บวชแทนคุณมารดาบิดา
สืบสานพระศาสนา พัฒนาตนเอง
เรียบเรียงจากโอวาทพระธรรมกิตติวงศ์
เจ้าอาวาสวัดราชโอรสารามราชวรวิหาร ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต
พระอุปัชฌาย์โครงการอุปสมบทหมู่
ภาคฤดูร้อน ๑๐๐,๐๐๐ รูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย ครั้งที่ ๗
วันที่ ๒๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๖
โอวาทแก่นาคธรรมทายาท : บัดนี้เธอทั้งหลายได้น้อมนำผ้ากาสาวพัสตร์เข้ามา ในที่ชุมนุมนี้ ต่อหน้าพระสงฆ์ พระอุปัชฌาย์ เปล่งวาจาขอบรรพชาอุปสมบทในพระพุทธศาสนา การบวชในโครงการอุปสมบทหมู่ ๑๐๐,๐๐๐ รูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย ถือว่าเป็นโครงการบวชพร้อมกันมากที่สุดในโลก เธอทั้งหลายเป็นหนึ่งในแสนนั้น เท่ากับว่าได้มีส่วนในประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญระดับโลก ซึ่งเป็นเรื่องที่จะต้องจดจำจารึกไว้ในความทรงจำตลอดไป นึกขึ้นมาครั้งใดก็จะได้เกิดปีติ อิ่มใจ ปลาบปลื้มใจ ว่าได้ทำสิ่งที่ทำได้ยากในโลกในปีพุทธศักราช ๒๕๕๖ ที่บวชให้พ่อให้แม่เป็นการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ ทำให้พ่อแม่สมหวัง สมปรารถนา ถือว่าเป็นลูกกตัญญู
การบวชนั้นยังทำให้ยืดอายุพระพุทธศาสนาด้วย เพราะพระพุทธศาสนานี้จะดำรงมั่นคงอยู่ได้ก็โดยมีการสืบสายพระสงฆ์ เมื่อพระสงฆ์มี พระพุทธศาสนาก็อยู่ได้ ถ้าพระสงฆ์ขาดไป พระพุทธศาสนาก็อยู่ไม่ได้
โอวาทแก่สามเณรธรรมทายาท : บัดนี้เธอทั้งหลายได้ความเป็นสามเณร ในพระพุทธศาสนา การบวชในพระพุทธศาสนานั้น แบ่งเป็น ๒ ตอน ตอนแรกก็คือ บวชเป็นสามเณรก่อน แม้เป็นสามเณรสมาทานรักษาศีล ๑๐ ซึ่งเธอทั้งหลายได้สมาทานไปแล้ว แต่วัตรปฏิบัติ การประพฤติทางกาย วาจา ก็เหมือนกับพระภิกษุทั้งปวงนั้นเอง เพราะฉะนั้นก็ขอให้เธอทั้งหลายได้ตั้งใจสำรวมระวัง ตั้งสติให้มั่น รำลึกอยู่เสมอว่า เราเป็นนักบวช เป็นสามเณร คือนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป จะต้องสำรวม ต้องระวัง จะลุก นั่ง พูดจา หรือจะทำกิริยาอาการใด ๆ ก็ตาม ต้องมีสติว่า เราเป็นนักบวช ต้องเรียบร้อย นิ่มนวล เป็นที่ศรัทธาเลื่อมใสของชาวบ้าน
นอกเหนือจากบวชเพื่อพัฒนาตนเองในพระศาสนาแล้ว เป้าหมายสูงสุดอีกประการหนึ่งก็คือ ต้องการให้ผู้ที่มีศรัทธาบวชในพระพุทธศาสนา ระยะยาวช่วยกันศึกษาเล่าเรียน ประพฤติปฏิบัติให้ดี เป็นแบบเป็นอย่าง และศึกษาเล่าเรียนให้รู้ให้เข้าใจในเรื่องการบริหารวัด จัดการวัด การบริหารจัดการหมู่คณะ จะได้ช่วยกันเป็นกำลังของวัด เป็นกำลังของศาสนาต่อไป ช่วยกันทำวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง ทำวัดที่ไม่มีพระให้มีพระ ทำวัดที่กำลังเสื่อมโทรมให้เข้มแข็ง นั้นคือเป้าหมายของ หลวงพ่อธัมมชโยที่ท่านได้ทำโครงการนี้แล้วจัดอุปสมบทขึ้นมา ญาติโยมเหล่ากัลยาณมิตรทั้งชายหญิง ที่อยู่ประจำวัดพระธรรมกายก็ดี หรือที่อยู่ต่างจังหวัดก็ดี ต่างก็เห็นพ้องต้องกัน จึงยอมเสียสละเวลา กำลังกาย กำลังความคิด ประคบประหงมดูแล ประคับประคองให้เธอทั้งหลายได้เป็นสามเณร ได้เป็นพระภิกษุ และเป็นสามเณร เป็นพระภิกษุที่ดีมีคุณภาพ เสียสละกันทุกอย่างก็เพื่อให้บรรลุถึงจุดมุ่งหมาย นั่นก็คือให้สืบสานพระพุทธศาสนาให้ได้ เธอทั้งหลายได้ฝึกปรือมา พอสมควรแล้ว ก็จะได้กลับไปเป็นแบบอย่างต่อไปในวันข้างหน้า ถ้าบุญพาวาสนาส่งก็จะได้อยู่ยืนในพระศาสนา ช่วยกันสืบทอด พระพุทธศาสนาต่อไป
|