บทความประจำวัน

ฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งในทุกประสบการณ์ภายใน ต้องหายสงสัย ด้วยตัวเราเอง ต้องให้หายสงสัยในทุกขั้นตอนของประสบการณ์ ภายใน ตั้งแต่เห็นแสงสว่าง เห็นดวง เห็นองค์พระ จนไปถึงจุดที่ ละเอียดพอที่จะศึกษาวิชชาธรรมกายได้

นิ่งอย่างเดียวจึงจะเห็นภาพภายใน เห็นดวงธรรม เห็นองค์พระ ต้องให้ใจหยุดนิ่ง ไม่มีอะไรเหนี่ยวรั้งได้ใจต้องไม่ติดอะไรภายนอก เลย นอกจากติดความสุขภายในอย่างเดียว

คุณยายอาจารย์ฯ ของเรา ท่านไม่ติดอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว ท่านจึงสามารถเคลื่อนเข้าไปภายในได้ทั้งตัว จนไปอยู่ในระดับที่ ขาดรู้ 5 ชั่วโมงได้ ท่านไปอยู่ในจุดที่ขาดรู้ได้เพราะใจของท่านใส สะอาด บริสุทธิ์ และสูงส่งมาก เราต้องเดินตามรอยเท้าของท่าน ให้ลูกทุกคนตั้งใจฝึกหยุดนิ่ง ใจต้องไม่ติดเรื่องหยาบๆ ภายนอก เลย

ถ้าหากใจไม่มีความบริสุทธิ์ ความสุขภายในก็ไม่เกิด สิ่งนี้จะ สัมพันธ์กัน เราต้องทำใจให้หลุดจากสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์ คือ “ไม่ต้อง คิดเรื่องอะไร" ทำใจนิ่ง ๆ อย่างสบาย ๆ โดยไม่ต้องไปคิดเรื่องอะไร ทั้งสิ้น

อย่าประมาทกันนะ! หลวงพ่ออยากจะทำความปรารถนาให้สำเร็จ แต่ต้องร่วมมือกันต้องรีบขวนขวายตั้งใจนั่งธรรมะ และช่วยประคับประคองกันเป็นทีม

ลูกต้องนิ่งอย่างเดียว อย่าไปตั้งใจจนเกินไป ให้ทำอย่าง สบาย ๆ แบบสนุก ๆ ไม่ต้องไปกังวลหรือกลัวว่าจะทำไม่ได้ ถ้ามี ความเพียรและทำอย่างถูกหลักวิชชา เดี๋ยวก็จะเห็นธรรมะกันได้ ทุกคน

นโยบายของหลวงพ่อ คือ ทุกคนต้องทำอย่างสบาย ๆ คำว่า “สบาย” หมายถึง ทำให้ใจผ่อนคลาย ใจเป็นอิสระ โดยไม่ต้องไป กังวลในเรื่องราวต่าง ๆ ภายนอก วางใจโดยไม่มีลุ้น ไม่มีดัน ให้ใจ แซ่อิ่มอยู่กับธรรมะภายใน

   ให้เราทำถูกหลักวิชชาซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรยาก แค่หยุดนิ่งอย่างสบาย ๆ แล้วไม่ต้องไปกังวลอะไรทั้งสิ้น แม้แต่ความฟุ้งที่เกิดขึ้นก็ ไม่เป็นอุปสรรค เราไม่ต้องไปเพ่งไล่ความฟุ้งออกไปหรือพยายามไม่ให้มันฟุ้ง ให้วางใจนิ่ง ๆ เฉย ๆ ฝึกทุกวันในทุกกิจกรรม ฝึกเข้า ไว้เรื่อย ๆ ประคองใจอย่างนี้ทั้งวัน แล้วพอถึงเวลาที่เรามานั่งจริงๆใจก็จะรวมได้ง่าย

การให้โอกาสตัวเองปลีกเวลามานั่งธรรมะ จะช่วยทำให้จิตเราละเอียดขึ้น พอใจเราพร้อม จิตละเอียดดีแล้ว เราก็ค่อยกลับไปลุย งานหยาบใหม่ พอเราเริ่มรู้สึกว่าจิตของเราหยาบ เราก็กลับมานั่งธรรมะใหม่ สลับไปสลับมาแบบนี้ ถ้าลูกทำได้แบบนี้จะดีมาก

พยายามรักษาใจตลอดเวลาไม่ให้เคลื่อนออกจากศูนย์กลาง- กาย ลูกต้องมีความสุข ความบริสุทธิ์ ไม่ติดอะไรเลยจริง ๆ ใจต้อง เกลี้ยงจริง ๆ ไม่ติดในคน สัตว์ สิ่งของ ถ้าฐานทัพหยาบไม่บริสุทธิ์ จะเข้าไปถึงผู้บริสุทธิ์ พระธรรมกายภายในได้อย่างไร

หมั่นฝึกใจของเราให้ละเอียดขึ้นไปเรื่อย ๆ จนสามารถเข้า ถึงดวงธรรมภายในได้ ถ้าเรามีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลาง มาก ๆ ให้โอกาสแก่ตัวเราเองอยู่กับตัวเราที่ศูนย์กลางกาย อยู่ใน กลางตวงธรรมนั้นบ่อย ๆ ภาพภายในก็จะชัดขึ้น

ฝึกสมาธิไปเรื่อย ๆ แล้วพยายามหมั่นสังเกตดูว่า เราทำถูก หลักวิชชาไหม ซึ่งถ้าทำถูกหลักวิชชาจะต้องเข้าถึงพระธรรมกาย ภายในไต้อย่างแน่นอน

“ใจหยุดเป็นที่สุดของทุกสิ่งที่เราปรารถนา” ซึ่งความสุข ที่แท้จริง ความบริสุทธิ์ หรือความรู้แจ้งแทงตลอดในสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลาย อยู่ที่ใจหยุดนิ่งอย่างเดียว ดังนั้น “หยุดจึงเป็นตัว สำเร็จ” ที่เราจะต้องฝึกกันให้ได้ ฝึกกันไปทุกวัน ให้สม่ำเสมอ

เรามีเป้าหมายจะไปสู่ที่สุดแห่งธรรม พักระหว่างทางที่ดุสิตบุรี เราก็ควรต้องขวนขวายในการสั่งสมบารมีทุกรูปแบบ ทั้งทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น อย่าให้ตก ๆ หล่น ๆ