ทบทวนบุญ
เรื่อง : ประวีร์
พิธีถวายโคมมาฆประทีป และวางดวงแก้วมณีบรมจักร
ณ อาคาร ๑๐๐ ปี คุณยายอาจารย์ฯ เนื่องในวันมหาปูชนียาจารย์
ณ เบื้องหน้าอาคาร ๑๐๐ ปี คุณยายอาจารย์ฯ ในวันนี้ อาจมีเพียงแท่งเสาและเครนก่อสร้างกับภาพความสำเร็จที่ยังรออยู่ในใจ.. นับเป็นเวลาชั่วโมงต่อชั่วโมงที่เราได้เห็นผู้คนในชุดขาว ๆ เดินทางหลั่งไหลมาวัดอีกครั้ง แม้มิใช่วันหยุดราชการ
ทุก ๆ วันที่ ๓ กุมภาพันธ์ของทุกปี จะเกิดเหตุการณ์บุญเช่นนี้บ่อย ๆ เพราะเป็นวันที่มีวาระพิเศษ คือพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย มรณภาพในวันนี้ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาทองสุข สำแดงปั้น อาจารย์คนแรกผู้สอนภาวนาให้แก่คุณยาย อาจารย์ฯ ก็ละสังขารในวันนี้ และอีกท่านหนึ่ง...
พิธีถวายโคมมาฆประทีป นับเป็นบุญแรกเพื่อต้อนรับ
วันมหาปูชนียาจารย์ ที่ลูกหลานคุณยาย ต่างประชุมบุญกันเต็มที่
"เขามาคอยยายนานแล้วหรือยัง ไม่อยากให้ คนที่ตั้งใจมากราบยายผิดหวังกลับไป ลงไปให้เขาเห็นสักหน่อยก็ยังดี" คุณยายอาจารย์ฯ ในวัยเกือบ ๙๐ ปี มักจะถามผู้ใกล้ชิดเช่นนี้เสมอ แม้ท่านจะสูงวัยและสังขารร่วงโรย แต่ยังคงมีหัวใจนักสู้ผู้เปี่ยม ด้วยเมตตา น่าเสียดายยิ่งที่ผู้มาใหม่ไม่มีโอกาสได้พบท่านต่อหน้าอีกแล้ว คุณยายอาจารย์ฯ ละสังขาร ไปตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๔๓ และสลายร่างในวันที่ ๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๕ ..ต่างปี ต่างวาระ แต่เหตุการณ์ทั้งสามก็มาบรรจบกัน
พระเดชพระคุณหลวงพ่อสร้างหอฉันหลังใหม่ และตั้งชื่อเพื่อระลึกถึงท่าน ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย ว่า "หอฉันคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง" มาในปีนี้ก็ได้ใช้เป็นสถานที่จัดงานถวายโคมมาฆประทีปตั้งแต่ภาคเพล นับเป็นบุญแรก เพื่อต้อนรับวันมหาปูชนียาจารย์ที่ลูกหลานคุณยายต่างประชุมบุญกันเต็มที่ ใช้สอยสถานที่กันสุดกำลัง จนหลายคนต้องนั่งล้นไปถึงข้างนอก
" ใครมาขอบุญบารมียาย ขอให้เขาสำเร็จทุกคน ด้วยอำนาจแห่งบุญกุศล" คุณยายมักกล่าวคำอธิษฐานจิต พร้อมพนมมือจรดศีรษะในยามค่ำคืน
ผ่านไปหลายชั่วโมงหลังถวายโคมมาฆประทีป หลายคนเลือกจะไปนั่งสมาธิที่ห้องปัญญาบ้าง ที่มหาวิหารหลวงปู่บ้าง จนกระทั่งถึงช่วงเวลาสำคัญ ๕ โมงเย็น ไม่ขาดไม่เกินจากกำหนดการ
เปลวแดดอ่อนโยนมากขึ้นแล้ว ลำแสงและลำเงาตกต้องอยู่ตามแนวแท่งเสา หากทอดตามองผ่านสายตาเล็ก ๆ ของนกที่กำลังบินกลับรัง เราก็คงจะได้เห็นเหล่าพุทธบุตรในท่ามกลางมหาชน ชุดขาวเนืองแน่นรายล้อมอยู่บนพื้นที่กว้างใหญ่ที่มีแต่สีดินกับสีปูน
อาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์ฯ ณ วันนี้อาจยังไม่สมบูรณ์นัก แต่พวกเราก็ได้เห็นถึงความก้าวหน้า ปัจจัยที่สาธุชนทั่วโลกทุ่มชีวิตทำด้วยจิตศรัทธากำลังเกิดผลเป็นรูปเป็นร่าง
วันสำคัญนี้จึงไม่ต่างจากการหลอมรวมใจลูกหลานคุณยายอีกครั้ง เพื่อจะได้ไม่ลืมหน้าที่อันยิ่งใหญ่ ช่วยกันสร้างอาคาร หลังนี้ให้สำเร็จ สนับสนุนงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก
พระเดชพระคุณหลวงพ่อประกอบพิธีวางดวงแก้วมณีบรมจักร
ณ อาคาร ๑๐๐ ปี คุณยายอาจารย์ฯ บริเวณใจกลางการก่อสร้าง
หลังจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อนำนั่งสมาธิ เสร็จสิ้นลง ก็เริ่มต้นพิธีวางดวงแก้วมณีบรมจักริ ณ อาคาร ๑๐๐ ปี คุณยายอาจารย์ฯ บริเวณใจกลาง การก่อสร้าง ประดุจการตั้งมั่นพระพุทธศาสนาให้มั่นคงเป็นปึกแผ่นถาวร ก่อนจะถึงเวลาดีของสาธุชน ผู้มีบุญที่ทยอยกันไปประกอบพิธีโปรยรัตนชาติท่ามกลางเสียงสวดสรรเสริญคุณยายอาจารย์ฯ ที่ดังกึกก้องอยู่ไม่ขาดระยะ ทุกอย่างดำเนินไปอย่างเรียบร้อย ดูสงบเสงี่ยม สง่างามจนกระทั่งพิธีเสร็จสิ้นลงในเวลา ๑๘.๓๐ นาฬิกา
สาธุชนผู้มีบุญต่างทยอยกันโปรยรัตนชาติ
ท่ามกลางเสียงสวดสรรเสริญคุณยายอาจารย์ฯ ที่ดังกึกก้องอยู่ไม่ขาดระยะ
เรื่องของศรัทธา...จะบังคับใครก็ไม่ได้ แต่อาจบอกต่อให้คนฟังได้...อย่างไม่มีการบังคับ เพื่อให้ใครต่อใครที่ยังไม่เคยรู้จักความจริงของชีวิต จะเริ่มต้นพิสูจน์เส้นทางสายนี้ด้วยตัวเอง ตามรอยทาง อันประเสริฐของมหาปูชนียาจารย์
ใครอยากจะตามติดยาย ก็ต้องมีกาย วาจา ใจ ที่ใสบริสุทธิ์ ขยันนั่งสมาธิมาก ๆ จะทำอะไรก็ตามก็ตั้งใจเอาบุญจริง ๆ คนใจสะอาดเท่านั้นถึงจะอยู่ใกล้ยายได้ ดังนั้น สำหรับใครที่เฝ้าตามติดยาย เกาะรถด่วนขบวนสุดท้ายในช่วงเวลาของหลวงพ่อ ก็คงจะเป็นอีกวันที่จะแยกย้ายกันกลับบ้านไปด้วยหัวใจชื่นบานเป็นพิเศษ พร้อม ๆ ไปกับตอกย้ำความเชื่อมั่นในคำสอนของคุณยายที่ว่า "ชีวิตนี้เกิดมาสร้างบารมี"
