ทบทวนบุญ

เรื่อง : อัญชลี   เรืองจิต

พิธีทอดผ้าป่าธรรมชัย

"สร้างทุกสิ่ง"

วันอาทิตย์ที่ ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

          การทอดผ้าป่ามีมาแต่ครั้งสมัยพุทธกาล ในครั้งนั้น พระภิกษุต้องแสวงหาผ้าที่มีคนทิ้งไว้ตาม ป่าช้าบ้าง ตามทางเดินในป่าบ้าง เพื่อนำไปทำจีวรนุ่งห่ม ผู้ใจบุญในสมัยนั้นจึงนิยมนำผ้าไปแขวนไว้ ตามต้นไม้ข้างทางที่พระภิกษุเดินผ่าน เมื่อพระภิกษุ ไปพบเข้าจึงหยิบไปทำจีวร โดยถือว่าเป็นผ้าที่ไม่มีเจ้าของ จึงเรียกผ้าดังกล่าวว่า ผ้าป่า ส่วนกิริยาที่พระภิกษุหยิบผ้าป่าไปใช้ เรียกว่า ชักผ้าป่า การทอดผ้าป่าเป็นทานที่มีอานิสงส์มาก เพราะเป็นสังฆทาน ไม่เฉพาะเจาะจงถวายแด่พระภิกษุ รูปใดรูปหนึ่ง

          การทอดผ้าป่าไม่มีข้อจำกัดด้วยเงื่อนเวลา สามารถทำได้ทุกฤดูกาลตลอดทั้งปี และในแต่ละปี ทางวัดจะจัดให้มีการทอดผ้าป่ากี่ครั้งก็ได้ หรือผู้มีจิต ศรัทธาปรารถนาจะทำเมื่อใดย่อมทำได้ตามกำลังศรัทธา
          

          " พิธีทอดผ้าป่าธรรมชัย " ในครั้งนี้ ตรงกับ วันอาทิตย์ต้นเดือนที่ ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕ พิธี จัดขึ้น ณ สภาธรรมกายสากล ถือเป็นการเริ่มต้นศักราชชัยแห่งความสว่างไสวในปีพุทธศักราช ๒๕๕๕ หลังจากเพิ่งผ่านพ้นมหาอุทกภัยที่สร้างความเสียหาย ไปไม่นาน

          งานบุญวันนี้เริ่มขึ้นด้วยพิธีตักบาตร ตามด้วย พิธีบูชาข้าวพระ ซึ่งเป็นอริยประเพณีอันดีงาม ที่สืบทอดกันมายาวนานหลายสิบปี ส่วนพิธีทอดผ้าป่า มีขึ้นในภาคบ่าย

          พิธีทอดผ้าป่าในครั้งนี้ นับเป็นผ้าป่าครั้งแรกในรอบ ๑๐ ปี ของวัดพระธรรมกาย หลังจากที่ละเว้นการทอดผ้าป่าไปเป็นเวลานาน

          การทอดผ้าป่าของวัดพระธรรมกายเกิดขึ้นครั้งแรกในวันวิสาขบูชาที่ ๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๑๔ จากนั้นก็มีการทอดผ้าป่าเป็นประจำทุกปี เฉลี่ยปีละ ๒ ครั้ง ในวันมาฆบูชาและวันวิสาขบูชา

          จนกระทั่งมีการทอดผ้าป่าครั้งสุดท้ายในวันที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๔ นับจากนั้นเป็นต้นมา วัดพระธรรมกายก็ไม่ได้จัดพิธีทอดผ้าป่าขึ้นอีกเลย แต่มีงานบุญอื่นทดแทน คือ พิธีถวายไทยธรรมแด่คณะสงฆ์ทั่วประเทศ เฉลี่ยปีละ ๒ ครั้ง

          จนกระทั่งในวารดิถีขึ้นปีใหม่ที่เวียนมาถึง ซึ่งถือเป็นอุดมมงคลฤกษ์ที่จะเปิดโอกาสให้กับสาธุชนผู้มีบุญที่มาไม่ทันสร้างวัดตั้งแต่ยุคแรกได้มีส่วนในบุญ สร้างทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อเติมความสุขและความเจริญ รุ่งเรืองให้กับชีวิต วัดพระธรรมกายจึงจัดพิธีทอดผ้าป่า ธรรมชัยขึ้น

 

          ในภาคบ่าย เมื่อพิธีเริ่มขึ้น พวกเราได้ทอดทัศนาริ้วขบวนอัญเชิญผ้าป่าธรรมชัยที่ทอดยาว สุดสายตาโดยคณะเจ้าภาพผู้มีบุญจำนวนมากเป็นประวัติการณ์ ถึง ๖๘ คณะ ซึ่งทุกท่านต่างมีใบหน้า ยิ้มแย้มแจ่มใส ค่อย ๆ ก้าวย่างอย่างสงบสง่างาม ด้วยความปีติภาคภูมิใจในชัยชนะที่ไม่มีวันกลับแพ้อีก เพราะชนะแล้วซึ่งความตระหนี่ที่ตัดรอนสายสมบัติมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ด้วยการนำทรัพย์สมบัติที่หามาได้โดยยากมาฝากฝังไว้ในพระพุทธศาสนา ซึ่ง เป็นแหล่งที่ภัยใด ๆ ในโลกไม่สามารถทำอันตรายได้ ไม่ว่าจะเป็นอุทกภัย วาตภัย อัคคีภัย ฯลฯ เพราะทรัพย์เหล่านั้นได้กลั่นเป็นอริยทรัพย์ไปแล้ว

         หลังจากเจริญสมาธิภาวนาทำใจหยุดนิ่งเพื่อเป็นทางมาแห่งอานิสงส์อันยิ่งใหญ่แล้ว ทุกท่านได้ เข้าสู่พิธีกล่าวคำถวายผ้าป่าโดยมีผู้แทนมหาเศรษฐีผู้ใจบุญเป็นผู้กล่าวนำ และเหล่าสาธุชนพร้อมใจกัน กล่าวตามด้วยความปีติเบิกบาน ดังกึกก้องไปทั่วสภาธรรมกายสากล

 

          พิธีทอดผ้าป่าครั้งนี้ นับเป็นภาพบุญกุศลที่ห่างหายไปนาน ทำให้อดนึกถึงวันวานเมื่อครั้งจัดพิธี ที่สภาธรรมกายสากลหลังคาจากไม่ได้ ครั้งนั้นมีผู้คนล้นออกมานอกพื้นที่ที่จุคนได้หมื่นกว่าคน จนต้องกางเต็นท์ยักษ์หลายหลัง ภาพราวไม้ไผ่ที่หัวเสา มีช่อกล้วยไม้งดงามหลากสีปักอยู่รายรอบสภาฯ เพื่อ ทำเป็นราวชักผ้าป่า ยังเป็นภาพที่จำได้แม่นยำติดตา แม้กาลเวลาจะผ่านไปนานกว่าทศวรรษแล้ว แต่ภาพ มหากุศลเหล่านั้นยังแจ่มชัดในความทรงจำ

     พิธีทอดผ้าป่าในครั้งนั้นเราต่างภาคภูมิใจว่าเป็นพิธีทอดผ้าป่าที่ยิ่งใหญ่ตระการตา แต่ยังเทียบไม่ได้กับในครั้งนี้ ที่เหมือนกับจำลองพิธีทอดผ้าป่าเดิม ทว่าพื้นที่เพิ่มขึ้นอีกสิบเท่า จนยากจะบรรยายความ สุขและความอิ่มเอิบใจที่เกิดขึ้นได้

      การทอดผ้าป่าในครั้งนี้ ทำให้เราต่างนึกถึงอานิสงส์อันยิ่งใหญ่ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อตอกย้ำ ผ่านโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทุกคืน บุญกุศล จากการทอดผ้าป่าในครั้งนี้ จะทำให้เราสมบูรณ์พร้อม ทุกด้านและจะมีสายบุญเชื่อมกับมหาปูชนียาจารย์ไปทุกภพทุกชาติจึงขออนุโมทนาบุญกับยอดนักสร้างบารมี ทุกท่าน ที่ร่วมสร้างมหากุศลครั้งประวัติศาสตร์ในครั้งนี้ด้วย