ผลการปฏิบัติธรรม
เรื่อง : พระบริบูรณ์ ธัมมวิชโช
อยากเข้าถึงพระธรรมกาย...ใจต้องหมั่นหยุดนิ่งไว้กลางกาย
เราทุกคนที่ได้มารู้จักวิชชาธรรมกาย ต่างก็ปรารถนาที่จะเข้าถึงพระธรรมกายกันทุกคน เพราะเราตระหนักดีว่า วิชชาธรรมกายเป็นวิชชาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) เป็นผู้ค้นพบในวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ ด้วยการทุ่มเทชีวิตจิตใจ เอาชีวิตเป็นเดิมพันทำสมาธิภาวนา จนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกายซึ่งสถิตอยู่ ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ในตำแหน่งกลางท้อง เหนือสะดือ ๒ นิ้วมือ ซึ่งหัวใจสำคัญของการเข้าถึงพระธรรมกายก็คือ ต้องเอาใจมาหยุดนิ่งอย่างเบาสบายที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตลอดเวลา ไม่ให้คลาดเคลื่อน อย่างนี้ แค่นี้ เท่านั้น
ดังนั้นข้อใหญ่ใจความสำคัญก็คือ ถ้าวันนี้เรายังไม่เข้าถึงพระธรรมกายเสียที ก็ต้องย้อนกลับมาถามตัวเองว่า เวลาของชีวิตส่วนใหญ่เราเอาใจไปวางไว้ที่ไหนหรือวางกับสิ่งใด เพราะถ้าเราวางไว้ที่ศูนย์กลางกายอย่างต่อเนื่องจริง ๆ เราย่อมได้พบของจริง ดังประสบการณ์ภายในของพระภิกษุสามเณรธรรมทายาทที่ท่านสามารถมองเห็นองค์พระได้แม้ในเวลาเช็ดเก้าอี้...
พระธรรมทายาทอาคม ฐิตาคโม อายุ ๒๑ ปี
โครงการอุปสมบทหมู่ธรรมทายาทระดับอุดมศึกษา ภาคฤดูร้อน รุ่นที่ ๔๑
“เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา เพื่อนจากชมรมพุทธฯ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ชวนอาตมาไปค่าย SSC ที่จังหวัดนครราชสีมา ในวันสุดท้ายของค่าย พระอาจารย์เล่าเรื่องน้องชมรมพุทธฯ ๒ คน ที่เสียชีวิตทั้งที่ยังเป็นนักศึกษา ท่านบอกว่าชีวิตเราไม่แน่ไม่นอน จะตายตอนไหนก็ไม่รู้ แล้วท่านก็บอกว่า เราควรจะบวช จะได้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ข้อนี้อาตมาชอบมากเพราะทีแรกตั้งใจว่าจะบวชหลังจากเรียนจบ แต่พอได้ยินเรื่องนี้ อาตมาตัดสินใจบวชทันที
“โครงการนี้ให้การอบรมอย่างสุดยอด ฝึกนิสัยได้ดีมาก ปกติอาตมาเป็นคนขี้เกียจ เฉื่อยชา พอมาอยู่ที่นี่ต้องปรับตัว และได้แก้ไขตัวเองหลายอย่าง พอเล่าให้โยมแม่ฟัง ท่านก็ปลื้ม อาตมาคิดว่า ตัวเองเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกที่ได้มาบวชในโครงการนี้ ซึ่งอาตมาจะพยายามฝึกฝน จะเอานิสัยดี ๆ กลับไปให้ได้มากที่สุด
“สำหรับวิธีการนั่งสมาธิ อาตมาใช้วิธีหายใจเข้า-ออกลึก ๆ ๔-๕ ครั้ง ทำตัวสบาย ๆ นิ่ง ๆ ปล่อยใจให้โล่งเบา นึกถึงแต่องค์พระ ทำจิตใจให้สดชื่น ฝึกนั่งไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งในรอบสายของวันที่ ๑๘ เมษายน ซึ่งตรงกับวันพระ ก่อนที่จะนั่งสมาธิ พระอาจารย์เล่าเรื่องหลวงพ่อให้ฟัง ตั้งแต่ชีวิตในวัยเรียน การบวช การสร้างวัด อาตมาฟังแล้วปลื้มมาก หลวงพ่อท่านทำได้อย่างไรนะ คนเพียงคนเดียวแต่ทำอะไรหลายอย่างเพื่อคนมากมาย อาตมารู้สึกรักหลวงพ่อมาก
“จากนั้นพระอาจารย์ก็เชิญชวนให้ธรรมทายาททุกรูปตั้งใจปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงธรรมยกชั้น บูชาธรรมหลวงพ่อ ซึ่งอาตมาก็ตั้งใจว่าต้องเข้าถึงธรรมให้ได้ ในรอบนั้นอาตมานั่งได้แบบสบาย ๆ ไม่คิดอะไร ไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะเจอองค์พระนั่งสมาธิไปสักครู่ก็เห็นหลวงปู่แก้วใสอยู่ในกลางท้อง ท่านใหญ่ประมาณ ๑ ฝ่ามือ ใสมากเหมือนเพชรที่ส่องประกายสว่างเหมือนดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ตอนนั้นอาตมาเหมือนจะหยุดหายใจ รู้สึกตัวเบา มีความสุข ปลื้มใจมาก
“หลังจากนั้นไม่ว่าทำอะไรก็เห็นท่านอยู่ที่กลางท้องตลอดเวลา ซึ่งอาตมาพยายามประคองใจด้วยการทำทุกอย่างให้มีความสุขที่สุด และรักษาอารมณ์ให้สบาย ๆ เป็นหลัก ทำทั้งในและนอกรอบ ระหว่างวันที่ ๓๐ เมษายน - ๓ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๖ ที่ผ่านมา อาตมาได้ไปเดินธุดงค์พัฒนาวัดร้างให้เป็นวัดรุ่งที่จังหวัดขอนแก่น
“ในวันสุดท้าย ก่อนการพัฒนาที่วัดศรีมงคล พระอาจารย์นำนั่งสมาธิประมาณ ๑ ชั่วโมง อาตมาก็นั่งนิ่ง ๆ และเห็นองค์พระแบบราง ๆ อยู่กลางท้อง ท่านใสเหมือนแก้ว สว่างเหมือนดวงอาทิตย์เที่ยงวันอาตมารู้สึกเย็นและสบายมาก พอมองไปเรื่อย ๆ ในกลางท้อง ก็เห็นองค์พระอีกองค์หนึ่งซ้อนอยู่กลางองค์พระที่อยู่กลางท้องของอาตมา อาตมารู้สึกมีความสุขและปลื้มใจมาก พอลืมตาก็ลุยช่วยกันพัฒนาวัด ข้างนอกเคลื่อนไหวแต่ในใจหยุดนิ่ง เห็นองค์พระในกลางท้องตลอด”
องค์พระธรรมกายท่านสถิตอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ดังนั้นถ้าใครปรารถนาจะเข้าถึงพระธรรมกาย พึงหมั่นวางใจหยุดนิ่งไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ วางไว้ที่อื่นก็ไม่เห็น วางใจไม่เป็นก็ไม่ถึง ต้องวางอย่างนิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ อย่างต่อเนื่องตลอดเวลา อย่างนี้ แค่นี้เท่านั้น..
