ผลการปฏิบัติธรรม
เรื่อง : ธัมม์ วิชชา
มหัศจรรย์วันใจหยุด
ใจของมนุษย์ถ้าหยุดได้เป็นเรื่องมหัศจรรย์ และส่งผลให้พบสิ่งมหัสจรรย์ เพราะใจที่หยุดนิ่งแล้วเป็นใจที่ทรงพลัง และมีพลานุภาพมากพอที่จะเปลี่ยนชีวิตของผู้คนทั้งชีวิต ดังเรื่องเล่าในวันที่ใจหยุดนิ่งของลูกผู้หญิงหัวใจพระ อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ผู้ให้โอกาสตนเองได้ประพฤติปฏิบัติธรรม
อุบาสิกาแก้วนลิลภัสร์ ฤทธิวงศ์ภัสร์
อายุ ๓๘ ปี จากศูนย์อบรม วัดจินดิตวิหาร กรุงเทพมหานคร
ลูกผู้หญิง หัวใจสองภาค
อุบาสิกาแก้วนลิลภัสร์ ฤทธิวงศ์ภัสร์
"ดิฉันเป็นคน ๒ ภาค หลากอารมณ์ คือ ภาคหนึ่งชอบการปฏิบัติธรรมและมักจะไปนุ่งขาวห่มขาว ถือศีลที่วัดเป็นประจำ แต่อีกภาคหนึ่งเป็นอะไรที่ตรงข้ามกันสุด ๆ คือเป็นคนใจร้อน ใจนักเลง ไม่ยอมใคร ปากคมยิ่งกว่ากรรไกร (ปากจัดมาก) จนใคร ๆ ยกให้เป็นสาวแสบประจำหมู่บ้าน เนื่องจาก เป็นประเภทสู้คน ไม่ยอมใคร แถมยังชอบดื่มเหล้า พอตกเย็นเป็นต้องนั่งดื่มเหล้าเป็นประจำ แต่กระนั้น พอถึงเวลาเข้านอนจะต้องอ่านหนังสือธรรมะก่อนนอน ดิฉันเป็นอยู่อย่างนี้ จนลูก ๆ และสามีต่างเอือมระอา ไม่มีใครปลื้มกับการที่ดิฉันไปปฏิบัติธรรม เลยสักคน
"จนกระทั่งดิฉันได้ไปเข้าร่วมโครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน โครงการนี้ดี มาก ๆ ดิฉันได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องนรก สวรรค์ เห็นภาพในนรกขุม ๕ แล้วกลัวมาก ไม่อยากตกนรก จึงตั้งใจอย่างเด็ดเดี่ยวว่าจะเลิกดื่มเหล้าให้ได้ และตั้งใจปฏิบัติธรรมเป็นอย่างมาก
"วันแรกที่นั่งสมาธิยังจับต้นชนปลายไม่ถูก เพราะยังไม่รู้วิธี แต่พอวันที่สอง พระอาจารย์บอกให้ สัมมา อะระหัง และเอาใจไปไว้ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ ให้ดูไปด้วยใจสบาย พอนึกตามก็ทำได้เลย เอาใจไปตั้งตรงจุดกลางกาย นั่งภาวนาไปเรื่อย ๆ ปลดปล่อยความรู้สึกทุกอย่าง ไม่คิดอะไร สักพักก็เริ่มรู้สึกปล่อยวาง ใจมันโล่ง ๆ มีสมาธิมาก แล้วอยู่ ๆ ก็เห็นแสงสว่างเกิดขึ้นในตัว สว่างมาก พอจรดใจไปนิ่ง ๆ ก็เหมือนจะลืมตัว ไม่รู้ว่าตัวมันหายไปไหน แล้วอยู่ดี ๆ ก็เห็นองค์พระค่อย ๆ ลอยขึ้นมาจนเต็มองค์ เห็นท่านชัดมาก ชัดแจ๋วเลย องค์พระเป็นองค์ขาว ๆ ใส ๆ เล็กกว่าฝ่ามือนิดหน่อย สว่างมาก สว่างสดใสเหมือนแสงแดดยามเช้า ท่านนั่งนิ่ง ๆ อยู่ในตัว ตอนนั้นใจนิ่งมาก นิ่งอย่าง ไม่เคยเป็นมาก่อน พอเอาความรู้สึกไปไว้กับองค์พระ ดูไปเฉย ๆ ก็เห็นท่านสว่างอยู่ตลอดเวลาจนพระอาจารย์สัพเพฯ ยังคิดว่า ทำไมพระอาจารย์ให้เลิกนั่งเร็วจัง แต่จริง ๆ แล้วเวลาผ่านไปเกือบ ๒ ชั่วโมง เป็นการนั่งสมาธิครั้งแรกในชีวิตที่มีความสุขมาก
"พอลืมตาแล้วรู้สึกใจมันโล่ง ๆ โปร่ง ๆ มีแต่ ความสบายเหมือนขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ และไม่ว่าจะ ทำอะไรดิฉันก็จะมีสมาธิมากขึ้น พอนึกถึงองค์พระ ก็จะเห็นท่านชัด ใส สว่างอยู่ในกลางกาย เพียงแต่ว่าถ้าหลับตาจะชัดกว่าลืมตา
"พอกลับไปบ้าน ดิฉันก็ยังคงนั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอ และองค์พระก็ยังอยู่ ทำให้ชีวิตมีความสุข มาก สิ่งสำคัญที่สุดคือสามารถเลิกดื่มเหล้าได้จริง ๆ ใคร ๆ ก็บอกว่าดิฉันเปลี่ยนไป อารมณ์ดี ใจเย็น ไม่เหวี่ยงอารมณ์ใส่ใคร กราบขอบพระคุณหลวงพ่อ เป็นอย่างสูง ที่ทำให้ลูกได้พบหนทางสว่าง โครงการ ของหลวงพ่อได้สร้างคนให้เป็นคนที่สมบูรณ์เต็มร้อย และนำแต่สิ่งดี ๆ มาสู่ชีวิตจริง ๆ
อุบาสิกาแก้วพรรษพร ศิริพิศ
จากศูนย์อบรมวัดทุ่งตาลับ จ.ราชบุรี
มันโผล่ขึ้นมาหยอก.. แล้วงอกอย่างอัศจรรย์
อุบาสิกาแก้วพรรษพร ศิริพิศ
"ดิฉันมีอาชีพปลูกเห็ดขายอยู่ราชบุรี เพิ่งบวช อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนรุ่น ๑ ล้านคน เหตุที่ทำให้ได้ไปบวชก็เพราะน้องบิว หลานสาววัย ๑๐ ขวบ มาบอกว่า ยาย ๆ ไปบวชอุบาสิกาแก้วเป็นเพื่อนบิวหน่อย หลานคนนี้สมกับเป็นอภิชาตหลานเพราะ ทำหน้าที่กัลยาณมิตรได้ตั้งแต่เด็ก ซึ่งแท้จริงแล้วดิฉันก็ไม่อยากไปไหนหรอก เพราะไม่มีใครรดน้ำเห็ด เพราะเห็ดเป็นพืชที่ต้องการความชื้นในการเจริญเติบโตสูงมาก แถมยังต้องประคบประหงมให้อยู่ในที่ร่ม และรดน้ำมากถึงวันละ ๒-๓ ครั้ง อีกทั้งจะฝากใครดูแลเขาก็ไม่ดูแลให้ แต่ด้วยความที่รักหลาน เพราะเขาเป็นเด็กที่มีหัวคิด คือตัวกระเปี๊ยกแค่นี้ยังคิดได้ว่าต้องออกบวช ดิฉันก็เลยอยากสนับสนุนความคิดดี ๆ ของหลาน จึงตัดสินใจไปบวชเป็นเพื่อน จากนั้นก็หยุดชะงักการเพาะเห็ดใหม่ไปชั่วคราว คือยังไม่ลงก้อนเชื้อเห็ดล็อตใหม่เพิ่ม ทั้ง ๆ ที่ก้อนเชื้อ เห็ดล็อตเก่าที่ทำอยู่เก็บผลผลิตไปหลายครั้ง นานเกือบ ๖ เดือนแล้ว จนมันไม่ยอมงอกอีก และพร้อม จะถูกเคลียร์ทิ้ง พอปล่อยไว้มันก็เลยเน่าและแห้งกลายเป็นก้อนแข็งอยู่ในถุงพลาสติก ซึ่งดิฉันตั้งใจว่า บวชเสร็จแล้วค่อยกลับไปโละทิ้ง และลงก้อนเชื้อเห็ด ใหม่ แต่ก่อนวันจะไปบวชเกิดครึ้มอะไรไม่ทราบ ก็เลยเข้าไปในโรงเห็ดด้วยความอาลัยอาวรณ์ แล้วเอา น้ำไปรดราดมันทุกก้อน โดยคิดว่าจะรดมันเป็นครั้งสุดท้าย และพอกลับจากบวชจะได้เคลียร์ทั้งหมดออก มาทำปุ๋ยใส่ต้นลำใย
"จากนั้น ก็เข้าโครงการบวชจนได้เดินทางไปรับสไบแก้วที่วัดพระธรรมกาย จนกลับไปปิดโครงการที่ศูนย์อบรมวัดทุ่งตาลับ ซึ่งพอจบโครงการก็รีบกลับบ้านตรงดิ่งไปเปิดประตูเข้าไปในโรงเห็ดแล้ว ทันใดนั้นดิฉันก็ต้องเจอกับเหตุการณ์ประหลาด ที่ไม่คาดคิด คือ เห็ดออกดอกบานสะพรั่งเต็มโรงเพาะเห็ดเลยค่ะ ดอกใหญ่ขนาดเท่าจานกินข้าว ใหญ่กว่าฝ่ามืออีก ดิฉันตะลึงจนแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาจึงรีบไปเรียกคนมาดู ซึ่งต่างก็ตะลึงไปตาม ๆ กัน จนกลายเป็นเรื่องที่กล่าวขานในย่านนั้นไป เพราะระหว่างที่ไปบวช ก็ไม่มีใครเข้าไปรดน้ำ หรือไปดูดำ ดูดีในโรงเห็ดเลย อีกทั้งก้อนเชื้อเห็ดล็อตนี้ก็เก่าแสน เก่า ปาไปเกือบ ๖ เดือนแล้วซึ่งไม่มีเจ้าของเห็ดโรง ไหนเขาเก็บไว้นานขนาดนี้ เพราะปกติก้อนเชื้อเห็ดล็อตหนึ่ง ๆ จะเก็บผลผลิตได้นานแค่ ๓ เดือนเท่านั้น แล้วก็จะโละทิ้ง
"จากการที่เห็ดงอกขนาดนี้ จึงทำให้เชื่อในอานุภาพบุญบวชมากว่า เมื่อบวชแล้ว อะไร ๆ ก็ดีไปหมด หนำซ้ำพอทีมงานจากทางวัดพระธรรมกาย ส่งคนไปดูที่โรงเห็ดของดิฉัน เขาก็แจ้งข่าวว่าวันที่ ๒๗ ก.พ. ถึง ๖ มี.ค. พ.ศ. ๒๕๕๔ จะมีการบวชอุบาสิกา แก้วล้านคน จึงเชียร์ให้ไปบวชอีก ดิฉันก็ตกลง และ พอตกลงเท่านั้นแหละ หลังจากนั้นไม่กี่วัน เห็ดก็เกิด งอกให้เก็บดอกไปขายได้อีก ๒ ล็อตเป็นอัศจรรย์ จึงทำให้เชื่อในอานุภาพบุญบวชมาก เลยขอยืนยันว่า จะไปบวชรุ่นล้านหน้าแน่นอน สุดท้ายนี้อยากจะเชิญ ชวนลูกผู้หญิงไปร่วมกันบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนกันทุกคนนะคะ...
อุบาสิกาแก้วพรสวรรค์ ทัศวงษ์
อายุ ๔๑ ปี จากศูนย์อบรม วัดโคนอน เขตภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร
ทุกชีวิตมีทางแก้.. แค่หยุดใจในกลางกาย
อุบาสิกาแก้วพรสวรรค์ ทัศวงษ์
"ดิฉันมีอาชีพเป็นช่างเย็บกระเป๋า แต่หลายปี ที่ผ่านมาไม่ค่อยมีลูกค้า ก็เลยเครียด จึงหาทางออก ด้วยการดื่มเหล้าดื่มเบียร์ ตื่นมาก็ดื่ม ดื่มจนคนแถว บ้านเขาเรียกชื่อเล่นว่า ไอ้เปียวขี้เมา อีกทั้งยังชอบ เข้าสมาคมในวงไพ่ พอเงินหมดก็แอบขโมยเงินสามี ไปเล่นต่อ ชีวิตวนเวียนอยู่อย่างนี้เป็นปี ๆ ขนาดเงิน มรดกที่พ่อทิ้งไว้ให้เยอะพอสมควร ยังใช้หมดภายใน ๓ เดือน
"วันหนึ่งไปทำบุญให้พ่อที่วัดต่างจังหวัด พอ นึกถึงเงินมรดกก็กลุ้มใจ จึงถามตัวเองว่า ความสุข ของคนเราอยู่ตรงไหนกันแน่ จึงเดินไปที่ร้านขายของชำ ตั้งใจว่าจะไปซื้อเบียร์มากินแก้กลุ้ม พอดีเหลือบไปเห็นสื่อชวนบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านคน จึงเอามาอ่าน น้องเจ้าของร้านชำ เห็นดิฉัน สนใจจึงคุยให้ฟังว่า หนูไปบวชมาแล้วนะพี่ โครงการ นี้ดีมาก แต่ก่อนชีวิตหนูมีแต่ทุกข์ มีแต่หนี้ ทำอะไร ก็ไม่รุ่ง วัน ๆ หนูคิดแต่ว่า อยากตาย อยากตาย ขนาดไปบวชวันแรก ๆ ก็ยังคิดวนไปวนมาว่า อยาก ตาย อยากตาย แต่พอได้ฟังธรรมะ ได้นั่งสมาธิทุกวัน จิตใจของหนูก็สงบมากขึ้น พอจบโครงการออกมา พี่เชื่อมั้ย อะไร ๆ ในชีวิตหนูดีขึ้นราวกับปาฏิหาริย์ ตอนนี้หนูปลดหนี้ มีเงินเหลือเก็บ มีทุนเปิดร้านขายของ ถ้าไม่ใช่บุญบวชแล้วจะเป็นอะไร พอฟังแล้วก็ได้สติ จึงตัดสินใจไปบวชท่ามกลางความมึนงงของสามีและลูก ๆ
"วันแรกที่เข้าโครงการ ดิฉันเห็นอะไรก็มีแต่เอ๊ะ? มีแต่คำถามเต็มหัว ทำไมต้องถือศีล ๘ ? ทำไมต้องออกกำลังกาย? ทำไมเวลานั่งสมาธิต้องมีเสียงนำ? แล้วทำไมเขาไม่เดินจงกรม? ฯลฯ วันนั้น ทั้งวันดิฉันอยู่กับความสงสัย นั่งสมาธิไปก็ปวดหัว ไป ปวดมากเหมือนมีคนมาบีบขมับ มึนจนอยากจะอาเจียน
"พอเข้าสู่วันที่ ๒ ของการอบรม ก็เริ่มปรับตัวได้ ในรอบบ่าย ดิฉันนั่งสมาธิทำใจนิ่ง ๆ ก็เห็นแสงสว่างแว้บจากตาข้างขวาวิ่งผ่านมาที่ตาข้างซ้าย คล้าย ๆ มีคนโยนอะไรผ่านหน้าเรา แต่พอมองไปนิ่ง ๆ ความสว่างก็กลายเป็นดวงกลม ๆ ใส ๆ แล้ว ก็เห็นพ่อกับแม่ที่เสียชีวิตไปแล้วนั่งอยู่ในดวงนั้น คล้าย ๆ จะมาร่วมอนุโมทนาบุญ แล้วน้ำตาของลูกผู้หญิงก็ไหลอาบแก้ม ร้องไห้ออกมาโดยไม่รู้ตัว จากนั้นมาก็ตั้งใจปฏิบัติธรรมทุกวัน
"วันที่ ๒๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ ดิฉันไปทัศนศึกษาที่วัดพระธรรมกาย และได้นั่งสมาธิหน้าพระประธาน ที่สภาธรรมกายสากล นั่งภาวนา สัมมา อะระหัง ไปเรื่อย ๆ ใจก็นิ่งไปเอง อยู่ ๆ ก็เห็นดวงแก้วกลมใสลอยมาตรงหน้าสักพักก็วิ่งเข้ามาในท้อง รู้สึกว่าท้องแขม่วลง แต่ไม่เจ็บ ไม่เมื่อย เย็นวาบ โล่ง เบาไปทั้งตัวแล้วก็มีองค์พระสีทองลอยอยู่ตรงหน้า เป็นองค์ใหญ่เท่ากับตัวเรา พอทำใจ นิ่ง ๆ องค์พระก็ขยายใหญ่ขึ้น ใสขึ้น ใสเหมือน หยดน้ำ แล้วตัวก็หลุดเข้าไปนั่งอยู่ในองค์พระ เหมือน ท่านคลุมตัวเราไว้ เป็นความรู้สึกที่ชัดเจนมาก ๆตอนนั้นใจนิ่งมาก ไม่คิดอะไรเลย แม้ลืมตาแล้วองค์พระก็ยังอยู่ ขนาดเอาน้ำล้างหน้า ถ้าทำใจ นิ่ง ๆ ท่านก็ยังมาให้เห็น แต่ว่าตอนลืมตา จะเห็นท่านเป็นองค์เล็ก ๆ นั่งสมาธิอยู่ในท้อง ทำให้ดิฉันมีแต่ความสุขทุกวันตลอดเวลาเลยค่ะ
"พอกลับไปบ้านแล้ว ดิฉันก็เปลี่ยนไปเป็นคน ละคน บอกลาอบายมุขทุกชนิดได้อย่างเด็ดขาดแล้ว ก็พูดจาดีขึ้น ใจเย็นขึ้น สวดมนต์ นั่งสมาธิ หยอด กระปุกทำบุญทุกวัน และเอาวัฒนธรรมคุณยายมา ใช้ทำให้บ้านสะอาดน่าอยู่ จนสามียกมือ สาธุ แล้วดิฉันก็ชวนให้เขาไปบวชในโครงการบวชพระ ๑๐๐,๐๐๐ รูปเรียบร้อยแล้ว ...หลายคนพูดกับดิฉันว่า "ไปเป็นลูกศิษย์วัดธรรมกาย ระวังจะโดนหลอกจนหมดตัว ดิฉันเลยบอกว่า หนูไม่มีอะไรให้เขาหลอก แล้วพี่ สมบัติมันหมดไปแล้ว แต่วัดพระธรรมกายต่างหากที่ให้สมบัติที่มีค่าที่สุดกับหนู นั่นคือธรรมะ และพระในตัวหนูที่ใช้อย่างไรก็ไม่มีวันหมดและไม่มีใครขโมยไปจากหนูได้" ดิฉันอยากให้คนรู้จักวัด รู้จักการนั่งสมาธิ และมีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ดิฉันขอเป็นอีกคนที่จะช่วยหลวงพ่อฟื้นฟูพระพุทธ-ศาสนาตลอดไป
มนุษย์มีสิ่งมหัศจรรย์ซ่อนอยู่ในกลางกายทุกผู้คน และทุกคนมีสิทธิ์เข้าถึงสิ่งมหัศจรรย์นี้ได้ด้วยตัวเอง เพียงแต่เราต้องให้โอกาสตัวเองมาค้นหา เจียดเวลาให้กับการประพฤติปฏิบัติธรรม โดยเฉพาะ ขณะนี้มีโครงการอบรมอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนที่เปิดโอกาสให้กุลสตรีทั่วโลกได้ไปปฏิบัติธรรม รักษาศีล เจริญภาวนาร่วมกันทุกเดือนตลอดทั้งปี หรือแม้แต่สุภาพบุรุษก็มีโครงการบวชพระทั้งภาคฤดูร้อนและเข้าพรรษา เราควรใช้โอกาสในโครงการต่าง ๆ เหล่านี้พิสูจน์ความมหัศจรรย์ในวันที่ใจหยุดด้วยกัน...
