เรื่องจากปก
เรื่อง : พระมหาเสถียร สุวณฺณฐิโต ป.ธ. ๙

ธุดงค์ธรรมชัยอัญเชิญพระบรมธาตุ

สมปรารถนาตลอดไป

เสียไปเพื่อได้มา

    ในโลกแห่งความเป็นจริง ไม่มีอะไรที่ได้มาฟรีหรือเกิดขึ้นด้วยความบังเอิญ ทุกอย่างต้องอาศัยเหตุปัจจัยเกิดขึ้นทั้งสิ้น ตามหลัก    อิทัปปัจจยตา คือ ความที่เมื่อมีสิ่งนี้เป็นปัจจัย สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น สรรพสิ่งเป็นธรรมชาติที่อาศัยกันแล้วจึงเกิดขึ้น เช่น มีสุขภาพแข็งแรงเพราะขยันออกกำลังกาย เรียนเก่งเพราะขยันเรียน ส่วนผู้ที่สมบูรณ์พร้อมทั้งความหล่อ สวย รวย ฉลาด สมปรารถนา ก็เพราะสั่งสมบุญมาดี ทุ่มเทเอาตัวและหัวใจที่มุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวเข้าแลกมาทั้งสิ้น ความสมบูรณ์ของชีวิตจึงมิใช่สิ่งที่ใครคิดอยากได้ อยากมี อยากเป็น ก็จะสมปรารถนากันง่าย ๆ ชีวิตต้องมีข้อแลกเปลี่ยน ต้องยอมเสียก่อนจึงจะได้ ดังที่เรา    เสียเหงื่อในการออกกำลังกายเพื่อให้สุขภาพ     แข็งแรง เป็นต้น

ธุดงค์ธรรมชัย อัญเชิญพระบรมธาตุ

    ในวันที่ ๗ - ๑๓ พฤษภาคม ปีนี้        มีเหตุปัจจัยที่จะทำให้เราได้รับความสมบูรณ์ของชีวิตเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่งแล้ว คือ โครงการธุดงค์ธรรมชัย อัญเชิญพระบรมธาตุ ประดิษฐาน ณ พุทธอุทยานนานาชาติ จ.หนองคาย ฉลองวิสาขบูชาโลก ที่มี     พระธุดงค์ธรรมชัย จำนวน ๑,๐๐๐ กว่ารูป อัญเชิญพระบรมธาตุไปประดิษฐานที่          ปทุมรัตน์ธรรมเจดีย์ ณ พุทธอุทยาน อำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย โดยเริ่มต้นเดินธุดงค์ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ในวันพุธที่ ๗ พฤษภาคม ผ่านจังหวัดสระบุรี นครราชสีมา ขอนแก่น อุดรธานี จนกระทั่งถึงจังหวัดหนองคายในวันจันทร์ที่ ๑๒ พฤษภาคม และในวันวิสาขบูชาที่ ๑๓ พฤษภาคม จะมีพิธีประดิษฐานพระบรมธาตุ จุดประทีปและปล่อยโคมลอยถวายเป็นพุทธบูชา ณ            ปทุมรัตน์ธรรมเจดีย์ 

ทางมาแห่งความสมบูรณ์ทั้งทางโลกและทางธรรม

    การออกไปต้อนรับพระธุดงค์ที่อัญเชิญพระบรมธาตุ และไปร่วมพิธีประดิษฐาน จุดประทีปและปล่อยโคมลอยถวายเป็นพุทธบูชาในครั้งนี้ แม้จำเป็นต้อง     ใช้เวลา เงินตรา และพละกำลังในการเดินทางไกลก็จริง แต่นี้คือทางมาแห่งความสมบูรณ์  ทั้งทางโลกและทางธรรมที่ง่าย ตรง และลัดที่สุด ที่จะทำให้ชีวิตในสังสารวัฏไม่ตกต่ำ แต่จะสูงส่งยิ่ง ๆ ขึ้นไป ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในอัคคัปปสาทสูตรว่า “สัตว์ทั้งหลาย  ที่ไม่มีเท้า มีสองเท้า หรือมีเท้ามากก็ตาม มีรูปหรือไม่มีรูปก็ตาม มีสัญญา ไม่มีสัญญา หรือมีสัญญาก็มิใช่ ไม่มีสัญญาก็มิใช่ก็ตาม          มีประมาณเท่าใด ตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเรากล่าวว่าเลิศกว่าสัตว์มีประมาณเท่านั้น บุคคลผู้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้า ชื่อว่าเลื่อมใสในสิ่งที่เลิศ และวิบากที่เลิศย่อมมีแก่ผู้เลื่อมใสในสิ่งที่เลิศ”

  การที่ทุกท่านพร้อมใจออกไปต้อนรับพระธุดงค์ที่อัญเชิญพระบรมธาตุ เป็นการแสดงออกถึงความเลื่อมใสอันไม่มีประมาณในพระพุทธองค์ทั้งทางกาย ทางวาจา ทางใจ และเป็นทางมาแห่งบุญใหญ่ นอกจากนี้การมีโอกาสเห็นพระนับพันรูปยังเป็นทัสสนานุตตริยะ คือ การเห็นอันเยี่ยมอีกด้วย

    การได้โอกาสยกมือพนมไหว้พระด้วยความเคารพเลื่อมใส เปล่งเสียงสาธุการ “สาธุ สาธุ สาธุ” และโปรยดอกไม้รองรับเท้าอันเป็นมงคลของพระธุดงค์ ที่เดินท่ามกลางแสงแดดแผดจ้า นับเป็นลาภานุตตริยะ เป็นลาภอันเยี่ยมของพวกเรา บุญนี้จะส่งผลให้เกิดในตระกูลสูง มีคนเคารพรักเกรงใจ ให้เกียรติยกย่อง จะทำให้เป็นคนเสียงดี มีถ้อยคำไพเราะ ได้ฟังแต่ถ้อยคำที่เจริญหู เจริญใจ และมีหูดี ตาดี มีดวงตา สุกสกาว 

    การโปรยดอกไม้รองรับเท้าท่านก็เพื่อ ไม่ให้ร้อนเท้า ไม่ให้หนามทิ่มแทง จะทำให้    เย็นกายเย็นใจ ไม่เดือดเนื้อร้อนใจ ชีวิตจะร่มเย็นเป็นสุขตลอดไป และหนามคือกิเลส      จะไม่สามารถทิ่มแทงใจเราได้

    เราทั้งหลายอาจต้องสละเวลาในการทำมาหากิน และสละทรัพย์บางส่วนเพื่อการนี้ แต่เวลาที่เสียไปนั้น ก็เพื่อจะได้มาซึ่งการมีเวลา คือ มีเวลาในการพักผ่อน เวลาในการสั่งสมบุญ เวลาในการฟังธรรม ปฏิบัติธรรม และได้โอกาสแห่งการบรรลุธรรม... 

     การไปต้อนรับพระธุดงค์ แม้จะต้อง  ใช้จ่ายทรัพย์บ้าง แต่จะมีอานิสงส์ให้ทรัพย์สมบัติบังเกิดขึ้น ทำให้เป็นอิสระในการหาทรัพย์     ดังตัวอย่างมหาเศรษฐีในสมัยพุทธกาล  ที่ประสบบุญอัศจรรย์ทันตาเพราะได้ทำบุญใหญ่กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังเช่น พราหมณ์จูเฬกสาฎกที่ยอมสละผ้านุ่งห่มของตัวเองบูชาธรรมพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วกลายเป็นเศรษฐีชั่วข้ามคืน มหาทุคคตะที่เคยยากจนที่สุดในเมือง ยอมเสียเวลาออกไปหาผัก  หาปลามาทำอาหารถวายพระด้วยจิตที่เลื่อมใส พอได้ถวายพระสัมมาสัมพุทธเจ้า    ยังไม่ทันข้ามวันก็รวยอัศจรรย์ทันตา เพราะมีฝนรัตนชาติตกลงมาในบ้าน   

    การได้ออกไปต้อนรับคณะพระธุดงค์ที่เป็นตัวแทนของพวกเราในการอัญเชิญพระบรมธาตุไปประดิษฐาน ณ ปทุมรัตน์ธรรม-เจดีย์ นับเป็นวาระบุญพิเศษที่บังเกิดขึ้นได้ยากยิ่ง จะมีอานิสงส์ให้เมื่อเดินทางไปสถานที่ใด จะมีทั้งมนุษย์และเทวดาคอยต้อนรับจะปลอดภัยในทุกสถาน เบิกบานใจในการดำเนินชีวิต จะเป็นผู้ปฏิบัติสะดวก เข้าถึงธรรมกายอย่างง่ายดายไปทุกชาติตราบวันถึงที่สุดแห่งธรรม  

     ชีวิตเราอาจสูญเสียอะไรไปหลายอย่าง ที่ทำให้ทั้งเสียใจและใจเสีย แต่เราไม่ควรเสียโอกาสในการได้บุญพิเศษสุดครั้งนี้   

     “...ผู้ใดพึงบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เป็นนายกของโลก ยังดำรงพระชนม์อยู่ก็ดี พึงบูชาพระธาตุแม้ประมาณเท่าเมล็ดผักกาดของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ปรินิพพานไปแล้วก็ดี เมื่อจิตเลื่อมใสของผู้นั้นเสมอกัน บุญก็มีผลเสมอกัน...” (สัญญกเถราปทาน)