Case Study กรณีศึกษา
ลูกสาวยายกลับมาวัดแล้ว
๑๒ ธันวาคม ๒๕๔๙
กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพอย่างสูง
“มัคคุเทศก์” คำนี้เกี่ยวข้องกับชีวิตลูกทั้งทางโลกและทางธรรม ในทางโลก ลูกเป็นมัคคุเทศก์นำคนท่องเที่ยวทั่วไทย ส่วนทางธรรม ลูกก็เป็นมัคคุเทศก์นำคนมาท่อง วัดพระธรรมกายมามากหลาย แต่ที่เด็ดกว่านั้น ภายในใจลูกก็มีองค์พระเป็นมัคคุเทศก์ เป็นแสงสว่างนำทางชีวิตไปสู่ที่สุดแห่งธรรมค่ะ
วัยเด็กลูกเกเรมาก ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ สูบกัญชา ชอบหนีเรียน และชอบไปขโมย ผลไม้ของเพื่อนบ้านเป็นประจำ ฐานะทางบ้านก็ยากจน ลูกทำเช่นนี้จนพ่อแม่บอกว่าไม่ไหวแล้ว จะไปไหนก็ไป แต่พอลูกอายุได้ ๑๒ ปี ลูกก็กดปุ่ม Reset โปรแกรมพฤติกรรมของตัวเองใหม่ กลายเป็นคนละคน หันมาช่วยเหลืองานพ่อแม่ เลิกเหล้า บุหรี่ และกัญชาได้หมด และบอกลาการลักเล็กขโมยน้อยนับแต่นั้นเป็นต้นมาค่ะ
แรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ในการเปลี่ยนนิสัยของลูกในครั้งนั้น ก็คือเสียงผู้ชายและ ผู้หญิงที่ดังออกมาจากในตัว เสียงผู้ชายเป็นเสียงผู้ใหญ่อายุราว ๔๐ ปี คอยมาเตือนเหตุการณ์ต่าง ๆ ล่วงหน้า และคอยดุเมื่อลูกทำผิด ส่วนเสียงผู้หญิงจะคอยมาปลอบประโลมเมื่อลูกเสียใจ ตัวอย่างผลงานของเสียงเตือนที่เป็นความสามารถพิเศษของลูก ก็คือ ครั้งหนึ่ง เสียงนี้บอกให้ลูกไปเตือนกัลยาณมิตรที่แนะนำลูกเข้าวัดว่า อีก ๑ อาทิตย์ เขาจะถูกรถชน ลูกจึงไปเตือนเขา จากนั้น ๑ อาทิตย์ผ่านไป เขาก็ถูกรถชนจริง ๆ แต่ไม่เป็นอะไรมาก อีกคราวหนึ่งเสียงนั้นบอกกับลูกว่า เพื่อนของลูกซึ่งรับราชการอยู่ สายงานของเขาจะมีการเปลี่ยนแปลงระบบใหม่ เมื่อลูกไปบอกเขา เขาก็หัวเราะแล้วบอกว่า “บ้าหรือเปล่า ไม่เห็นมีอะไรเปลี่ยนแปลง เลย” แต่ในวันรุ่งขึ้น ที่ทำงานของเขาก็มี การเปลี่ยนแปลงระบบงานใหม่จริง ๆ คือ ให้ทุกคนหมุนเวียนกันทำงาน ยังมีอีกค่ะ ช่วงก่อนที่พ่อของลูกจะเสีย เสียงนั้นก็มาเตือนว่า “ปีนี้พ่อคุณจะเสียชีวิตนะ” ต่อมาลูกก็ สูญเสียพ่อไปจริง ๆ ด้วยโรคมะเร็ง ซึ่งเสียงนี้ ยังคงดังอยู่ในใจลูกตลอดมาจนปัจจุบัน
ย้อนไปตอนที่กัลยาณมิตรมาชวนลูกเข้าวัดปฏิบัติธรรม เขาใช้เวลาถึง ๑ ปี ในการชักชวน ชวนจนลูกรำคาญตอบเขาไปว่า “จะขอลองนั่งสมาธิสัก ๓ วัน ถ้า ๓ วันแล้วไม่มีอะไรดีขึ้น ก็ไม่ต้องมาพูดแล้ว” ลูกลอง นั่งสมาธิเองที่บ้านโดยไม่รู้หลักเกณฑ์การนั่งเลย เริ่มจากชำระล้างร่างกายให้สะอาด จุดธูปเทียนและอธิษฐานต่อหน้าหลวงพ่อทวดวัดช้างไห้ว่า “ถ้าวัดพระธรรมกายที่เขาแนะนำมาเป็นวัดที่ดี ก็ขอให้ลูกนั่งสมาธิให้เห็นภายใน ๓ วัน และขอให้รู้เรื่องราวของวัดพระธรรมกายด้วย” วันแรกลูกนั่งสมาธิได้ ๑๕ นาที ก็ยังไม่เห็นอะไร วันที่สองนั่งแล้วลูกรู้สึกตัวเบา วันที่สามนั่งยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็มีสิ่งที่ทำให้ลูกรู้สึกทึ่งและชวนค้นหา คือ ลูกเห็นองค์พระ สีทองเหมือนในโบสถ์ผุดขึ้นมา กลางองค์พระลูกเห็นโบสถ์วัดพระธรรมกาย เห็นหลวงพ่อและคุณยายด้วย ทั้งที่ลูกยังไม่รู้จักองค์พระภายในโบสถ์ ไม่รู้จักหลวงพ่อกับคุณยายเลย
เช้าวันรุ่งขึ้น ลูกอธิบายลักษณะขององค์พระในโบสถ์วัดพระธรรมกาย หลวงพ่อ และคุณยายให้เพื่อนฟัง ลูกไปเปิดดูภาพในวารสารกัลยาณมิตรก็เหมือนอย่างที่เห็นจริง ๆ นี้เป็นจุดเริ่มต้นให้ลูกมาวัด ต่อมาลูกมีโอกาสนั่งสมาธิอีกครั้ง จนสามารถเข้าถึงองค์พระภายในได้ องค์พระที่เห็นใสสว่างมาก ใสยิ่งกว่ากระจกและสว่างเหมือนพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน องค์พระภายในจะบอกให้ลูกเอาใจจรดอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ลูกมีความสุขมากที่สามารถคุยกับองค์พระภายในได้ค่ะ
ครั้นลูกจบการศึกษา พี่ชายก็ชวนลูกไปทำงานกับบริษัททัวร์แห่งหนึ่ง วันหนึ่ง องค์พระภายในตัวบอกลูกว่า เมื่อไปถึงที่ทำงานแล้ว ให้บอกพี่ชายว่าวันนี้ไม่ต้องไป เอาเงิน ให้ลูกเป็นคนไปเอาแทน ลูกก็ทำตามนั้น ซึ่งปกติลูกจะสลับกับพี่ชายเป็นคนไปเอาเงินที่เก็บไว้ในโรงแรมแห่งหนึ่ง เนื่องจากทางบริษัทเช่าบ้านคนอื่นอยู่ ถ้าเก็บเงินไว้ที่บริษัทจะไม่ปลอดภัย ซึ่งทุกเช้าราว ๐๖.๑๕ น. จะต้องไปเบิกออกมาใช้ พอลูกไปเบิกเงินแล้วเดินออกมาถึงหัวโค้ง ก็พบคนร้ายเอาปืนมาจี้เอว แล้วบอกให้ส่งเงินมา แต่ลูกไม่ยอม คนร้ายจึงใช้ปืนจ่อยิงที่เอวด้านซ้ายของลูก กระสุนกระจายออกมาเกือบ ๒๐ นัด ลูกล้มลงและเอามือซ้ายปิดตรงช่วงเอวที่ถูกยิง แต่กลับไม่ รู้สึกเจ็บปวดแต่อย่างใด
ในตอนนั้นลูกได้ยินองค์พระบอกให้ ลุกขึ้น ลูกตอบกลับไปว่า “หนูไม่ลุกเพราะหนูกลัวเลือด” แต่เหมือนมีใครตบหน้าลูกให้หันไปดูเอวที่ถูกยิง ปรากฏว่าไม่มีเลือดเลยค่ะ ลูกจึงลุกขึ้นสู้ มือซ้ายปัดถูกมือคนร้าย ทำให้ปืนตกลงพื้นและกระเด็นมาทางลูก ลูกจึงหยิบปืนขึ้นมาเพื่อยิงคนร้าย ปรากฏว่าปืนไม่มีกระสุน คนร้ายจึงหนีไปพร้อมกับกระเป๋าที่มีเงินอยู่แสนกว่าบาท ส่วนกระเป๋าอีกใบที่มีเงินอยู่ ๖๐,๐๐๐ กว่าบาท ลูกแย่งกลับมาได้ ตำรวจแปลกใจมากที่ลูกรอดชีวิตมาได้ เพราะกระสุนปืนทะลุฝาผนังปูนเต็มไปหมด ตำรวจถึงกับต้องช่วยกันงัดกระสุนที่ฝังในผนังออก เพื่อนำไปพิสูจน์หลักฐาน แต่ลูกไม่เป็นอะไรเลย มีเพียงแค่รอยแดงและคราบเขม่าปืนตามตัวเท่านั้น โอ้อัศจรรย์! พระธรรมกายในตัวช่างเป็นซูเปอร์ฮีโร่เหนือจินตนาการจริง ๆ
ลูกไปวัดอยู่เรื่อย ๆ จนได้พบคุณยายครั้งแรก ท่านเดินเข้ามากอดลูกแล้วพูดว่า “ลูกสาวยายกลับมาแล้ว ให้อยู่กับยาย อย่าไปจากวัดนะ” แต่ลูกไม่ได้ทำตามที่ท่านแนะนำ เนื่องจากยังเป็นห่วงเรื่องคดีความอยู่ หลังจากที่ลูกขัดคำสั่งไม่เชื่อคุณยาย ลูกก็พบเจออุปสรรคตลอด จนต้องออกจากบริษัททัวร์ ไปหางานใหม่ทำ แล้วยังมีปัญหาอื่น ๆ เป็นโซ่พันธนาการรอบตัวลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ต่อมาลูกไปวัดอีก และได้พบหลวงพ่อ หลวงพ่อนำนั่งสมาธิ แล้วชี้มาทางลูกและพูดว่า “ลูกจะเป็นคนนำสาธุชนเข้าวัดในอนาคต” ลูกจึงตอบไปว่า “เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ ลูกตัวเล็กนิดเดียว ลูกจะนำคนเข้าวัดได้อย่างไร” แต่หลังจากนั้นลูกก็ได้มาเป็นมัคคุเทศก์ และเชิญชวนชาว ต่างประเทศจำนวนมากมาทำบุญที่วัดตามที่หลวงพ่อบอกจริง ๆ เพราะทุกครั้งที่นำทัวร์ ลูกจะพาลูกทัวร์เข้าวัด เพื่อให้พวกเขามี ความเข้าใจในบุญมากขึ้นค่ะ
สำหรับงานบุญใหญ่ สามแสนองค์สามแสนปลื้ม ลูกก็ทำหน้าที่ชวนคนมาสร้าง องค์พระ วันไหนที่ลูกไม่ได้นั่งสมาธิ ถ้าลูกออกไปชวนคนสร้างองค์พระจะไม่สำเร็จ แต่ถ้า วันไหนลูกนั่งสมาธิน้อมคนเหล่านั้นเข้ามาไว้ ที่ศูนย์กลางกาย เมื่อไปชวนคนสร้างองค์พระจะสำเร็จทุกราย ซึ่งได้ ๑๐๐ กว่าองค์แล้วค่ะ พ่อของลูกตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านผิดศีลข้อ ๓ มากที่สุด เพราะท่านชอบเที่ยว ต่อมาท่านก็ล้มป่วยเป็นโรคมะเร็งลูกอัณฑะ ช่วงที่ป่วยมีกัลยาณมิตรมาแนะนำให้ทำบุญ หลังจากนั้นอาการของพ่อก็เริ่มทรุดหนักลงตลอดเวลา ลูกได้นั่งสมาธิและอธิษฐานว่า “อย่าให้พ่อต้องทนทุกข์ทรมาน ถ้าจะจากไปก็ขอให้จากไปอย่างสงบ” และท่านก็จากไปด้วยอาการสงบจริง ๆ
พี่สาวคนที่ ๓ และพี่ชายคนที่ ๔ ของลูกเป็นฝาแฝด ช่วงวัยเด็กอายุราว ๗-๘ ขวบ ความที่ฐานะทางบ้านยากจนต้องไปอาศัยอยู่กับยาย วันหนึ่งได้นำกระโถนของยายลงมา เททิ้งข้างล่าง และสะดุดหกล้มตกบันไดลงมา ทั้ง ๒ คน พออายุได้ ๑๐ กว่าขวบ พี่สาวและพี่ชายก็เริ่มมีอาการผิดปกติทางสายตามาโดยตลอด ไม่สามารถมองด้านข้างได้ ต้องมองตรงอย่างเดียว ตอนกลางคืนมองไม่เห็นเลย ต้องมีคนจูงตลอด แพทย์ระบุว่าเป็นโรคจอประสาทตาเสื่อมและมีโอกาสที่จะตาบอดสูง
หลังจากส่งคำถาม ไปกราบเรียนถามคุณครูไม่ใหญ่แล้ว
ก็มีคำตอบจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาดังนี้
๑. วัยเด็กตัวลูกมีนิสัยเกเร ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ สูบกัญชา ชอบหนีเรียน ชอบไปขโมยผลไม้เพื่อนบ้านเป็นประจำ เพราะกรรมในอดีตมีเชื้อคบคนพาลเป็นนิสัยติดตัวข้ามชาติมา
๒. การกระทำนี้จะทำให้มีวิบากกรรมโดยย่อ คือ จะทำให้มีเชื้อไม่ฉลาด มีสติปัญญาน้อย กระทั่งเป็นบ้า ใบ้ ปัญญาอ่อน และยากจน จะอยู่ในหมู่คนพาล มีของก็จะถูกขโมย เป็นต้น จะแก้ไขก็ต้องสร้างบุญทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนา ให้มาก ๆ แล้วอธิษฐานจิตให้วิบากกรรมเหล่านี้ตามไม่ทัน
๓. เสียงผู้ชายและเสียงผู้หญิงที่ลูกได้ยินออกมาจากในตัวเกิดขึ้นได้นั้น ก็เป็น บุญวาสนาเก่าที่ในอดีตที่เคยฝึกสมาธิแบบวิทยาธรและเรียนวิชาพรายกระซิบ จึงทำให้ มีอุปนิสัยและความคุ้นเคยเดิม ๆ ติดตัวมา แต่ความจริงไม่มีผู้ชายผู้หญิงคนไหน เสียงมักจะเกิดตอนที่ใจสบาย ๆ เพลิน ๆ เสียงที่บอกเหตุการณ์ล่วงหน้าได้ถูกนั้น ก็เป็นเรื่องบังเอิญ เพราะหลาย ๆ ครั้งก็ไม่ถูกเหมือนกัน ให้ลูกสังเกตดู ดังนั้นอย่าไปยึดติดเลย
๔. เมื่อลูกนั่งสมาธิครั้งแรกได้เห็น พระประธานในโบสถ์ เห็นหลวงพ่อและ คุณยาย ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยมาวัดพระธรรมกาย เลยนั้น เพราะบุญที่เคยทำมากับหมู่คณะและมหาปูชนียาจารย์มาส่งผล
๕. ลูกถูกยิงแต่ไม่เป็นอะไรเลย เพราะกรรมในอดีตตัวลูกก็เคยไปขู่ยิงทำร้ายผู้อื่น โดยยิงเฉียด ไม่ได้ทำให้เขาตายมาส่งผลให้โดนบ้าง อีกทั้งองค์พระภายในก็ช่วยคุ้มครองด้วย แต่เสียงที่ลูกได้ยินว่าให้ไปเอาเงินที่โรงแรมแทนพี่ชายนั้น เป็นเพียงความรู้สึกของตัวลูกเองด้วยวิบากกรรมดังกล่าว ไม่ใช่เสียงขององค์พระ
๖. หลักวิชาวิทยาธรที่ทำให้หนังเหนียวป้องกันกระสุนได้นั้น เป็นเรื่องของ “คาถา ครูบา สมาธิ” ยิ่งเรียนยิ่งฮึกเหิม หลงตัวเอง ว่าแน่ จะทำให้ไปเป็นนักเลงอันธพาลต่าง ๆ ได้ ส่วนอานุภาพของพระธรรมกายนั้น เป็นอานุภาพแห่งบุญและธรรมะ ที่รักษา ผู้ประพฤติธรรม ยิ่งเรียนยิ่งบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น คลายความมานะถือตัว ไม่ไปเบียดเบียนผู้อื่น
๗. ที่คุณยายทักลูกว่า “ลูกสาวยายกลับมาวัดแล้ว ให้อยู่กับยาย อย่าออกไปจากวัด” นั้น หมายถึงให้สร้างบารมีกับหมู่คณะ อย่าได้หลุดออกไป แต่ไม่ถึงกับเป็นอุบาสิกา แค่ให้ไปเป็นกองเสบียง การที่ลูกเจออุปสรรคของชีวิต ก็เป็นเรื่องวิบากกรรมส่วนตัวของลูก ไม่ใช่เป็นการขัดคำสั่งคุณยายดังที่ตัวลูกเข้าใจ ตัวลูกก็มีสายบุญร่วมกับ คุณยายและหมู่คณะมา
๘. ที่หลวงพ่อกล่าวกับลูกว่า ลูกสามารถนำคนจำนวนมากให้มาเข้าวัดนั้น ก็เพราะเป็นบุญของลูกที่จะต้องชักชวนคนทำความดี ต้องมีหน้าที่ไปรวย ไปเป็นกองเสบียง
๙. ลูกเป็นมัคคุเทศก์ชวนนักท่องเที่ยวเข้าวัดนั้น จะมีอานิสงส์โดยย่อ คือ จะมีบริวารสมบัติติดตัวไป จะทำให้มีพรรคพวกที่ดี ที่จะเกื้อหนุนในการสร้างบารมีของตัวลูก เป็นต้น
๑๐. บางครั้งลูกต้องนำนักท่องเที่ยวไปอาบน้ำมนต์ ขอโชคลาภ ดูดวงตามวัดและศาลเจ้า โดยลูกไม่เต็มใจนั้น ก็จะทำให้มีเชื้ออยู่ในวงจรของสิ่งที่ไม่ใช่พระรัตนตรัย
๑๑. งานที่ลูกกำลังกระทำอยู่พอกำลังจะไปได้ดีมักเจออุปสรรคนั้น ก็เพราะตัวลูกสร้างบุญมาไม่สม่ำเสมอ จะแก้ไขก็ให้สั่งสมบุญทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนา ให้มาก ๆ และสม่ำเสมอ แล้วอธิษฐานจิตให้พ้นจาก เชื้อวงจรที่ไม่ใช่พระรัตนตรัย และให้ประสบความสำเร็จในชีวิตและธุรกิจการงาน
๑๒.พ่อป่วยด้วยมะเร็งที่ลูกอัณฑะ เพราะกรรมปาณาติบาตฆ่าสัตว์ทำอาหาร กับกรรมกาเมเจ้าชู้ในอดีตและปัจจุบันมารวมส่งผล ก่อนตายใจก็ไม่หมองไม่ใส
๑๓. ตายแล้วก็ไปเป็นภุมเทวาระดับทั่วไปด้วยบุญที่ลูกให้ทำในช่วงสุดท้ายมา ส่งผลก่อนวิบากกรรมต่าง ๆ จึงทำให้ไม่ไปอบาย ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็ทำให้มีสภาพที่ดีขึ้นในทุกด้าน ได้ฝากมาบอกว่า ถ้าไม่ได้ตัวลูกชวนทำบุญ ก็คงจะไปไม่ดีแล้ว จึงฝากอนุโมทนาขอบคุณมา การที่ท่านจากไปอย่างสงบ เพราะบุญที่ลูกได้ทำและอธิษฐานจิต กับบุญที่ลูกชวนให้ท่านทำมารวมส่งผล
๑๔. พี่สาวและพี่ชายฝาแฝดตกบันไดพร้อมกันและมีอาการจอประสาทตาเหมือนกัน เพราะกรรมในอดีตพี่สาวกับพี่ชายก็เป็นพี่น้องกัน ได้ทะเลาะกับเด็กเพื่อนบ้านที่มาเล่นด้วยที่บ้าน จึงช่วยกันผลักเด็กคนนั้นตกบันได ไป เป็นเหตุให้เด็กคนนั้นจอประสาทตากระทบกระเทือนคล้ายอาการที่พี่ชายพี่สาวฝาแฝดเป็น
๑๕. จะแก้ไขก็ต้องสั่งสมบุญทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนา ให้มาก ๆ สม่ำเสมอ แล้วอธิษฐานจิตให้บุญนี้ไปตัดรอนวิบากกรรม ดังกล่าว อีกทั้งให้รีบไปหาจักษุแพทย์ผู้ชำนาญรักษาด่วนก่อนที่จะเสื่อมไปมากกว่านี้ ก็มีสิทธิ์หนักเป็นเบา เบาเป็นหาย
๑๖. ลูกและเพื่อนกัลยาณมิตรคนแรกมีความรักและผูกพันกันมาก เพราะเคยเป็นกัลยาณมิตรเกื้อกูลกันมาในอดีต ต่อมาแยกกันสร้างบารมีเนื่องจากไม่เข้าใจกัน เพราะความเสน่ห์แรงของตัวลูกและหัวใจมีมากห้อง แต่ก็ยังมีเยื่อใยไมตรีค้างคาใจอยู่
๑๗. จะแก้ไขก็ต้องเริ่มแก้ที่ตัวลูกก่อน โดยตั้งใจมั่นว่าจะเป็นแค่กัลยาณมิตรกับ ทุกคน และจะไม่ให้เกินเลยไปกว่านั้น โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน แล้วก็หมั่นสั่งสมบุญทุกบุญให้มาก ๆ
๑๘. ตัวลูกมีมนตร์เสน่ห์สำหรับผู้หญิงจนเป็นเหตุให้ทะเลาะกันหลายรายนั้น เพราะกรรมในอดีตสมัยเป็นผู้ชายมีกรรมกาเมเจ้าชู้ กรรมเจ้าชู้หลาย ๆ ชาติมาส่งผลพร้อมกันให้มาเป็นอย่างที่ตัวลูกเป็นในปัจจุบัน อีกทั้งมักจะอธิษฐานข้ามชาติมาว่า ขอให้มีมนตร์เสน่ห์สำหรับผู้หญิงมาส่งผล ที่ผู้หญิงบางรายรักและหวงแหนลูก ก็เพราะต่างมีวิบากกรรม กาเมเจ้าชู้เหมือนกัน จึงดึงดูดเข้าหากันเพื่อสร้างกรรมใหม่ร่วมกันอีก
๑๙. ลูกปวดหลังมาก รักษาหมดเงินไปมากมายแต่ยังไม่หาย เพราะกรรมในอดีตเคยใช้สัตว์บรรทุกของมากเกินไป เช่น ใช้ลา ล่อ บรรทุกของมารวมส่งผล จะแก้ไขก็ให้ สั่งสมบุญทุกบุญทั้งทาน ศีล ภาวนา ปล่อยสัตว์ ปล่อยปลา แล้วอุทิศบุญนี้ให้สัตว์ที่ลูกเคยไปเบียดเบียนเขาไว้บ่อย ๆ
๒๐. เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาลูกก็เป็นกุลบุตรหนุ่มชอบเจ้าชู้ เป็นกองเสบียงของ หมู่คณะประเภททำบุญตามอารมณ์ เวลาทำก็ทำเต็มที่ เวลาไม่มีอารมณ์ก็ทิ้งเลย โดยมีผลการปฏิบัติธรรมได้เห็นองค์พระใส ๆเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้ และได้ลงมาสร้างบารมีรอบเดียว
๒๑. ดังนั้น ชาตินี้ต้องรีบแก้นิสัยที่ชอบโปรยเสน่ห์แรงสำหรับสาว ๆ ให้หมดไปเสีย โดยต้องหักดิบตัดใจให้ได้ มิฉะนั้นก็มีสิทธิ์ อยู่แถวจาตุมหาราชิกา ซึ่งมีพวกที่ชอบรสนิยมอย่างนี้มากมาย พุทธันดรที่ผ่านมาได้กลับดุสิตบุรี และลงมาสร้างบารมีได้รอบเดียวก็ดีถมไปแล้ว ชาตินี้ต้องกลับให้ได้
๒๒. ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรม-โพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย
จากการที่คุณยายทักเจ้าของเคสว่า ลูกสาวยายกลับมาวัดแล้ว อยู่กับยายนะ เป็นเพราะมีสายบุญมากับคุณยายและหมู่คณะ การหล่อคุณยายด้วยทองคำคือการเชื่อมสายบุญกับ คุณยาย ซึ่งจะทำให้เราตามติดคุณยายจนถึงที่สุดแห่งธรรม แต่สำหรับคุณครูไม่ใหญ่แล้ว คุณยายคือทั้งหมดของท่าน เพราะคุณยายบอกท่านว่า “หลวงพ่อวัดปากน้ำให้ไปตามคุณมาเกิด” นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา คุณยายก็สอนธรรมะทั้งหยาบและละเอียดให้กับท่าน และนี่คือความในใจของคุณครูไม่ใหญ่ที่พูดถึงคุณยาย
