เรื่องที่ ๒๘๙แปลกจังนะ คอไม่หัก
คนที่อยู่ในเหตุการณ์ ต่างวิ่งกรูกันมาดู พากันคิดเหมือนกันหมดว่า คงจะคอหักตายแน่ๆ แต่...
 

คุณทองย้อย เกศสุวรรณ

คุณทองย้อย เกศสุวรรณ อยู่ตำบลพยุหะ อำเภอพยุหะคีรี จังหวัดนครสวรรค์ เล่าว่า ตนได้ทำบุญสร้างองค์พระ ได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุรุ่นดูดทรัพย์และพระคะแนนสุดสุดไว้บูชา คุณทองย้อยหมั่นสวดสรรเสริญอยู่เสมอๆ โดยเฉพาะเวลาก่อนเดินทางออกจากบ้าน จะอธิษฐานจิตให้ท่านคุ้มครองทุกครั้ง

วันที่เกิดอุบัติเหตุ ประมาณต้นเดือนมีนาคม พ.ศ.๒๕๔๒ ขี่รถมอเตอร์ไซค์ออกจากบ้านไปทำงานเหมือนปกติ ซึ่งมีระยะทางราว ๕-๖ กิโลเมตร ต้องมีการนำรถขึ้นเรือจ้างเพื่อข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย

วันนั้นที่ริมตลิ่ง ระดับน้ำลดลงมาก ทำให้ตลิ่งสูงจากพื้นเบื้องล่างประมาณ ๖ เมตร ทางลงตลิ่งขรุขระมาก เพราะตลิ่งพัง มีการใช้หินและปูนโบกกันไว้แต่ไม่แข็งแรง ขณะที่คุณทองย้อยไปถึงเพื่อลงเรือ มีมอเตอร์ไซค์อีกคันขับขึ้นมาจากเรือ คุณทองย้อยจึงหักรถหลบเพื่อให้ทางแก่รถฝ่ายนั้น แต่กลับเสียหลัก รถล้ม ตัวเองตกจากรถพุ่งลงจากตลิ่งตกไปพื้นล่าง ในเสี้ยววินาทีนั้น สิ่งแรกที่นึกขึ้นได้คือ "ขอพระมหาสิริราชธาตุช่วยลูกด้วย" รู้สึกว่าตนเองลอยเบาๆ เหมือนปุยนุ่น หกคะเมนไปกลางอากาศ ไม่ได้กระแทกอะไร มือก็ไขว่คว้าไปในอากาศ นึกแต่ว่า เมื่อใดจะตกถึงพื้น เมื่อถึงพื้น อยู่ในท่านั่งพับเพียบ มือเท้ายันพื้นไว้ รองเท้า หมวกกันน็อคและแว่นตา ยังติดตัวอยู่ครบปกติ ไม่หลุดไปไหน

เมื่อสำรวจร่างกายดูมีเพียงรอยถลอกเล็กน้อย ไม่มีบาดแผลอะไรเลย ทั้งที่พื้นทางเดินที่ตัวเองหล่นกลิ้งมาขรุขระมาก มีแต่ก้อนหินทั้งนั้น

ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ ต่างวิ่งกรูกันมาดู พากันคิดเหมือนกันหมดว่า คุณทองย้อยคงจะคอหักตาย มิฉะนั้นก็ต้องบาดเจ็บหนักแน่ เมื่อพบว่าไม่เป็นอะไรเลยต่างพากันอัศจรรย์ใจ

คนขับเรือจ้างเดินเข้ามาถามว่า "แปลกจังนะที่คอไม่หัก" คุณทองย้อยจึงหยิบหนังสืออานุภาพพระมหาสิริราชธาตุยื่นให้เล่มหนึ่งพูดว่า "อ่านหนังสือนี้ดูแล้วจะรู้ว่ารอดได้อย่างไร"

คุณทองย้อยยืนยันว่า "จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้ดิฉันมั่นใจในอานุภาพแห่งบุญ และอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ของพระมหาสิริราชธาตุ ที่ท่านคอยคุ้มครองรักษาช่วยบรรเทาเหตุการณ์หนักให้เป็นเบา ดังที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ได้กล่าวไว้ และที่สำคัญต้องหมั่นสวดสรรเสริญและอาราธนาให้ท่านดูแลรักษาทุกครั้ง ที่จะเดินทางไปไหนมาไหน เพื่อความเป็นสิริมงคล"

อานุภาพพระรัตนตรัยอันไม่มีประมาณ ผู้ใดที่มีใจผูกพันอยู่ในพระรัตนตรัย มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง จึงเสมือนมีสื่อชนวนเชื่อมต่ออานุภาพอันไม่มีประมาณของท่านมาคุ้มครองตนให้พ้นอุปัทวันตรายทั้งหลายทั้งปวง เพราะฉะนั้นเวลาเกิดเหตุเภทภัยใดๆ อย่ามัวแต่ไปตกใจหรือทำอะไรอย่างไร้สติ ให้เรายึดมั่นและนึกถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง เหมือนดังเช่นคุณทองย้อยที่ขณะที่ตกจากที่สูง ด้วยใจที่ผูกพันกับพระมหาสิริราชธาตุ สิ่งแรกที่นึกถึงในขณะที่เกิดเหตุอันตรายคือ "ขอพระมหาสิริราชธาตุช่วยลูกด้วย" และด้วยเหตุที่มีพุทธานุสติอยู่ตลอดเวลา จึงทำให้รอดพ้นจากอันตรายทั้งปวงอย่างคาดไม่ถึง