื่อจะส่งไปชิงโชค คุณกานดากล่าวว่า ในขณะที่เขียนคำตอบ ก็จะท่อง "สัมมาอะระหัง" และเอาใจจรดที่ศูนย์กลางกายตลอด แต่ในใจคิดว่าอาจจะไม่ได้เพราะคนที่เป็นสมาชิกคงมีเป็นแสนคน ก็คิดว่าเขียนส่งไปอย่างนั้นเอง เผื่อจะมีโชคบ้าง แต่แล้วในช่วงต้นเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๑ ทางยูบีซี ได้แจ้งมาว่าคุณกานดาได้รางวัลที่ ๑ คือได้ตั๋วเครื่องบินพร้อมอาหารและที่พักเที่ยวฟรีที่สหรัฐอเมริกา ให้มารับรางวัลที่แฟชั่นไอร์แลนด์ ซึ่งในวันนั้นตรงกับวันทอดกฐินที่วัดพระธรรมกายพอดี เธอจึงให้สามีไปรับรางวัล ส่วนเธอนั้นมาร่วมงานทอดกฐินที่วัดพระธรรมกาย ซึ่งครั้งนั้นเธอรู้สึกดีใจมากที่ได้รางวัล เพราะว่าคนที่เป็นสมาชิกของยูบีซีมีมาก แต่ตนเองก็ได้รางวัลที่ ๑

คุณกานดาและสามี ได้รางวัลที่ ๑ เที่ยวอเมริกาฟรี

เมื่อรับรางวัลมาแล้วทางยูบีซี ก็ส่งหนังสือรับรองให้เพื่อจะไปขอวีซ่า แต่ต้องขอให้ได้ตามกำหนดที่จะเดินทาง ถ้าขอไม่ได้ก็จะต้องถือว่าสละสิทธิ์ ซึ่งก่อนหน้านี้ประมาณต้นปี เธอได้ไปขอวีซ่าเพื่อจะเดินทางไปท่องเที่ยวที่อเมริกาเองเหมือนกัน แต่ครั้งนั้นขอวีซ่าไม่ได้ ก็เลยฝังใจมาตลอดว่าการขอวีซ่านั้นเป็นเรื่องยาก

ก่อนไปขอวีซ่าเธอก็สวดมนต์ สวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุและนั่งสมาธิที่ห้องพระแล้วอธิษฐานจิตกับหลวงพ่อสดและพระมหาสิริราชธาตุว่า "หลวงพ่อเจ้าคะ ให้รางวัลที่ ๑ ไปเที่ยวที่อเมริกา หลวงพ่อก็ช่วยให้ได้วีซ่าด้วยนะคะ และตอนสัมภาษณ์ก็ให้เขาถามคำถามง่ายๆ ตอบแบบสบายๆ" แล้วก็แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์มีแต่ความเย็นกายเย็นใจ และขอให้ทุกคนที่สถานทูตก็เป็นอย่างนั้นด้วยเช่นกัน จากนั้นเธอก็เดินทางไปสถานทูตโดยรถแท๊กซี่ ในระหว่างนั่งรถไปนั้น เธอก็ทำสมาธิไปตลอดจนกระทั่งถึงสถานทูต ไปถึงก็ยื่นเรื่องขอวีซ่า เสียเงินที่ช่องจ่ายเงินและก็เข้าไปรอเรียกสัมภาษณ์ ครึ่งชั่วโมงผ่านไปทางเจ้าหน้าที่ก็เรียกสัมภาษณ์ทั้งคุณกานดาและคุณวิพัฒน์ และก็ถามคำถามที่เจ้าหน้าที่ถามก็ง่ายๆ เหมือนอย่างที่ตนเองได้อธิษฐานเอาไว้ ทางเจ้าหน้าที่ก็บอกด้วยท่าทางที่สุภาพว่า ช่วงบ่ายคุณมารอรับวีซ่าได้ ทั้งคุณกานดาและคุณวิพัฒน์ดีใจมากเพราะจะได้ไปเที่ยวสหรัฐอเมริกาฟรีสมใจ และนึกขอบพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ และพระมหาสิริราชธาตุ ที่ช่วยทำให้เธอได้สมหวังดั่งที่ตั้งใจ

คุณกานดานับได้ว่าเป็นแบบอย่างในการอธิษฐาน เพราะแม้กระทั่งเขียนคำตอบเพื่อจะส่งไปชิงโชคกับทางยูบีซี ก็ยังเขียนในขณะจิตประกอบภาวนากุศล ท่องคำว่า สัมมาอะระหัง ในเวลาขณะนั้นย่อมส่งจิตหยุดลงไปที่ศูนย์กลางกาย ตามความเคยชินที่ฝึกหัดไว้ ณ ที่นั้น ก็เหมือนเปิดประตูบุญของตนเองที่เก็บไว้ นำบุญออกมาใช้ อธิษฐานจึงสำเร็จ ถ้าลำพังพูดอธิษฐานที่ปาก ใจไม่ได้จรดที่ศูนย์กลางกาย ก็เหมือนไม่ได้เปิดประตูบุญออกมาใช้ คำอธิษฐานย่อมไม่ประสบผลสำเร็จแต่ประการใด

เรื่องขอวีซ่าก็ทำนองเดียวกัน เมื่อสวดมนต์ สวดสรรเสริญ นั่งสมาธิอธิษฐานจิต เป็นการทำให้กุศลจิตเกิดก่อนเข้ารับการสัมภาษณ์ทั้งสิ้น ทำให้เกิดความมั่นใจ มีบุคลิกที่ดี ทำให้ผู้สัมภาษณ์รู้สึกเป็นมิตรด้วย จึงถามคำถามที่ง่าย ๆ ตอบได้สบาย ๆ และจึงได้ไปเที่ยวสมใจปรารถนา