เรื่องที่ ๓๓๓ชวนกันดื่ม

 

 

ร.อ.สมพงษ์ ชำสำราญ หลังจากพบอานุภาพ ทำให้นั่งหรือเหยียดขาได้เป็นปกติ

ร.อ.สมพงษ์ ชำสำราญ อยู่ที่ตำบลคูคต อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี เล่าว่า เมื่อ ๗ ปีที่แล้วได้ไปแข่งขันฟุตบอล ในการฝึกร่วมกับประเทศสิงคโปร์ ที่จังหวัดลพบุรี แล้วเกิดอุบัติเหตุ ถูกฝ่ายตรงข้ามเตะ หัวเข่าหลุด ไม่กล้าไปหาหมอ เพราะเกรงว่าจะถูกผ่าตัด ทนเจ็บปวดทรมานมาตลอดถึง ๗ ปี บางครั้งปวดมากกระทั่งนอนไม่หลับ ยืดขาได้ไม่ตรง เหยียดขาก็ไม่ได้เต็มที่ มีอาการเหมือนเส้นพลิก เวลานั่งลงเหมือนกับกระดูกหัวเข่าค้ำกัน นั่งพับเพียบไม่ได้ ถ้านั่งขัดสมาธิจะปวดมาก

คุณสมพงษ์ได้เคยสร้างพระธรรมกายประจำตัวไว้นานแล้ว ไม่ได้รู้สึกศรัทธาอะไรมาก ตั้งใจจะสร้างให้ภรรยาและลูกคนละองค์ แต่ภรรยาค้านไว้ว่าสร้างองค์เดียวก็พอแล้ว จึงยังไม่ได้สร้าง ต้องการให้ภรรยาเต็มใจเสียก่อน

เมื่อวันที่ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ทั้งคู่พากันมาวัด ขณะนั่งสมาธิตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอน ภรรยานั่งสมาธิเห็นนิมิต เป็นหลวงพ่อวัดปากน้ำอยู่ที่กลางท้อง พร้อมกับเห็นองค์พระแก้วใสๆ ผุดขึ้นที่กลางท้องชนิดนับไม่ถ้วน ตอนเย็นก็ยังได้เห็นอัศจรรย์ตะวันแก้ว ทำให้เกิดปีติ น้ำตาไหล เกิดศรัทธาสร้างองค์พระทันที

เมื่อได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุมาแล้ว คุณสมพงษ์มีศรัทธามาก รีบทำน้ำมนต์ โดยจุ่มองค์พระลงในน้ำ แล้วสวดสรรเสริญท่าน ๓ จบ ทำสมาธิอธิษฐานจิตขอพรให้หายปวดหัวเข่า จะได้นั่งสมาธิเหมือนคนอื่นได้ ดื่มน้ำมนต์แล้วสังเกตดู ครั้งแรกอาการปวดเริ่มลดลง พอดื่มครบ ๗ วันเท่านั้น รู้สึกว่าหัวเข่าเริ่มเข้าที่ และหายเป็นปกติได้ในที่สุด สามารถยืน เดิน นั่ง นอนได้เหมือนคนปกติ ไม่มีอาการปวดทรมานอะไรอีก ทำให้เชื่อมั่นในพุทธานุภาพเป็นอย่างยิ่ง

ภรรยาของคุณสมพงษ์ ทำงานเป็นหัวหน้ากุ๊ก อยู่ที่โรงแรมรามาการ์เด้น มีอาการชาที่แขนขวา เหมือนจะเป็นอัมพฤกษ์มาประมาณ ๔-๕ ปีมาแล้ว ถ้าใช้มือขวาทำงานจะรู้สึกปวดมาก จะมีอาการกำเริบเวลา ตี ๑ ถึงตี ๒ ทำให้นอนไม่หลับ หลังจากคุณสมพงษ์หายแล้ว ได้แนะนำให้ภรรยาทำน้ำมนต์ดื่มบ้าง ภรรยาก็ทำตาม เมื่อดื่มไปไม่กี่ครั้ง ก็หายจากอาการปวดชา มีอาการเหมือนกับคนปกติจนถึงปัจจุบัน สองสามีภรรยามีศรัทธาเชื่อมั่นในบุญมาก สามีรับเป็นผู้นำบุญเชิญชวนคนทำบุญได้เวลานี้ถึง ๔๐ องค์แล้ว

ถ้า ร.อ.สมพงษ์ สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวในครั้งแรก ด้วยจิตชนิดที่มีปีติโสมนัส ชื่นอกชื่นใจ มีความดีใจเป็นพิเศษ ไม่ใช่มีความรู้สึกเฉยๆ จะทำให้เกิดผลบุญยิ่งใหญ่ อาจหายป่วยตั้งแต่ครั้งนั้นก็ได้ แต่เมื่อทำบุญสร้างองค์พระด้วยความรู้สึกอย่างนั้นๆ ไม่ศรัทธาอะไรมากผลบุญจึงเกิดไม่มากพอที่จะให้หายจากโรค

ครั้นวันที่ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ วันปิดเจดีย์ภายนอก ภรรยาปฏิบัติธรรม เห็นนิมิตทั้งหลวงพ่อวัดปากน้ำและองค์พระแก้วใสผุดขึ้นภายในชนิดนับไม่ถ้วน ยังเห็นอัศจรรย์ตะวันแก้วเพิ่มอีกอย่างหนึ่งด้วย ทั้งสามีภรรยาจึงมีศรัทธาเต็มเปี่ยม คราวนี้ทำบุญสร้างองค์พระด้วยจิตที่พร้อมด้วยปีติโสมนัส และไม่ต้องรอให้ใครชักชวนอีกแล้ว รีบทำบุญด้วยกันทันที เต็มใจเป็นที่สุด บุญกุศลมหาศาลประมาณมิได้บังเกิดขึ้น

ยิ่งกว่านั้นยังได้พระของขวัญมหาสิริราชธาตุอันศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์ มีอานุภาพ ทั้งพุทธานุภาพ และเทวานุภาพ ทำให้หายป่วยเป็นอัศจรรย์ทั้งสามีภรรยา โดยใช้น้ำมนต์พระมหาสิริราชธาตุ เรียกว่ากรรมเก่าที่ทำให้เจ็บป่วยหมดลงกลายเป็นอโหสิกรรม