เรื่องที่ ๓๓๘หยุดชัก พิทักษ์พ่อ
มือซ้ายของพ่อยกสูงและบิดงอ ตัว แขนขา ก็บิดตามไปด้วยทั้งตัว สั่นกระตุก ๆ ตาเหลือกขึ้น
เธอตกใจมากทำอะไรไม่ถูกเลย ในใจก็ขอพระมหาสิริราชธาตุให้ช่วยคุณพ่อด้วย

 

คุณพ่อของคุณวัชรินทร์ ศรีสุนทร

คุณวัชรินทร์ ศรีสุนทร อยู่เขตหลักสี่ กรุงเทพฯ เริ่มเข้าวัด พระธรรมกายเพราะน้องชายมาอบรมธรรมทายาท เมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๖ ได้เป็นประธานกองในการทอดกฐินในปีนั้นเป็นครั้งแรกด้วย ก่อนเข้าวัดเธอได้อ่านหนังสือเดินทางไปสู่ความสุข อ่านแล้ว ก็อยากเห็นคุณยาย ซึ่งต่อมาได้กราบคุณยาย ได้อยู่ใกล้ ๆ คุณยายหลายครั้ง และได้ทำบุญกับท่านเป็นประจำ

ครอบครัวของคุณวัชรินทร์ สร้างพระธรรมกายประจำตัวทุกคน ส่วนตัวเธอเองนั้นได้สร้างทั้งพระธรรมกายประจำตัวบนโดม พระธรรมกายประจำตัวภายนอกมหาธรรมกายเจดีย์ พระธรรมกายประจำตัวภายในมหาธรรมกายเจดีย์ และพระธรรมกายประจำตัวแกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์ ได้สวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุทุกวัน

ตั้งแต่ได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุมา คุณวัชรินทร์และครอบครัวได้มาทำบุญที่วัดทุกวันอาทิตย์ และได้สวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุพร้อมสาธุชนทุกท่าน รวมทั้งหล่อพระธรรมกายประจำตัวแทบทุกครั้ง กลับถึงบ้านก็จะพูดกับบิดาเสมอว่า เอาบุญมาฝากท่านก็สาธุทุกครั้ง บิดาของคุณวัชรินทร์ปัจจุบันอายุ ๙๐ ปีเศษ ไม่มีโรคประจำตัว ร่างกายแข็งแรงมาตลอด แต่แล้วเหตุการณ์ที่เธอไม่เคยคาดคิดก็ปรากฏขึ้น คือเมื่อวันที่ ๒ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๔๒ ซึ่งเป็นวันอาทิตย์ต้นเดือนเธอได้ทำบุญที่วัดพระธรรมกาย เธอกลับมาถึงบ้าน ประมาณ ๑๙.๐๐ น. เธอก็ได้ทักทายและพูดกับคุณพ่อตามปกติ เห็นท่านยังดีๆ อยู่ก็ไม่ได้เฉลียวใจ สักครู่ได้ยินเสียงท่านร้อง เธอหันไปดู ปรากฏว่ามือซ้ายของท่านยกสูงและ มีอาการบิดงอ และที่ตัว แขน ขา บิดตามไปด้วยทั้งตัว และสั่นกระตุก ๆ เหมือนกับอาการชัก ตาเหลือกขึ้นบน เธอตกใจมากทำอะไรไม่ถูก เรียกสามีและลูกมาช่วยกันบีบ นวด และให้ดมยา ในใจก็ขอให้พระมหาสิริราชธาตุช่วยบิดาด้วย แต่อาการยังไม่ดีขึ้นเลย เธอจึงอาราธนาพระมหาสิริราชธาตุสวมคอบิดา เธอบอกว่า "อัศจรรย์จริงๆ พอสร้อยสวมคอท่านเท่านั้น อาการของท่านคลายจากอาการเกร็งทันทีหายสั่นและตัวอุ่นขึ้น พูดจาได้เหมือนเดิม ซึ่งตอนกำลังมีอาการชักอยู่นั้นตัวแข็งเกร็ง และตัวเย็นมาก ดิฉัน สามี และลูกได้เห็นกันอย่างชัดเจน และเชื่อว่านี่เป็นเพราะอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุแน่นอน ถึงคราวคับขัน ท่านก็จะคอยช่วยเรา ตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ บอกไว้จริงๆ ดิฉันปีติ อุ่นใจ มีความสุข และเชื่อในอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุว่าท่านคอยปกปักรักษาทุกคนในครอบครัวให้หายเจ็บหายป่วยพ้นภัยอันตรายจากสิ่งต่างๆ ได้ และตอนนี้บิดาของดิฉันก็หายเป็นปกติแล้ว ทุกวันนี้ก็เปิดเทปสวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุ เทปนำนั่งสมาธิและเทปธรรมะ มงคลชีวิต ๓๘ ประการ ให้บิดาฟังเป็นประจำ"

คำว่า "เราทุกคนมีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์" คุณยายอาจารย์อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง เคยอธิบายด้วยคำง่าย ๆ ว่า "พวกที่มีกรรมอย่างเดียวกัน มักจะมาเกิดเป็นญาติพี่น้องกัน" ซึ่งก็เป็นเรื่องพอสังเกตได้ เช่นบางครอบครัว พ่อแม่เป็นโรคภัยไข้เจ็บบางอย่างลูกๆ ก็พากันเป็นตาม กระทั่งเรียกกันว่าเป็นโรคจากกรรมพันธ์ุ ถ้าดูจากวิชาการแพทย์ ก็ถือกันเพียงว่าสืบทอดกันตามยีนส์ (ลักษณะของเซลล์ในสายเลือด) บางครอบครัวลูก ๆ มีสติปัญญาดีกันทุกคน เล่าเรียนสูง มีอาชีพการงานดี บางครอบครัวมีลูกชายกี่คนบวชเป็นพระภิกษุเป็นถึงสมภารเจ้าวัดหมดทุกคน

ถ้าบ้านใด มีคนในบ้านแตกต่างกันมากทั้งความคิดเห็นและสติปัญญา ก็มักเป็นเพราะมีเวรกรรมเก่าต่อกันมาก ทำให้เกิดมาทวงหนี้ ใช้หนี้กัน

รายคุณวัชรินทร์ ศรีสุนทร คงจะมีกุศลกรรมร่วมกับน้องชาย มาทำให้มาเกิดเป็นเผ่าพันธ์ุเดียวกัน พอน้องไปอบรมธรรมทายาทสร้างบารมีติดตัว พี่สาวก็มีศรัทธาตามน้องเข้าวัดบ้าง ทำให้มีโอกาสสร้างบุญกุศลตามน้องชายมาตั้งแต่ปี ๒๕๒๖ ได้บุญมาแล้วไม่เคยลืมแบ่งส่วน กุศลให้บิดาอนุโมทนาบุญด้วยทุกครั้ง ซึ่งถ้าบิดาอายุยังไม่มาก คุณวัชรินทร์ คงพาท่านไปวัดด้วย

แม้จะมีอายุมาก ถึง ๙๐ ปีเศษ บิดาของคุณวัชรินทร์ก็มีบุญเก่าติดตัวอยู่มาก ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บใดๆ ให้ลูกๆ ต้องห่วงกังวล
อย่างไรก็ดี ร่างกายของคนเราทุกคน ยิ่งนานวันไม่เคยยิ่งแข็งแรง สวยงามดีขึ้น มีแต่ทางเสื่อมถอยลงทุกวันไป อันเป็นหลักธรรมดา บิดาของคุณวัชรินทร์ก็หนีสภาพดังนี้ไม่พ้น เพียงแต่ไม่แสดงอาการค่อยๆ เจ็บป่วย อยู่ดีไม่ดีชักกระตุกขึ้นมาเองทันที โชคดีที่ป่วยขณะลูกกลับมาถึงบ้านแล้ว ถ้าป่วยโดยไม่มีใครเห็น อาจเป็นมากกว่านี้ หรืออาจถึงแก่ชีวิต

เป็นไปได้ที่มีเหตุการณ์ประจวบเหมาะ ขณะลูกสาวกลับมาถึงพอดี เพราะบุญทั้งของพ่อของลูกคุ้มครองอยู่ ทำให้สามารถแก้ไขเหตุการณ์ รักษาพยาบาลได้ทันท่วงที โดยเฉพาะการอาราธนาพระของขวัญมหาสิริราชธาตุคล้องคอคนป่วย ทำให้หายป่วยเป็นอัศจรรย์ในวินาทีนั้น
ผู้อ่านทั่วไปอาจลังเลสงสัย แต่สำหรับผู้อยู่ในเหตุการณ์นั้นคงกล่าวได้แต่คำเดียวว่า อานุภาพของพระรัตนตรัยนั้นไม่มีประมาณจริงๆ