ลูกมีข้อสงสัยจะกราบเรียนถามหลวงพ่อเกี่ยวกับผู้ป่วยโรคความจำเสื่อมหรืออัลไซเมอร์เจ้าค่ะ ผู้ป่วยจะมีอาการเริ่มสูญเสีย ความทรงจำ จนกระทั่งท้ายสุดอาจจะเหลือความทรงจำเพียง ๑๐-๒๐ เปอร์เซ็นต์ หรือน้อยกว่านั้น ทำให้ผู้ป่วยมีพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมอย่างมาก สำหรับ ผู้รักการปฏิบัติธรรมและรักการทำบุญอย่างมาก แต่มาตรวจพบว่าเป็นโรคอัลไซเมอร์เขาทราบว่า ความทรงจำของเขาจะเสื่อมลงเรื่อยๆ จนมีอาการมาก เขาควรจะปฏิบัติตนอย่างไรเจ้าคะ ก่อนที่จะสูญเสียความทรงจำทั้งหมดไป
คนไข้ที่เป็นอัลไซเมอร์นั้น เราต้องมาดูว่า เกิดจากสาเหตุอะไร โดยทั่วไปแล้วเกิดจากเวรดื่มสุราข้ามภพข้ามชาติ แล้วถ้าแถมมาดื่มสุราในชาตินี้เข้าไป ก็จะยิ่งหนักเข้าไปอีก นอกจากนี้ ยังมีเวรอย่างอื่นตามมาด้วย คือเวรมุสา ทั้งพูดโกหกด้วย ทั้งพูดเพ้อเจ้อ จับต้นชนปลายไม่ค่อยได้ด้วยเวรสุราในศีลข้อที่ ๕ มาบวกกับเวรมุสาในศีลข้อที่ ๔ ใครมีเวรอย่างนี้ข้ามภพข้ามชาติมา มันเป็นผังสำเร็จ พอถึงเวลาบาปตามมาทัน ถ้าเวรสุราหนักๆ มุสามาหนักๆ พูดเพ้อเจ้อ นินทามาหนักๆ จำได้แต่เรื่องที่โกหก ส่วนเรื่องจริงจำไม่ได้ อย่างนี้เรื่องความจำไม่ดี หรือปัญญาอ่อนจะเล่นงานมาตั้งแต่เกิดเลย
แต่ว่าถ้าเป็นเศษเวรเศษกรรม หรือพูดง่ายๆ ปัญญาอ่อนมาหลายชาติ จนกระทั่งใกล้จะหมดเวร ต้นๆ ชีวิตเขาก็ดูแข็งแรงดี เพราะบุญยังส่งผลอยู่ แต่เอาจริงๆ เข้า ผังสำเร็จขี้เมาข้ามชาติยังติดอยู่ บางทีแถมเวรปาณาติบาตอีก คือตอนเป็นขี้เมาชาติก่อนนั้นเคยฆ่าสัตว์เอามาแกล้มเหล้า เพราะฉะนั้นเกิดมาชาตินี้ ทั้งๆ ที่บุญส่งผลมาตลอด แต่บั้นปลายชีวิตเมื่อกำลังบุญหย่อนลง โรคอัลไซเมอร์ก็ตามมาเล่นงาน เมื่อเป็นอย่างนี้ก็เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องบำเพ็ญตนเป็นกัลยาณมิตรให้กับเขาให้ได้ แต่ถ้าไปบำเพ็ญตนเป็นกัลยาณมิตรให้กับเขาตอนบั้นปลายที่เป็นอัลไซเมอร์แล้ว ก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะฉะนั้นตลอดเวลาหลวงปู่วัดปากน้ำฯ ก็ดี คุณยายอาจารย์ก็ดี และ หลวงพ่อธัมมชโยก็ดี จึงได้พร่ำเตือนพวกเรา อยู่เสมอว่า ตลอดชีวิตของพวกเรามีโอกาสเป็นกัลยาณมิตรให้ใครได้ ก็รีบฉวยโอกาสบำเพ็ญตนให้กับเขาทันที ไม่ต้องรอช้า ทั้งเป็นกัลยาณมิตรให้กับตัวเองและให้กับคนอื่น ยิ่งมากยิ่งดี มองภาพตรงนี้ให้ชัดเลยลูก
หลวงพ่ออยากจะฝาก คนไหนที่เรารักเคารพนับถือ ใครที่มีพระคุณกับเรา ยิ่งมากเท่าไร ลูกเอ๋ย นิสัยของคนดีจะต้องคิดแทนพระคุณเขาให้สุดฝีมือมากนั้น
เพราะฉะนั้น ในฐานะที่ลูกเข้าวัดแล้ว มีบุญอะไรก็ไปชวนเขาทำให้หมด เขาจะทำหรือ ไม่ทำก็ชวนก่อน ถ้าเราวางตัวดีๆ น่ารักๆ จะมากจะน้อย เขาก็ต้องร่วมทำบุญกับเรามาบ้างนอกจากเราเองสร้างบุญให้กับตัวเองแล้ว ยังเป็นการแทนพระคุณท่าน และเป็นการให้หลักประกันให้ท่านเหล่านั้น ห้ามมีเชื้ออัลไซเมอร์ข้ามภพข้ามชาติอีกด้วย
ถ้าเขามีเชื้ออยู่ คือ เชื้อสุรา เชื้อมุสา เชื้อทุบหัวปลา หรือฆ่าอะไรมาก็ตาม อย่างไรในบั้นปลายชีวิตเศษเวรเศษกรรมพวกนี้ มันจะตามมาให้ผล ทำให้เขาเป็นอัลไซเมอร์แน่ แต่การที่เราเป็นกัลยาณมิตรให้เขาตั้งแต่ต้น ชักชวนเขาทำบุญทำทาน รักษาศีล สวดมนต์ภาวนา เข้าโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันเรื่อยมา ตรงนี้กลายเป็นว่า เราช่วยเติมบุญให้เขาทุกวันๆ กว่าจะถึงบั้นปลายชีวิตจริงๆ ที่โปรแกรมอัลไซเมอร์ที่เขาสร้างมาเองข้ามชาติมันจะออกผลแล้ว หรือถึงออกผลแล้ว จากหนักก็จะเป็นเบา จากเบาก็จะหมดไปเลย
แต่ถ้าตอนต้นๆ เราพยายามจะแก้ไข ผู้เฒ่าด้วยการให้ทำทาน รักษาศีลมาแล้ว แต่ผู้เฒ่า ก็ไม่ค่อยจะเอา แล้วเราจะทำอย่างไรดี ตอนนี้ ผู้เฒ่าก็เป็นอัลไซเมอร์ไปเสียแล้ว ในกรณีนี้
๑. หมั่นเข้าใกล้ท่าน คำพูด กิริยาท่าทาง แววตา น้ำเสียงต่างๆ ต้องให้นุ่มนวล ชวนให้ท่านรักและไว้วางใจเราให้ได้ ตรงนี้สำคัญ ท่านเห็นเราแล้วดีใจ ซึ่งการจะทำตรงนี้ก็ไม่ง่ายนักแต่ว่าต้องทำ ถึงเวลาข้าวปลาอาหารก็เอาไปให้ท่าน ของที่ถูกใจของท่าน เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มที่ท่านรักไปจัดการหามาให้ ถึงคราวก็อาบน้ำ อาบท่าให้ท่าน ตัดเล็บมือเล็บเท้าตัดให้เลี่ยม ผมเผ้าทำให้ดี ถึงแม้ท่านจะหลงจะลืมอย่างไร แต่สัมผัสอันนุ่มนวลอันอบอุ่นที่เรามีให้ ท่านรับได้ จำได้
๒. เปิดเสียงสวดมนต์ให้ท่านได้ยินเป็นประจำ เมื่อตอนท่านแข็งแรงดี วิถีของชาวพุทธทำให้ต้องสวดมนต์ทำวัตรเช้าทำวัตรเย็นได้ เมื่อเรามีบทสวดมนต์ธรรมะอยู่ในใจเป็นประจำๆ ขนาดเป็นอัลไซเมอร์ ถ้าไม่หนักนักท่านก็จะสวดได้ หรือท่านจำไม่ได้แล้ว เวลาเราเปิดบทสวดมนต์ อารมณ์ท่านก็จะคล้อยตามได้ สิ่งเหล่านี้ทำไป ลูกเอ๊ย แล้วจะทำให้ผู้เฒ่าเมื่อถึงคราวจะละโลก ได้บรรยากาศดีๆ ที่จะนึกถึงธรรมะ
๓. ถ้าท่านเคยตักบาตรทำบุญทำทานมาบ้าง ไปเอารูปหลวงพ่อ หลวงปู่ที่ท่านตักบาตรไว้บ่อยๆ เมื่อเป็นอย่างนั้น สุคติก็จะเป็นที่ไปของท่าน
นี่คือวิธีป้องกันและแก้ไขผู้ที่เป็นอัลไซเมอร์
