นิทานอีสป เรื่องตั๊กแตนกับนกเค้าแมว
ผู้แต่ง : อีสป
มีนกเค้าแมวตัวหนึ่งออกล่าเหยื่อในตอนกลางคืนและนอนหลับในตอนกลางวัน บ่ายวันหนึ่งนกเค้าแมวได้ยินตั๊กแตนส่งเสียงร้องดังหนวกหู จนมันไม่สามารถนอนหลับได้ มันจึงขอให้ตั๊กแตนหยุดร้อง แต่ตั๊กแตนไม่ยอมหยุด กลับร้องดังขึ้นกว่าเดิม นกเค้าแมวหงุดหงิดมาก มันคิดอยากจะกำจัดเจ้าตั๊กแตน จึงชวนเจ้าตั๊กแตนให้ไปที่รังของมัน โดยบอกว่า "หากเจ้าได้ดื่มน้ำทิพย์ที่เทวดามอบให้ข้า เจ้าจะมีเสียงที่ไพเราะยิ่งกว่านี้อีก" ตั๊กแตนได้ยินเช่นนั้นก็ตอบตกลง และกระโดดไปที่รังของนกเค้าแมว นกเค้าแมวจึงจัดการกินเจ้าตั๊กแตนเป็นอาหารทันที
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ความโลภมักนำความหายนะมาสู่ตน
:: พุทธภาษิต ::
อุฏฺฐาเนนปฺปมาเทน สฺเมน ทเมน จ
ทีปํ กยิราถ เมธาวี ยํ โอโฆ นาภิกีรติ.
คนมีปัญญา พึงสร้างเกาะ ที่น้ำหลากมาท่วมไม่ได้
ด้วยความหมั่น ความไม่ประมาท ความสำรวม และความข่มใจ.
( พุทฺธ ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๑๘.
