บทความประจำวัน

ทำใจให้หยุดนิ่ง ใสบริสุทธิ์ภายใน ตรงฐานที่ ๗ หยุดเป็นตัวสำเร็จ ทั้งทางโลกและทางธรรม เริ่มต้นจากหยุดนิ่งตรงนี้ พระพุทธเจ้าของเราเนี่ยะ ท่านก็หยุดอย่างนี้ หยุดนิ่งอย่างละเอียดอ่อน แผ่วเบา นุ่มนวล หยุดอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ อย่างสบาย ๆ ซึ่งเป็นวิธีการที่จะเข้าถึงมรรคผลนิพพาน ถึงพระธรรมกาย คือความสุขที่แท้จริง

วันสร้างบารมี สร้างคุณงามความดีที่ยิ่งใหญ่ ทำใจให้เบิกบาน แช่มชื่น สะอาดบริสุทธิ์ผ่องใส หยุดนิ่ง ให้ใจใส ถูกจุดของแหล่งบุญที่จะให้ได้บุญอย่างเต็มที่มากที่สุด ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นแหล่งที่จะรองรับบุญใหญ่มากที่สุด เป็นบุญลาภของเรา ใช้ชีวิตในวันนี้อย่างมีคุณค่า คุ้มค่าที่สุด เพราะว่าเราเกิดมาสร้างบารมี

กฐินฉลอง ๘๔ ปี คุณยายอาจารย์ ฯ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๓๕ เป็นกฐินใหญ่เป็นวาระครบ ๓ รอบของคุณยายอาจารย์ ฯ ศิษยานุศิษย์ทั้งหลาย ก็พร้อมใจกันที่จะมาร่วมบุญกับท่าน จัดกองกฐินสามัคคีกันมา เป็นประธาน ประธานกองมาจากทั่วประเทศก็มากมาย เอาบุญกุศลนี้ต่ออายุท่านให้ยืนยาว ทำประโยชน์ให้เกิดขึ้นกับพระพุทธศาสนา จึงเป็นวันที่วิเศษ

จักรแห่งธรรมคือวิธีปฏิบัติที่ให้เข้าถึงธรรม

พระอริยบุคคล ผู้พ้นอันวิเศษ อยู่ภายในตัวของเรานี่เอง ถ้าเราอยากจะแสวงหาพระอรหันต์หรือพระอริยบุคคล ให้แสวงเข้าไปหาในตัวของเรา อย่าไปแสวงหานอกตัว อยู่ในเส้นทางสายกลาง กลางกายของเรานี้เท่านั้น ถ้าเราเข้าถึงกายไหน ขจัดกิเลสอาสวะหมดสิ้นไปได้ตามส่วน

เมื่อใจหยุดนิ่ง ความปลอดโปร่งภายใน โล่งใจ โปร่งใจ เบาใจ และก็สบายใจ นี่คือจุดเบื้องต้นที่เราจะได้รับเป็นรางวัลจากการประคองใจให้หยุดนิ่งเข้ามาสู่ภายใน เป็นกำลังใจให้เรา หยุดไปตามลำดับ เราจะเห็นกายในกายเกิดขึ้นมา ใจจะแล่นเข้าสู่พระรัตนตรัย ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดของการตรัสรู้ธรรม

วัตถุประสงค์ของชีวิต ที่ต้องปฏิบัติให้เข้าถึง หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ พอถูกส่วนเดี๋ยวก็เห็นไปตามลำดับ จนกระทั่งถึงกายธรรม พอถึงกายธรรมจะแทงตลอดได้ทุกเรื่องเลย จะเป็นนิพพาน จะเป็นเรื่องภพสาม โลกันตร์อาศัยธรรมกายนี้ ต้องอาศัยกายธรรม แล้วกิเลสอาสวะหมดสิ้นไปเลยไม่ถูกครอบงำด้วยโลภะ โทสะ โมหะ ครอบงำเราไม่ได้ จะมีความสุขที่แท้จริง

กิจของใจ ทำใจให้เบิกบานให้แช่มชื่นให้สะอาดให้บริสุทธิ์ ให้ผ่องใส จิตที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ใจจรดจดจ่อกับบุญกุศล เราจะต้องเอาใจของเรามาหยุดอยู่ที่ฐานที่ ๗ ตรงนี้ ตั้งให้มั่นทีเดียว ตั้งใจมั่นอยู่ที่ตรงนี้ จะทำภารกิจอะไรก็ตามให้เอาใจมาตั้งอยู่ที่ตรงนี้

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้ในอังคุตตรนิกาย ว่า ชีวิตนี้เป็นของน้อย ถูกความชรารุกรานไปอย่างเงียบ ๆ ความชรานั้นรุกรานนำไปสู่ความตาย บุคคลใดพิจารณาเห็นโทษของความตายนั้น ก็ควรจะคลายความยึดมั่นถือมั่นในโลกามิส มีใจยินดีในพระนิพพาน

ฐานที่ ๗ นี่แหละเป็นที่สิงสถิตของรัตนะทั้งสาม คือพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ สามอย่างนี้อยู่ที่ตรงนี้ เป็นสรณะ เป็นที่พึ่ง เป็นที่ระลึก นึกอย่างนี้แล้วเราจะพ้นจากทุกข์ทั้งหลาย

เห็นดวงธรรมเบื้องต้น ดวงธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐานเป็นธรรมดวงแรก ความบริสุทธิ์เบื้องต้น มีความรู้ตัวภายในเพิ่มขึ้น มีดวงธรรมดวงใหม่เกิดขึ้นมา เป็นชั้น ๆ เลย ทีละดวง ๆ เรื่อยมาเลย มีความปราณีตเพิ่มขึ้น มีความสุขเพิ่มขึ้น มีสติเพิ่มขึ้น มีความรู้ตัวภายในเพิ่มขึ้น เห็นกายหนึ่งที่มีลักษณะเกตุดอกบัวตูม ลักษณะมหาบุรุษครบถ้วนทุกประการ ท่านเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับกายนั้น ความรู้สึกตื่นตัวก็เกิดขึ้นยิ่งกว่าเดิมเข้าไปอีก กว้างขวาง เห็นได้รอบตัว สติกับปัญญาไปควบคู่กันไป เป็นความรู้ที่เกิดจากการเห็น มีความรู้ตัวแนบแน่น การเห็นแจ้งที่แตกต่างจากการเห็นด้วยตามนุษย์

อธิษฐานพรรษาว่าตลอดระยะเวลา ๓ เดือนนี้ จะอยู่จำพรรษา ประพฤติปฏิบัติธรรมในขอบเขตของอาวาสนี้ จะอยู่ประพฤติปฏิบัติธรรมภายในพรรษานี้ กวดขันตัวเองให้เข้าถึงมรรคผลนิพพานโดยเร็ว

ถ้าปฏิบัติจนกระทั่งเข้าถึงกายธรรม กรรมทั้งหลายที่ทำอยู่นั้นก็เป็นอโหสิกรรมตามกันไม่ทันทีเดียว จิตเกาะกายธรรมไปเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับกายธรรม เมื่อถึงคราวหมดอายุขัย กายธรรมก็ดึงดูดไปสู่ภพภูมินั้น ตามที่ตัวปรารถนา กายธรรมนี้จึงเป็นสิ่งที่สำคัญ เป็นที่พึ่งและที่ระลึกของพวกเราทั้งหลาย ทำใจให้หยุดให้นิ่ง ให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวของเราให้ได้

เราจะมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องกายต่าง ๆ ที่อยู่ภายใน เปรียบประดุจกับห้องเรียนที่เราเรียนอยู่ในทางโลก เราอยากจะมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องกายมนุษย์ละเอียดว่าเป็นอย่างไร ก็เข้าห้องเรียนกายมนุษย์ละเอียด กายรูปพรหม กายอรูปพรหม กายธรรมโคตรภู กายธรรมพระโสดาบัน ธรรมกายพระสกิทาคามี ธรรมกายอนาคามี ธรรมกายพระอรหัต เป็นชั้น ๆ เข้าไป นี่เป็นความรู้ภายใน จะศึกษาได้ด้วยธรรมกายเรียกว่าวิชชาธรรมกาย คือความรู้ที่เกิดจากการเห็นแจ้งแทงตลอด เปรียบประดุจห้องเรียนที่อยู่ภายใน

ศูนย์กลางกายทางไปสู่อายตนนิพพาน เป็นทางเสด็จไปของพระพุทธเจ้าพระอรหันต์ทั้งหลาย เส้นทางสายกลางนี้ วางใจหยุดถูกส่วนก็จะเห็นดวงธรรมเกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกาย เห็นกายในกายซ้อนๆ กันอยู่ กายที่ละเอียดกว่าก็ซ้อนอยู่ที่กายที่หยาบกว่า

เข้าถึงรัตนะทั้ง ๓ ภายในตัวคือ การวางใจให้หยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้เอาใจของเราหยุดนิ่ง หมายเอาธรรมกายที่อยู่ในกลางกายของพระพุทธเจ้า ของตัวของเราเอง อันเป็นพุทธรัตนะ เป็นพระพุทธเจ้าภายในตัวของเรา ธรรมรัตนะก็คือดวงธรรมที่รักษาทางเอาไว้ซึ่งพุทธรัตนะ เป็นที่รวมของคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ความรู้ทั้งหลายหลั่งไหลออกมาจากในกลางดวงธรรมนั้น สังฆรัตนะรักษาธรรมะนั้น ให้คงอยู่สืบไป ปฏิบัติตามความรู้ที่พระพุทธเจ้าท่านสอน สังฆรัตนะที่เป็นภายในนั้นหมายถึงธรรมกายละเอียดที่อยู่ในกลางนั้น

อธิษฐานจิต ก็คือการตั้งเป้าหมายว่าในอนาคตเราอยากจะไปเป็นอะไร เราปรารถนาอย่างไร เราจึงตั้งจิตอธิษฐาน แล้วบุญก็จะเป็นพลังสนับสนุนให้เป็นไปตามความปรารถนานั้น

สมาธิเป็นสิ่งที่มีความจำเป็นสำหรับชีวิตของมนุษย์ ทำให้ใจมีพลัง มีสติปัญญาเกิดขึ้น ให้เราสามารถเอาชนะอุปสรรคหรือแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดาย เป็นบ่อเกิดแห่งปัญญาอันบริสุทธิ์ คือการรู้แจ้งเห็นแจ้งเกี่ยวกับชีวิตของเรา เกี่ยวกับเป้าหมายของชีวิต ว่าทำอย่างไรให้ชีวิตของเรานั้นมีสุขเพิ่มขึ้นจนกระทั่งเข้าถึงความสุขอันแท้จริง ความสุขอันบริบูรณ์ ที่ไม่มีความทุกข์เจือปนเลย เพราะชีวิต มนุษย์ทุก ๆ คน มีความปรารถนาที่จะเข้าถึงความสุขที่แท้จริง

ทานบารมีเป็นบ่อเกิดแห่งโภคทรัพย์สมบัติ ซึ่งจะเป็นฐานรองรับในการสร้างบารมีข้ออื่น ๆ การให้ที่ประเสริฐคือให้หนทางแห่งความสุขที่แท้จริงแก่ชาวโลก จนกระทั่งถึงความสุขอันยิ่งใหญ่คือการเข้าถึงอายตนนิพพาน 

ถ้าเราเห็นได้ด้วยตาธรรมกายแล้ว เราจะเห็นว่าบุญกุศล ที่เกิดขึ้นจากการบูชาข้าวพระ ที่ถูกตัวจริงของพระพุทธเจ้านั้น  บุญเกิดขึ้นเป็นอสงไขยอัปมาณัง คือนับไม่ไหว เห็นได้ด้วยธรรมจักขุของพระธรรมกาย เพราะฉะนั้นจึงเป็นบุญใหญ่ที่พวกเราทั้งหลาย ควรเอาใจใส่และก็มาตักตวงบุญกัน ให้สม่ำเสมอในอาทิตย์แรกของเดือน ส่วนหนึ่งบุญบันดาลให้ได้มีโอกาสมาถวายไทยธรรมแด่พระธรรมกายของพระพุทธเจ้า นี่เป็นอานิสงส์ใหญ่จะติดตัวเราไปทุกภพทุกชาติ แล้วจะเลิกอดอยากยากจนกันไปจนกระทั่งเข้าสู่พระนิพพาน จะมีสมบัติทั้ง ๓ บังเกิดขึ้น คือมนุษย์สมบัติ ทิพย์สมบัติ และนิพพานสมบัติ   

ขณะที่เราจะปฏิบัติธรรม การพิจารณาปล่อยวาง ทิ้งให้หมดไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ทำประหนึ่งว่าเราอยู่คนเดียวในโลก ต้องปลด ปล่อย วาง ไม่ควรผูกพันยึดมั่นถือมั่นเพียงแค่เครื่องอาศัยสำหรับกายมนุษย์เท่านั้น ไม่ยึดติด ตัดความกังวล ทำใจของเราให้ว่างเปล่า ปราศจากภารกิจ ใสบริสุทธิ์ หยุดนิ่งอยู่ภายใน มุ่งใจของเราให้ตรงต่อหนทางพระนิพพาน