โอวาทพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย)
วันอาทิตย์ที่ ๑๘, ๒๕ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๒
บุญ เบื้องหลังแห่งความสำเร็จ
บุญบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตทุกระดับ ตั้งแต่เป็นปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า ก็จะต้องอาศัยบุญ เป็นเครื่องสนับสนุน ใครสั่งสมบุญไว้มาก ดวงบุญก็โต สั่งสมบุญไว้น้อยดวงบุญก็เล็กหย่อนลงมาตามลำดับ มีบุญมากอุปสรรคในชีวิตก็มีน้อย มีบุญน้อยอุปสรรคในชีวิตก็มีมาก
เพราะฉะนั้น ให้สังเกตดูว่าชีวิตของเราตั้งแต่เกิดมาจนกระทั่งบัดนี้ อุปสรรคในชีวิตมีมากหรือน้อย ซึ่งบางช่วงก็มีน้อย บางช่วงก็มีมาก นั่นก็เป็นเครื่องแสดงให้เราเห็นว่า ภพชาติที่ผ่านๆ มานั้น เราประกอบเหตุกันเป็นอย่างไร ช่วงไหนที่เราไม่ประมาทในชีวิต ไม่มีความตระหนี่ สั่งสมบุญกุศลอยู่ตลอดเวลา เมื่อบุญส่งผลอุปสรรคในชีวิตก็มีน้อย ช่วงไหนเราประมาทพลาดพลั้งไม่สั่งสมบุญ ไม่ทำด้วยตัวเองด้วย ห้ามคนอื่นเขาทำด้วย เราก็ไม่มีบุญ หรือบุญเราหย่อนลงไป อุปสรรคในชีวิตก็มีมาก
เพราะฉะนั้น ยามใดที่มีอุปสรรคในชีวิตเกิดขึ้นในปัจจุบัน อย่าได้ไปท้อแท้ท้อถอย ตีโพยตีพาย โทษนั่นโทษนี่ ให้กล้าหาญกลับมามองตัวเราเอง ให้ดูว่า ช่วงที่มีอุปสรรคมาก ก็เพราะว่าเราสั่งสมบุญมาน้อย เพราะฉะนั้น เมื่อถึงยามนั้นแล้ว ก็อย่าหวั่นไหว อย่าวิตกกังวลมากเกินไป แล้วทำใจให้หยุด ให้นิ่ง ให้สงบ อย่าให้สูญเสียความสงบของใจ ให้เกิดความผาสุกใจเกิดขึ้นมา แล้วก็ตั้งใจสร้างความดีกันใหม่ ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา สั่งสมบุญของเราให้ยิ่งๆ ขึ้นไป แม้ประกอบเหตุในชาตินี้ ผลยังส่งไม่เต็มที่ ก็ไม่เป็นไร สักวันหนึ่งบุญที่ทำไว้ก็จะส่งผลต่อไปในอนาคต ถ้าทำได้อย่างนี้ ชีวิตก็จะมีแต่ความผาสุก ไม่มีความทุกข์โทมนัสใจเลยทั้งวันทั้งคืน ทำแต่คุณงามความดีตลอด เราจะพ้นกรรมเวรต่างๆ หลุดพ้นจากบ่าวจากทาสของพญามารได้ มีอยู่วิธีเดียวเท่านั้น คือทำความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจให้เกิดขึ้น การสั่งสมบุญบารมีก็คือการทำกาย วาจา ใจให้สะอาด ให้บริสุทธิ์นั่นเอง ให้บริสุทธิ์ไปตามลำดับ เมื่อบารมีเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ ความบริสุทธิ์บริบูรณก็จะเกิดขึ้น
มหาทานบารมี วันคุ้มครองโลก
เมื่อวันคุ้มครองโลก ๒๒ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๒ ที่ผ่านมา เราทุกคนได้พร้อมใจกันอาราธนาพระภิกษุสามเณรทั่วประเทศเป็นจำนวนแสนรูปได้มาประพฤติปฏิบัติธรรมร่วมกัน ได้มาตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้า "พระแท้" ท่านเหล่านั้นได้มาเป็นเนื้อนาบุญให้กับเรา ให้เราได้มีโอกาสได้สร้างมหาทานบารมี ถวายทุนการศึกษาแด่พระภิกษุสามเณร ผู้ที่ขาดแคลนปัจจัย ๔ ขาดแคลนเครื่องสนับสนุนที่จะศึกษาพระธรรมวินัยได้อย่างสะดวกสบาย ซึ่งปัจจัยจำนวนนี้ี่ เป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับท่านเหล่านั้น ผู้ไม่อาจที่จะไปแสวงหาทรัพย์ได้แบบชาวโลก และอยู่ในถิ่นทุรกันดาร พระภิกษุสามเณรท่านได้มีความปลื้มปีติยินดีในมหาทานบารมีและได้กล่าวเอาไว้ว่า จะได้นำปัจจัยส่วนนี้ ซึ่งเป็นส่วนเกินของพวกเราแต่เป็นส่วนขาดของท่าน ไปซื้อสมุด ดินสอ หนังสือ และอุปกรณ์การเรียน เพื่อจะได้ศึกษาพระธรรมวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เต็มที่ ตั้งใจจะเป็นอายุพระศาสนา สืบทอดพระพุทธศาสนากันต่อไปซึ่งเป็นบุญกุศลของเราที่ได้สละทรัพย์อันเป็นสิ่งที่หาได้ยากในยุคนี้ ได้ทำประโยชน์อันยิ่งใหญ่ให้บังเกิดขึ้นแก่พระพุทธศาสนา แก่สังคม แก่มวลมนุษยชาติในโลกนี้ ได้ชื่อว่าเราได้มีส่วนในการที่จะได้ขยายสันติสุขที่จะบังเกิดขึ้นจากการเผยแผ่ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยทางอ้อม โดยผ่านทางพระภิกษุสามเณรเหล่านี้ ที่มีความตั้งใจที่จะอุทิศชีวิต อุทิศตน ไม่ว่าจะเป็นบวชช่วงสั้นหรือช่วงยาวก็ตาม ศึกษาพระธรรมวินัย แล้วก็ขยายเผยแผ่่ธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าออกไป ซึ่งโอกาสที่เราจะได้มาเลี้ยงพระภิกษุสามเณรเป็นจำนวนเรือนแสน ถวายทุนการศึกษากับท่านจำนวนมากขนาดนี้ไม่ใช่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ง่าย เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยาก และในยุคนี้ไม่เคยมีใครเห็นการสร้างมหาทานบารมีกันขนาดนี้ เราได้ทราบแต่เพียงว่ามีบันทึกไว้ในพระไตรปิฎกว่า มีการชักชวนมหาชนมาถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานแด่พระภิกษุสามเณรเป็นจำนวนแสนรูป เราก็ได้ยินได้ฟังกันอย่างนั้น แต่ข้อสงสัยก็ยังมีอยู่ในใจ ยังไม่หายสงสัยว่าสิ่งเหล่านี้มีจริงหรือไม่ จนกระทั่งในวันนั้น เราทุกคนก็หายสงสัย ใครได้มาวันที่ ๒๒ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๒ ก็มีโอกาสได้เห็นพร้อมๆ กัน นักบวชก็เห็นนักบวช คฤหัสถ์ก็เห็นนักบวชจำนวนมากๆ ต่างคนต่างเห็น เพราะฉะนั้น ถือว่าเป็นความอัศจรรย์ทีเดียวที่บังเกิดขึ้นในวันนั้น ให้ระลึกนึกถึงบุญใหญ่ที่เกิดขึ้นในวันที่ผ่านมาว่า วันนั้นเป็นวันที่ดีที่สุดวันหนึ่งในชีวิต เราได้มีโอกาสมาร่วมกันสร้างสิ่งที่ดีให้เกิดขึ้นแก่ตัวเอง ต่อสังคมและต่อโลก