สวัสดีครับ! นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลก และแล้วเราก็ผ่าน "ปีหนุมาน (ลิง)" มาได ้๓๖๖ วัน (๕๒ สัปดาห์, ๑๒ เดือน) ด้วยอาการ Relax & Alert โดยเฉพาะนักเรียนอนุบาลฯ ที่สามารถสั่งสมบุญทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา ทำบุญพิเศษได้ครบทุกวัน ทุกอาทิตย์ ทุกเดือนและบุญพิเศษทุกๆบุญ ก็จะเบิกบานปลื้มเป็นที่สุด

           สำหรับนักเรียนอนุบาลที่ยังทำไม่ครบ ไม่เป็นไร? ปีนี้เอาใหม่ ปีไก่ ไก่ คือสัญลักษณ์แห่งความขยัน อดทน และเอาชีวิตเป็นเดิมพัน (เวลากกไข่)

           และสำหรับผู้นำบุญพันธุ์ตะวัน พวกเราก็ต้อง "สู้ต่อไป" นะครับ เพราะเราเกิดมาเพื่อการนี้... เฉพาะช่วง ๒ ปีที่ผ่านมาพวกเราช่วยกันขยาย "จานดาวธรรม" สื่อสีขาว สื่อทางรอดสำหรับชีวิตในสังสารวัฏ การทำหน้าที่ของเราในการขยายจานดาวธรรม ให้เกิดสิ่งดีๆ มากมายทั่วทุกมุมโลก... ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันฯ ของเราจึงไม่ว่างเว้นเสียงปรบมือและเสียงสาธุการ กับวีรบุรุษ วีรสตรี ผู้กล้า

           แน่นอนกว่าจะมีวันนี้ได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย มันยาก.. พอสู้ ถ้าได้สู้ก็สู้ได้ การสร้างบารมีในยุคมนุษย์อายุไขลงย่อมมีอุปสรรค โดยเฉพาะ "ความไม่เข้าใจ" ของผู้คนที่เราไปทำหน้าที่และสังคม ซึ่งพวกเราก็ไม่เคยถอยโดยยึดหลักคำสอนของครูบาอาจารย์

           ๑) ไม่สู้ คือ เราจะไม่โต้ตอบด้วยวาจาที่ว่าร้าย และไม่ทำร้าย

           ๒) ไม่หนี คือ ไม่ยอมแพ้ ไม่ท้อถอย

           ๓) ไม่หยุดทำความดี... ทำบุญทุกบุญอย่างสม่ำเสมอ

           ถ้าดาวธรรม เปรียบเหมือน ดวงตะวัน

           นักรบพันธุ์ตะวัน เปรียบเหมือน ตะเกียงดวงน้อย

           ดวงตะวันแม้จะส่องแสงสว่างแรงกล้าแค่ไหนก็มีข้อจำกัด คือ ไม่สามารถสาดแสงส่องเข้าไปในที่มุมบัง มุมมืด มุมอับได้ ต้องอาศัย "ตะเกียงดวงน้อย" ต่อแสงจากตะวันธรรมไปส่องสว่างในมุมมืดที่แสงจากดวงตะวันส่องไปไม่ถึง

           ดาวธรรมก็เช่นเดียวกันแม้จะดีมีประโยชน์เพียงไหนก็ตาม... ถ้าขาดการทำหน้าที่ของนักรบพันธุ์ตะวันนำตะเกียงดวงน้อยๆไปส่องสว่างตามที่ต่างๆ... คนเก่งและดี วีรบุรุษ วีรสตรีผู้กล้า ที่กล้าทำความดีอย่างเปิดเผย เป็นตัวอย่างให้เยาวชนลูกหลานเดินตามอย่างมั่นใจ คงจะไม่มีเกิดขึ้น ซึ่งแน่นอนเรานักรบพันธุ์ตะวันคงไม่หยุดกันเพียงแค่นี้ เพราะเป้าหมายของหมู่คณะเรานั้นจะต้องนำสรรพสัตว์ทั้งหลายเข้าพระนิพพานให้หมด

           เมื่อพวกเราไม่หยุดยั้งในการขยายดาวธรรม... ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ขยายไปไม่หยุดยั้งเช่นกัน

           คนดีเกิดขึ้นมากมาย... คนดีที่เสียแล้วก็ดีกลับคืนมา ที่ดีอยู่แล้วก็ดียิ่งขึ้นไป คนที่เป็นกลางๆ (ไม่ดีไม่ชั่ว) ก็ตัดสินใจมาเป็นคนดี เพราะดู DMC ช่องนี้ช่องเดียว

           ฝันในฝันฉบับนี้เรามาร่วม สดุดี วีรบุรุษ วีรสตรีผู้กล้า ของโรงเรียนอนุบาลฯกันนะครับ

อุ๊ยปี ศิริวรรณ (ลูกพระธัมฯ) วีรบุรุษแห่งปี ๔๖

           อุ๊ยปี เป็นคนไทยชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง เป็นคนอัธยาศัยดี มักน้อยสันโดษ มีสัจจะ จิตใจงามชอบทำบุญตามวัด ต่อมาอุ๊ยปีอายุมากขึ้น ลูกหลานไปตั้งครอบครัวใหม่ เกรงใจลูกหลานไม่อยากรบกวน แต่เรี่ยวแรงในการทำไร่ทำนาไม่มีแล้ว จึงหันมามีอาชีพต้มเหล้า(ถูก)ขาย เลี้ยงชีวิตไปวันต่อวัน ด้วยความจำใจ ต่อมาอุ๊ยปีได้เป็นนักเรียนอนุบาลฯ ได้ดูจานดาวธรรม เห็นโทษเห็นภัยของสุราในนรกขุมที่ ๕ เห็นผู้กล้าทั่วโลกหักดิบตัดใจเลิกเหล้า บุหรี่ เททุบเผา อุ๊ยปีจึงประกาศหักดิบเลิกต้มเหล้าขาย(ซึ่งดำเนินการมาได้ ๒ ปี) อย่างเด็ดขาด ในวันพระ (แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๑๑)

           ๒๔ ต.ค. ๔๖ นี่คือคำปฏิญาณของอุ๊ยปี "จะขอเลิกเหล้าวันนี้ วันนี้วันศีล (วันพระ) จะขอเลิกไม่ขายอีกแล้ว ขอให้ได้เลิกในวันนี้จริงๆ ตัดสินใจเด็ดขาดในวันนี้ อะไรที่ไม่ดีขอให้มันหายไปในวันนี้ ตั้งแต่นี้ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว ต่อหน้าพระสงฆ์ ขอให้พระสงฆ์รับทราบด้วยเถิด "..สาธุ ปัจจุบัน(จากฝันในฝัน) อุ๊ยปีละจากโลกนี้ไปเป็นเทพบุตรปี ชาวเขาพระสุเมรุ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เฟส ๓ (อ่านรายละเอียดทั้งหมดได้จากหนังสืออยู่ในบุญ ฉบับที่ ๒๑ เดือน กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๔๗ คอลัมน์ฝันในฝัน)

กัลฯอรรถพร ตั้งนุศาสตร์ (ลูกพระธัมฯ) วีรบุรุษแห่งปี ๔๗ คนที่ ๑

           ผู้กล้า เททุบปิดโรงงานสุราสาโท "ฟูจิมิ" อ.เสิงสาง จ.นครราชสีมา ๓๐ มิ.ย. ๔๗ เป็นครั้งแรกของโลก ทำการทุบ สุรานับหมื่นขวด และถังหัวเชื้ออีกหลายร้อยถัง...จนกลายเป็นน้ำตกเหล้า

           กัลฯ อรรถพร ตั้งนุศาสตร์ เจ้าของโรงงานกล่าวเปิดใจด้วยความ Alert ว่า "ผู้ผลิตที่ทำกิจการเหล้าอยู่ ผมอยากให้ท่านเลิกเถอะครับ ยังมีธุรกิจอื่นๆ ที่ทำแล้วรวย เรารู้วันเกิด แต่ไม่รู้วันตายนะครับ ท่านทั้งหลายก็รวยมากแล้วอย่ามอมเมาประชาชนอีกเลย ผมขอให้ท่านกลับมาช่วยเหลือคนในชาติเถิดครับ ลดต้นทุนเขา ทำให้ครอบครัวเขามีความสุขเถอะครับ"

           การปิดโรงงานสุราสาโทและมีคำพูดดีๆ อย่างนี้ได้เพราะ กัลฯอรรถพร เป็นนักเรียนอนุบาลฯ ดูจานดาวธรรม DMC ช่องนี้ช่องเดียวจริงๆ (อ่านรายละเอียดจาก อยู่ในบุญ ฉบับ ๒๒ เดือน ส.ค. ๔๗ คอลัมน์ บทความพิเศษ)

กัลฯศิริชัย เดชกำเนิด (ลูกพระธัมฯ) วีรบุรุษแห่งปี ๔๗ คนที่ ๒

           ทุบปิดซ่อง "ไก่โต้งคาราโอเกะ" สถานบริการทางเพศชื่อดังใน จ.สมุทรสงคราม ณ.วันที่ ๒๖ ก.ค. ๔๗ เป็นวีรกรรมที่สะเทือนความรู้สึกที่สุด อยากใช้คำว่า "สะใจ" ที่ปิดนรกขุมที่ ๓ ให้กับมนุษย์อีกหลายชีวิต กัลฯศิริชัย เดชกำเนิด เจ้าของสถานบริการทางเพศ "ไก่โต้งคาราโอเกะไ มีวันที่สดใสวันนี้ได้เพราะ "จานดาวธรรม" โดยการแนะนำของผู้นำบุญสมุทรสาคร กัลฯจุมพล แก้วเจริญ กัลฯศิริ-ชัย ได้ฟังเรื่องราวความจริงของชีวิตจาก DMC ได้ประมาณ ๑ เดือน รู้ว่าอาชีพนี้เป็นบาป จึงจัดสินใจทุบทิ้ง มีคนถามกัลฯศิริชัยว่า "จะทุบจริงหรือ" กัลฯศิริชัย ตอบทันทีว่า "ทุบสิครับ! จะเก็บไว้ให้เป็นเสนียดจัญไรทำไม ขนาดขวดเหล้าเขายังเทแล้วทุบทิ้ง นี่สถานค้าน้ำกามนะ ร้ายกว่าตั้งเยอะ จึงต้องทุบทิ้งให้หมดไม่ให้เหลือ สาธุ (อ่านรายละเอียด "อยู่ในบุญ" ฉบับที่ ๒๒ เดือนส.ค. ๔๗ คอลัมน์ สกู๊ปพิเศษ)

กัลฯคำน้อย แสงใจ (ลูกพระธัมฯ) วีรสตรีแห่งปี ๔๗

           การที่กัลฯคำน้อย ได้รับการยกย่อง เพราะเธอคือพลังสตรีครึ่งตัว แต่หัวใจไม่พิการ.. เธอขาขาดทั้ง ๒ ข้าง เพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์.. แต่เธอไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา สู้ต่อไปโดยเอาธรรมะเป็นที่พึ่ง ภายในบ้านมีด้วยกัน ๓ ชีวิต ๑ ชีวิตครึ่งตัวต้องเลี้ยงอีก ๒ ชีวิต (ลูกชาย ๑ , ลูกหญิง ๑) งานบ้าน งานครัว เลี้ยงดูลูก ค้าขาย เธอทำเองหมด โดยไม่เรียกร้องความช่วยเหลือจากใคร... ที่อัศจรรย์จนคนเต็มตัวอย่างเราๆ ต้องนำมาคิดคือ...

           เธอเอาแขนทั้งสองซึ่งไหปลาร้าหัก แขนทั้งสองข้างดามเหล็ก นำตัวเธอขึ้นบันได ๒๐ ขั้น และลงอีก ๒๐ ขั้น วันละ ๒ รอบ เพื่อสวดมนต์นั่งสมาธิทุกวันไม่เคยขาด จนได้ที่พึ่งภายในคือองค์พระใสๆ เธอยืนหยัดมาได้จนบัดนี้เพราะโอวาทพระเดชพระคุณหลวงพ่อในจานดาวธรรม เธอได้ฝากกราบคุณครูไม่ใหญ่มาว่า...
"ลูกต้องกราบขอบพระคุณคุณครูไม่ใหญ่เป็นอย่างสูงที่เมตตา ให้กำลังใจลูกสู้ชีวิตเสมอมา ทำให้ลูกได้ที่พึ่งที่แท้จริง คือ ธรรมะภายในซึ่งถ้าไม่มีหลวงพ่อ ลูกอาจจะไม่มีกำลังใจเพื่ออยากมีชีวิตอยู่ต่อไปก็ได้ เพราะมีหลักในการดำเนินชีวิต ลูกขอกราบอาราธนาให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นคุณครูสอนพวกเราตลอดไป เพราะคำสอนของหลวงพ่อมีคุณค่ามากต่อชีวิตลูกอย่างมาก และลูกก็เชื่อว่าทุกคนก็เชื่อเช่นนี้ค่ะ"

           (อ่านรายละเอียด "อยู่ในบุญ" ฉบับที่ ๒๓ เดือนก.ย. ๔๗ คอลัมน์ บทความพิเศษ และฉบับที่ ๒๔ เดือนต.ค. ๔๗ คอลัมน์ฝันในฝัน)

กัลฯวุฒิชัย ชาติปัญญาวุฒิ (ลูกพระธัมฯ) วีรบุรุษปี ๔๗ คนที่ ๓

           "เทไวน์แสนขวด-ปิดโรงงาน ถวายเป็นพระราชกุศล" (นสพ.ผู้จัดการรายวัน เสาร์ที่ ๔ ธ.ค. ๔๗)
"สสส. เรียกร้องเลิกซื้อน้ำเมาของขวัญปีใหม่ โรงเหล้าสระแก้วเทไวน์ ๖ หมื่นลิตรถวายเป็นพระราชกุศล" (นสพ.ไทยโพสต์ เสาร์ที่ ๔ ธ.ค.๔๗)

           "๕ ธ.ค. เทไวน์แสนขวด ปิดโรงงานถวายในหลวง" (นสพ.โพสทูเดย์ เสาร์ที่ ๔ ธ.ค.๔๗)
นี่คือหัวข้อข่าวตามหนังสือพิมพ์ฉบับต่างๆ ยังไม่รวมถึงข่าวทางวิทยุโทรทัศน์ที่นำเสนอ "วีรกรรม" ปิดโรงงานไวน์ เมื่อวันที่ ๒๗ พ.ย.๔๗ ของวีรบุรุษ กัลฯวุฒิชัย ชาติปัญญาวุฒิ ประธานสหกรณ์การเกษตรธรรมชาติ ผู้ผลิตไวน์องุ่นป่ารายแรกของโลก และใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออก

           จากรายละเอียดของข่าว นสพ. ผู้จัดการรายวัน เสาร์ที่ ๔ ธ.ค.๔๗ มีดังนี้ "สหกรณ์เกษตรสระแก้วตัดใจปิดโรงงานไวน์หลังสำนึกได้ว่าเป็นสิ่งไม่ดี และยังร่วมกับเครือข่ายเทเหล้าและเทไวน์ทิ้งกว่า ๑๐๐,๐๐๐ ขวดมูลค่า ๗ ล้านบาท ถวายเป็นพระราชกุศล ๕ ธันวาคม ยันไม่ได้ปิดเพราะขาดทุน"
กัลฯวุฒิชัย ชาติปัญญาวุฒิ ได้ให้สัมภาษณ์กับนักข่าวถึงแรงบันดาลใจ...นสพ.ทุกฉบับก็ลงตรงกันว่า

           "นายวุฒิชัย ชาติปัญญาวุฒิ ประธานสหกรณ์เกษตรธรรมชาติสระแก้วจำกัด กล่าวว่า สาเหตุที่สหกรณ์ได้ทำการปิดโรงงานผลิตไวน์นี้ลง เนื่องจากได้รับทราบโทษภัยของการเสพเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่สร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นกับสังคม จากพระราชภาวนาวิสุทธิ์ผ่านสื่อดาวเทียม ดาวธรรม วัดพระธรรมกาย ทำให้เกิดความตระหนักต่อภัยร้าย สำนึกรับผิดชอบต่อเพื่อนมนุษย์ประเทศชาติ จึงได้ชักชวนสมาชิกในสหกรณ์ให้เลิกทำการผลิตไวน์ ปรากฏว่าเมื่อนำเข้าคณะกรรมการบริหารต่างให้ความเห็นชอบ"

           นี่คืออานุภาพของจานดาวธรรม " ซึ่งกัลฯวุฒิชัย บอกว่าได้เห็นการกระทำของกัลฯอรรถพร ที่ปิดโรงงานเหล้าสาโท ในจานดาวธรรม จึงเริ่มคิดปิดโรงงาน...และได้ฟังเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตจากคุณครูไม่ใหญ่ทุกวัน จึงหักดิบ พร้อมกับแรงเชียร์ของเพื่อนกัลยาณมิตร..สาธุ ชิตัง เม!

           การกระทำของกัลฯวุฒิชัย มีผลต่อโรงงานผลิตไวน์อื่นๆ อยากจะปิดบ้าง และมีผลต่อนักเรียนอนุบาลฯ ท่านหนึ่งที่ดื่มไวน์มา ๓๐ ปี แถมยังผลิตอุปกรณ์เปิดจุกไวน์ขาย บุคคลนั้นคือ กัลฯสุวิทย์ วิมุตตานนท์ ทำให้ท่านเกิดแรงบันดาลใจเลิกดื่มไวน์ และเลิกขายอุปกรณ์เปิดจุกไวน์ทันที สาธุ... (อ่านรายละเอียด อยู่ในบุญฉบับที่ ๒๖ ธ.ค. ๔๗ คอลัมน์ มหกรรมเทไวน์ ๑๐๐,๐๐๐ ขวดเลิกผลิต ปิดโรงงาน)

กัลฯบรรเจิด ประสิทธิ์เพียรชัย (ลูกพระธัมฯ) วีรบุรุษคนสุดท้ายของปี ๔๗ คนที่๔

           ปิดบ่อนชนไก่ ที่ใหญ่ที่สุดในภาคกลางส่งท้ายปีลิงต้อนรับปีไก่...ชิตัง เม! กัลฯบรรเจิด ประสิทธิ์เพียรชัย ที่ปรึกษานายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด(สจ.)สระบุรี เป็นเจ้าของสนามชนไก่ อ.วิหารแดง ซ.๘ จ.สระบุรี เป็นสนามชนไก่ที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ กัลฯบรรเจิดอยู่ในวงการนี้มา ๒๐ กว่าปี มีรายได้เดือนละหลายแสน

           "ลูกเลิกได้ไหม"นี่คือคำขอร้องประการเดียวของคุณแม่กัลฯบรรเจิด จนสิ้นชีวิต โดยปกติคุณแม่กัลฯบรรเจิดเป็นคนจิตใจใฝ่ธรรมะ ยิ่งได้ติดจานดาวธรรมเป็นนักเรียนอนุบาลฯ คุณแม่ยิ่งเข้าใจความเป็นจริงของชีวิตเรื่องกฎแห่งกรรม จึงร้องขอกัลฯบรรเจิดบ่อยขึ้น..ประกอบกับกัลฯบรรเจิดเริ่มดูจานดาวธรรม ก็เริ่มติดตามจนเกิดแรงบันดาลใจประกาศเลิกเล่นไก่ชนตลอดชีวิต

           "ด้วยแรงกตัญญูต่อคุณแม่ และความจริงของชีวิตในจานดาวธรรม" วันมหาปีติ ปิดอบายภูมิให้เพื่อนมนุษย์ก็บังเกิดขึ้น ปิดบ่อนชนไก่ อ.วิหารแดง จ.สระบุรี เมื่อวันที่ ๘ ธ.ค.๔๗
ซึ่งกัลฯบรรเจิด เปิดใจต่อหน้าคณะสงฆ์และผู้ที่มาร่วมงานว่า

           "ผมได้ดูจานดาวธรรม ดูไปผมก็พิจารณาไป ก็คิดว่าผมเป็นผู้นำ เป็น สจ. ของท่านมา ๒๐ ปีแล้ว และยังต้องอยู่กับทุกท่านต่อไป ถ้าคนเป็นผู้นำติดอบายมุข ไม่เป็นตัวอย่างที่ดี ในใจของพวกเราก็จะวนเวียนกับสิ่งเหล่านี้"

           ขอบอกว่า การปิดสนามชนไก่เป็นของขวัญปีใหม่ที่เยี่ยมยอดมากสำหรับนักเรียนอนุบาลฯ ทั่วโลก สาธุ..สาธุ..สาธุ เป็นการต้อนรับ ปีไก่ ได้อย่างสดชื่นเบิกบาน และต้องอนุโมทนาบุญกับ "ตะเกียงดวงน้อย" ๒ ดวงของตระกูลโรจนสินวิไล คือ นักรบพันธุ์ตะวัน กัลฯเพียรใจ และกัลฯดรุณี ลูกพระธัม , ทำหน้าที่ขยายจานดาวธรรมจนเกิดเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ขึ้น สาธุ...

           ระกา คือ ไก่ สัญลักษณ์ของความขยัน
ขยันคุ้ยเขี่ยหาอาหารกิน อดทน รักลูก เอาชีวิตเป็นเดิมพัน เวลากกไข่..ถ้าลูกไม่ออกจากกระเปาะไข่ก็ไม่เลิกรา แม้ไฟจะไหม้รังของมัน
นักรบพันธุ์ตะวันก็เช่นเดียวกัน..ต้องขยันหาบุญ อดทน รักทีมงาน และเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสร้างบารมี เพื่อเคียงข้างไปดุสิตบุรี