ฝันในฝัน
เรื่อง : หัวหน้าชั้น วินิช พันธุ์วิริยรัตน์ [email protected] คอลัมน์นี้เฉพาะนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาเท่านั้น
Case Study กรณีศึกษา
ต้นคด ปลายตรง ก็ไปดี
20-25 พฤษภาคม 2554
กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูง
คุณพ่อเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตับและเบาหวาน เมื่อวันที่ ๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๐ รวมอายุ ๘๓ ปี เวลาประมาณ ๒๒.๓๐ น. ท่านจากไปขณะที่ฟังรายการถ่ายทอดสด DMC ช่วงสวดบทสรรเสริญคุณพระรัตนตรัยจบลงก่อนเลิกโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
คุณพ่อเป็นคนทำงานละเอียดและอนุรักษ์นิยม เมื่อแต่งงานกับคุณแม่ใหม่ ๆ คุณพ่อดื่มสุราและสูบบุหรี่ ท่านมีอาชีพเป็นช่างหล่อเหล็กที่บริษัท นวโลหะ จำกัด (เป็นบริษัทในเครือปูนซิเมนต์ไทย) หลังเลิกงานท่านก็ไปทอดแหหาปลามาทำอาหารเลี้ยงครอบครัวซึ่งมีบุตรทั้งหมด ๖ คน เมื่อน้องคนสุดท้องเกิดมาท่านก็เลิกดื่มเหล้าเนื่องจากสุขภาพไม่ดีแต่ยังสูบบุหรี่อย่างต่อเนื่อง
เมื่อลูกได้เข้ามาเป็นเจ้าหน้าที่วัด ได้ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรชวนคุณพ่อเข้าวัดปฏิบัติธรรม, อยู่ธุดงค์ปีใหม่, อยู่ธุดงค์กลั่นแผ่นดินมหาธรรมกายเจดีย์ คุณพ่ออธิษฐานจิตเลิกสูบบุหรี่ หลังจากนั้นท่านก็มาวัดวันอาทิตย์ต้นเดือนเป็นประจำและทำบุญเต็มที่ทุกบุญบุญที่พ่อภูมิใจ ปีติใจ ชอบพูดให้ฟังเสมอ คือคุณพ่ออธิษฐานต่อหน้าหิ้งพระที่บ้าน ยกลูกให้คุณยายและหลวงพ่อเพื่อรับใช้พระศาสนาพอท่านมาวัดพระธรรมกายแล้วได้พบคุณยายจริง ๆ คุณพ่อจึงถวายลูกให้คุณยายสมดังใจที่ได้อธิษฐานมาจากบ้าน และท่านได้มาร่วมตอกเสาเข็มต้นสุดท้ายวิหารหลวงปู่ และยังมีบุญซื้อที่ดินขยายธุดงคสถานวัดพระธรรมกายบุญได้บวชลูกชายคนโตเป็นธรรมทายาทถึง ๒ ครั้ง และบุญหลานชายได้บวชสามเณรยุวธรรมทายาทรุ่นที่ ๑ บุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว และมาร่วมบุญงานสลายร่างคุณยายซึ่งตอนนั้นขาของท่านก็เริ่มไม่แข็งแรง เดินไม่ค่อยไหวเพราะวัยสูงขึ้นเป็นลำดับ หลังจากที่มี DMC ท่านก็ไม่ค่อยได้มาวัด แต่ฝากปัจจัยมากับน้องสาวคนเล็กที่ไปเยี่ยมอยู่เสมอ ๆ
บั้นปลายชีวิตคุณพ่อเป็นเบาหวาน เป็นริดสีดวงทวาร คุณพ่อชอบหายาโบราณมาทานเอง และทานยาเกินกว่าที่แพทย์สั่ง ลูก ๆ ห้ามก็ไม่ฟัง ท่านจะตื่นมาสวดมนต์ทำวัตรเช้าและเย็น ชอบบูชาเจดีย์มาก ถึงขนาดตอนป่วยท่านยังตื่นมาสวดมนต์ แต่พอท่านป่วยเข้าไปนอนอยู่ที่โรงพยาบาล มีอยู่คืนหนึ่งท่านเห็นสุนัขสีดำท่านเอามือปัดไล่สุนัขไปมา ลูกจึงสงสัยกันว่าท่านเห็นอะไรอยู่คนเดียวหรือว่าท่านจะไปไม่ดี
และแล้วระเบิดเวลาก็มาถึงจนได้ คุณพ่อขาดเลือด พี่ชายของลูกจึงได้ไปรับพระที่วัดพระธรรมกายมาบริจาคเลือดให้ท่าน และนำผ้าไตรไปให้ท่านอธิษฐาน
หลังจากนั่นร่างกายท่านเริ่มไม่รับอะไรเลย ทานอาหารไม่ได้ น่าสงสารมาก คุณหมองดให้อาหาร เพราะว่าท้องท่านบวมมาก ลูก ๆ เริ่มใจไม่ดี แม้แต่เล็บที่เคยยาวออกมาให้ตัดก็ไม่มีเหมือนเคย ท่านบอกกับลูกสาวคนเล็กว่า “พ่อขอกลับไปตายที่บ้าน” และสั่งทุกคนว่า “ไม่ต้องร้องไห้นะ” พวกลูก ๆ ก็ทำตามที่ท่านขอร้อง
พาท่านกลับบ้านเปิดจานดาวธรรมให้ฟัง จนกระทั่งโรงเรียนอนุบาลเปิดบทสวดสรรเสริญคุณพระรัตนตรัยจบลง ท่านก็จากไปภายในกำมือของบุตรสาว ที่ประคองให้มือของพ่อพนมสวดสรรเสริญคุณของพระรัตนตรัยในคืนวันศุกร์ที่ ๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๐
หลังจากส่งคำถามไปกราบเรียนถามคุณครูไม่ใหญ่แล้ว ก็มีคำตอบ
จากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ดังนี้
๑. ก่อนที่คุณพ่อของลูกจะเสียชีวิตท่านมีสติรู้ตัวอยู่ตลอดว่า “วาระสุดท้ายใกล้เข้ามาแล้ว” และด้วยความที่ท่านสวดมนต์และฟังธรรมจากพระมหาเถระที่ท่านเคารพรักอยู่เป็นประจำ กอปรกับในช่วงที่ป่วยนั้น ตัวลูกได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดี ด้วยการประคับประคองและคอยตอกย้ำให้ท่านทำตามหลักวิชาที่ได้ฟังมาจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทำให้ในบางช่วง แม้ท่านได้รับทุกขเวทนาจากโรคภัยไข้เจ็บ (โรคมะเร็งตับและเบาหวาน) แต่ท่านก็ยังสามารถนึกถึงองค์พระ นึกถึงพระมหาเถระและคุณยายอาจารย์ฯ ได้
และด้วยความที่คุณพ่อของลูกยังมีความอาลัยรักและผูกพันกับครอบครัวมาก จึงทำให้ในบางครั้งท่านเห็นภาพครอบครัวมาปรากฏแทรกภาพบุญ ภาพองค์พระ และภาพมหาปูชนียาจารย์เป็นช่วง ๆ
๒. จนกระทั่งเมื่อถึงเวลาที่หัวต่อกายของกายมนุษย์หยาบและกายมนุษย์ละเอียดหลุดออกจากกัน (ถึงแก่ความตาย) ด้วยความที่คุณพ่อของลูกเตรียมตัวตายมาดี คือทำตามหลักวิชาด้วยการนึกถึงบุญ นึกถึงองค์พระและนึกถึงมหาปูชนียาจารย์อยู่ตลอดเวลาทำให้ใจของท่านในช่วงศึกชิงภพผ่องใสสว่างไสวมาก กระแสบุญต่าง ๆ ที่ท่านเคยสั่งสมไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตจึงได้ช่องชิงช่วงส่งผลและมาปรากฏเป็นภาพให้ท่านเห็นภายในใจ
เมื่อกระแสบุญต่าง ๆ ได้ช่องเข้ามาหล่อเลี้ยงใจของท่านมากขึ้น ก็ทำให้ใจของท่านผ่องใสและสว่างไสวมากขึ้นเรื่อย ๆ อีกทั้งกระแสบุญดังกล่าวยังทำให้วิบากกรรมต่าง ๆ ที่ท่านเคยทำผิดทำพลาดเอาไว้ในอดีตไม่ได้ช่องตามมาส่งผลในช่วงนั้นอีกด้วย
๓. ด้วยผลแห่งบุญที่คุณพ่อของลูกเคยสั่งสมไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิต จึงทำให้หลังจากที่ละโลกไปแล้ว ท่านได้ไปบังเกิดเป็นเทพบุตรสุดหล่ออยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เฟส ๒ ทันทีโดยมีอาการเหมือนหลับแล้วตื่นขึ้นบนรัตนบัลลังก์หลักกลางวิมานที่ใหญ่โตอลังการมีลักษณะเป็นรูปทรงดอกบัวทองคำ ประดับประดาด้วยรัตนชาติอย่างละเอียดประณีตแลดูวิจิตรงดงามตระการตามาก
เมื่อท่านเทพบุตรใหม่เห็นทิพยสมบัติและทิพยวิมานของท่านแล้ว ก็ยิ่งรู้สึกปลื้มปีติในผลแห่งบุญที่กระทำเอาไว้ ทำให้กายของท่านมีความผ่องใสและมีรัศมีกายที่สว่างไสวขึ้นมาก
ในช่วงแรก ๆ ที่ท่านเทพบุตรใหม่ไปใช้ชีวิตอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เฟส ๒ นั้น ท่านรู้สึกเพลิดเพลินและมีความสุขกับการตรวจตราทิพยสมบัติของท่านเป็นอย่างมาก
๔. จนกระทั่งวันหนึ่ง ในขณะที่ท่านเทพบุตรใหม่กำลังใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่นั้นก็มีพระธรรมกายไปเยี่ยมท่านที่วิมาน
เมื่อท่านเทพบุตรใหม่เห็นพระธรรมกายเมตตามาเยี่ยมตนถึงวิมานก็รู้สึกปลื้มปีติ พร้อมกับก้มลงกราบพระธรรมกายด้วยความเคารพในทันที
ก่อนที่พระธรรมกายจะกลับ ท่านเทพบุตรใหม่ได้ฝากสารแห่งความรักและความห่วงใยมาถึงคุณแม่ของลูกว่า อยากให้ดูแลตัวเองดี ๆ และไม่ต้องเป็นห่วงท่านแล้ว เพราะตอนนี้ท่านมีความสุขมาก และท่านอยากให้คุณแม่ของลูกตั้งใจสั่งสมบุญให้เต็มที่ อย่าไปเสียเวลาหงุดหงิดน้อยใจในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เลย แล้วสักวันหนึ่งที่วาระสุดท้ายมาถึง คุณแม่ของลูกก็จะได้มาเห็นด้วยตัวเองว่า ผลของบุญนั้นมีจริงทำบุญแล้วได้ผลมากมายจริง ๆ และในเวลาที่คุณแม่ของลูกทำบุญเสร็จแล้ว อย่าลืมอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้ท่านด้วย
และท่านได้ฝากสารแห่งความรักมาถึงตัวลูกด้วยว่า ขอให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ให้เชื่อฟังหลวงพ่อ และให้ตั้งใจรับบุญทุกบุญที่หลวงพ่อมอบหมายให้อย่างสุดความสามารถเพราะในตอนนี้ท่านเห็นผลแห่งบุญแล้วว่ามีอานุภาพมากมายจริง ๆ และฝากให้ตัวลูกช่วยดูแลคุณแม่แทนท่านด้วย ให้หมั่นพาคุณแม่ไปทำบุญที่วัด และเมื่อลูกทำบุญแล้วก็ให้หมั่นอุทิศส่วนกุศลส่งไปให้ท่านด้วย ท่านจะคอยเฝ้ามองและอนุโมทนาบุญอยู่
๕. สาเหตุที่ทำให้คุณพ่อของลูกเห็นสุนัขสีดำในช่วงที่ท่านรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลนั้น เกิดจากวิบากกรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชาติปัจจุบันที่คุณพ่อของลูกเคยทำผิดทำพลาดเอาไว้กับสุนัขตัวหนึ่ง
เรื่องมีอยู่ว่า ในสมัยที่คุณพ่อของลูกยังอยู่ในวัยทำงาน มีอยู่วันหนึ่งขณะที่ท่านวุ่นวายอยู่กับงาน ก็มีสุนัขข้างถนนตัวหนึ่งกำลังเดินหาอาหารอยู่ข้าง ๆ ที่ทำงานของท่านพอดี
ตอนนั้นคุณพ่อของลูกกำลังหงุดหงิดเรื่องงาน เมื่อเหลือบไปเห็นสุนัขเดินเกะกะขวางหูขวางตาอยู่ ท่านก็เลยเดินไปเตะมันอย่างเต็มแรง จนมันร้องเอ๋ง ๆ วิ่งหนีไปเลย
เมื่อวิ่งหนีไปได้สักระยะ มันก็หันกลับมามองหน้าคุณพ่อของลูกแบบเคือง ๆ และเห่าใส่เมื่อคุณพ่อของลูกถูกสุนัขตัวนั้นเห่าด้วยเสียงอันดัง ท่านก็เลยหงุดหงิดยกกำลังสอง และบันดาลโทสะด้วยการเอื้อมมือไปคว้าก้อนหินขว้างใส่มันอย่างเต็มแรง
ด้วยความที่สุนัขตัวนั้นกำลังมีเคราะห์เพราะวิบากกรรมเก่าได้ช่องตามมาส่งผลพอดีก้อนหินเจ้ากรรมจึงอัดเข้าไปที่ลำตัวของมันอย่างจัง ทำให้มันได้รับบาดเจ็บแล้ววิ่งหนีไปอย่างไม่คิดชีวิต
หลังจากที่หายหงุดหงิดแล้ว คุณพ่อของลูกรู้สึกสงสารสุนัขตัวนั้นอย่างจับใจ และคิดว่าไม่น่าไปทำมันอย่างนั้นเลย ถึงแม้ในภายหลังท่านรู้สึกผิดและคิดได้แล้วก็ตาม แต่วิบากกรรมก็เซ็ตเป็นผังสำเร็จเตรียมรอส่งผลกับท่านอยู่ตลอดเวลา
๖. ดังนั้น เมื่อถึงคราวที่คุณพ่อของลูกถูกวิบากกรรมปาณาติบาตที่ท่านเคยฆ่าสัตว์เพื่อทำอาหารและเอาไปขายเพื่อให้เขาฆ่า ทั้งในภพชาติที่ผ่าน ๆ มาและในภพชาติปัจจุบันกับวิบากกรรมดื่มสุราและสูบบุหรี่ในชาติปัจจุบันได้ช่องตามมาส่งผล ทำให้ขณะที่ท่านนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล วิบากกรรมทั้งสองจึงไปดึงดูดวิบากกรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งก็คือวิบากกรรมที่คุณพ่อของลูกเคยเตะและขว้างก้อนหินใส่สุนัขจนได้รับบาดเจ็บให้มาส่งผลเพิ่มเข้าไปอีก ทำให้คุณพ่อของลูกมองเห็นภาพสุนัขสีดำมาส่งเสียงรบกวนในช่วงที่ท่านกำลังนอนป่วยอยู่
ในช่วงที่คุณพ่อของลูกเห็นสุนัขสีดำที่เกิดจากวิบากกรรมบันดาลให้เห็นนั้น ท่านกำลังอยู่ในสภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่นหรือช่วงกำลังเคลิ้ม ๆ ใกล้จะหลับ เมื่อท่านรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเดินไปเดินมาและส่งเสียงรบกวนอยู่ภายในห้อง ท่านจึงเกิดอารมณ์ฉุนเฉียวและรสูึ้กรำคาญใจ ยิ่งเมื่อท่านมองเห็นภาพสุนัขสีดำท่านก็ยิ่งรำคาญมากขึ้น จนในที่สุดก็ทนไม่ไหวต้องลุกขึ้นมาไล่เจ้าสุนัขตัวนั้นด้วยความหงุดหงิด
๗. ส่วนวิธีที่จะทำให้คุณพ่อของลูกหายจากการเป็นคนอารมณ์ร้อนนั้น (ในกรณีที่ท่านยังมีชีวิตอยู่) ตัวลูกก็ต้องเป็นกัลยาณมิตรให้ท่าน โดยการแนะนำให้ท่านหมั่นทำทานรักษาศีล และเจริญภาวนาเป็นประจำ จะได้เป็นการฝึกสติให้รู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น และนอกจากจะรู้เท่าทันอารมณ์แล้ว ยังจะทำให้ท่านรู้เท่าทันกิเลสที่กำลังก่อตัวอยู่ภายในใจของท่านอีกด้วย เช่น พอรู้ตัวว่า ตอนนี้มีความโกรธเกิดขึ้นแล้ว ก็ให้พยายามตั้งสติและระลึกรู้ตัวว่า “ตอนนี้เรากำลังจะโกรธแล้วนะ” เพื่อที่เราจะได้มีสติสอนตัวเองว่า “ความโกรธนั้นเป็นสิ่งไม่ดีเลย” เพราะถ้าเราโกรธ สิ่งที่จะตามมาก็คือ หน้าเราจะแก่ เสียงก็จะเปลี่ยน ใจก็จะขุ่นและที่สำคัญจะทำให้เราคิดเรื่องดี ๆ ไม่ออกอีกทั้งจะทำให้มีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียนมากมาย แถมตายแล้วยังต้องไปเกิดเป็นยักษ์ เป็นต้น
นอกจากนั้น ให้พยายามเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ว่า แต่ละคนล้วนไม่สมบูรณ์ในเมื่อตัวเราเองยังไม่สมบูรณ์ แล้วจะให้คนอื่นสมบูรณ์หรือทำอะไรถูกใจเราทุกเรื่องได้อย่างไรดังนั้นในเมื่อทุกคนยังไม่หมดกิเลส แต่ละคนย่อมมีข้อผิดพลาดที่เป็นเหตุให้กระทบกระทั่งกันได้ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วเราจะโกรธกันไปทำไมให้อภัยกันไม่ดีกว่าหรือ เมื่อไรก็ตามที่เราสอนตัวเองได้อย่างนี้ เมื่อนั้นเราจะสามารถหยุดอารมณ์โกรธที่เกิดขึ้นได้ในที่สุด
นอกจากนี้ตัวลูกก็ต้องแนะนำให้ท่านฝึกแผ่เมตตาอยู่เสมอ โดยเริ่มต้นจากการแผ่ความรู้สึกดี ๆ อันประกอบด้วยความรักและความปรารถนาดีให้แก่ตัวเองก่อน จากนั้นค่อย ๆ ขยายไปสู่คนรอบข้าง ทั้งคนที่เรารักและคนที่เราชัง จนไปถึงเพื่อนรวมโลกและสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ถ้าหากคุณพ่อของลูกหรือใครก็ตามที่เป็นคนมักโกรธทำได้เช่นนี้ จะทำให้ใจเย็นขึ้นความหงุดหงิดโมโหร้ายก็จะล่มสลายไปอย่างแน่นอน
๘. ในความเป็นจริงแล้ว คุณพ่อของลูกเป็นคุณพ่อที่น่ารัก เข้าใจครอบครัวและเข้าใจทุกคน และพร้อมที่จะเสียสละตัวเองให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุข เพียงแต่ว่าโดยส่วนลึกในใจท่านมักจะคิดเสมอว่า ท่านเป็นคนก่อร่างสร้างครอบครัวและสร้างฐานะด้วยหนึ่งสมองสองมือ ด้วยเหตุนี้วันเวลาจึงหล่อหลอมให้ท่านกลายเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง และไม่ชอบให้ใครโดยเฉพาะลูก ๆ มาขัดใจท่านโดยเฉพาะในช่วงที่ท่านป่วย ด้วยความไม่สบายกายและไม่สบายใจอันเกิดจากโรคภัยไข้เจ็บทำให้ในเวลาที่มีใครพูดจาไม่เข้าหูหรือไม่ตรงกับความคิดของท่าน ท่านก็จะรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาในทันที
ดังนั้น ถ้าหากคุณพ่อของลูกยังมีชีวิตอยู่ หรือตัวลูกไปเจอกับใครที่มีอาการคล้าย ๆ กัน ตัวลูกก็ต้องใจเย็น ๆ และคอยเป็นกัลยาณมิตรช่วยประคับประคองและแนะนำให้ทำตามวิธีการที่คุณครูไม่ใหญ่แนะนำเอาไว้ คอให้ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาเพื่อฝึกสติและแผ่เมตตาอยู่เสมอ เมื่อใครทำตามวิธีการดังกล่าวแล้ว จะทำให้วิบากกรรมที่เกิดจากความเป็นคนอารมณ์ร้อนเจือจางและเบาบางลงไปได้ในที่สุด
๙. ในความเป็นจริงแล้ว โรคมะเร็งตับที่คุณพ่อของลูกเป็นอยู่นั้น มันส่งผลเบียดเบียนให้ท่านรู้สึกเจ็บปวดอยู่บ้างเหมือนกัน แต่ด้วยความที่ท่านไม่อยากให้ลูกหลานเป็นห่วง กอปรกับบุญที่ท่านเคยสั่งสมเอาไว้ในหลาย ๆ ชาติที่ผ่านมา เช่น บุญที่เคยปล่อยสัตว์ปล่อยปลาอยู่เป็นประจำ เป็นต้น ได้ช่องตามมาส่งผลในภพชาติปัจจุบันพอดี ทำให้ท่านไม่แสดงอาการเจ็บปวดทรมานเหมือนคนไข้ที่ป่วยเป็นโรคมะเร็งตับรายอื่น ๆ
และด้วยวิบากกรรมในภพชาติปัจจุบันที่คุณพ่อของลูกเคยดื่มสุราและชอบสูบบุหรี่อยู่เป็นประจำ เมื่อมารวมกับวิบากกรรมปาณาติบาตที่คุณพ่อของลูกเคยฆ่าสัตว์ทำอาหารและเอาไปขายเพื่อให้เขาฆ่า ทั้งในภพชาติที่ผ่าน ๆ มาและในชาติปัจจุบัน จึงส่งผลให้คุณพ่อของลูกต้องมาป่วยและเสียชีวิตด้วยโรคตับแข็งและเบาหวานในที่สุด
๑๐. ด้วยบุญที่คุณพ่อและคุณแม่ของลูกได้สั่งสมเอาไว้ในภพชาติปัจจุบัน กอปรกับคำอธิษฐานจิตที่ตัวลูกให้ท่านทั้งสองหมั่นอธิษฐานอยู่เสมอว่า “ในภพชาติต่อ ๆ ไป ขออย่าได้ไปดื่มเหล้าหรือสูบบุหรี่อีกเลย” ก็จะส่งผลให้คุณพ่อและคุณแม่ของลูกไปเกิดในตระกูลที่เป็นสัมมาทิฐิและไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขพวกนี้
อีกทั้งท่านทั้งสองจะมีความรู้สึกรังเกียจและไม่อยากเข้าใกล้ของพรรค์นี้ และที่สำคัญที่สุด ในภพชาติต่อ ๆ ไป ท่านทั้งสองจะมีดวงปัญญาที่สามารถสอนตัวเองไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขทั้งหลายได้อีกด้วย
แต่ทว่าวิบากกรรมในอดีตที่ท่านทั้งสองเคยทำเอาไว้ โดยเฉพาะวิบากกรรมของคุณพ่อของลูก ที่เคยดื่มเหล้าและชอบสูบบุหรี่ในชาติปัจจุบันก็ยังคอยตามหาช่องส่งผลอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นคุณพ่อของลูกจึงประมาทไม่ได้เพราะเมื่อใดก็ตามที่วิบากกรรมดื่มเหล้าสูบบุหรี่ที่คุณพ่อของลูกเคยกระทำเอาไว้ได้ช่องตามมาส่งผล เมื่อนั้นวิบากกรรมนี้จะไปดึงดูดเอาสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายให้หวนกลับมาสู่ชีวิตของท่านอีกครั้ง
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น วิบากกรรมที่คุณพ่อของลูกเคยดื่มเหล้าและชอบสูบบุหรี่ในชาติปัจจุบันจะส่งผลต่อตัวท่านในภพชาติต่อ ๆ ไป มากน้อยขนาดไหน ก็คงขึ้นอยู่กับว่า กำลังบุญที่คุณพ่อของลูกเคยสั่งสมเอาไว้ในอดีตชาติมีกำลังมากกว่ากำลังของบาปอกุศลที่ท่านเคยกระทำเอาไว้หรือเปล่า ถ้าหากกำลังบุญของท่านมีปริมาณมากกว่ากำลังของบาปอกุศลแบบมาก ๆ มาก ๆ วิบากกรรมที่ท่านเคยทำเอาไว้ก็จะไม่ได้ช่องส่งผล แต่ถ้าหากปริมาณบุญบาปแตกต่างกันไม่มาก วิบากกรรมก็อาจจะหาช่องตามมาส่งผลต่อตัวท่านได้ แต่จะส่งผลมากหรือน้อยก็คงขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัยในตอนนั้นว่าท่านทำบุญหรือทำบาปมากกว่ากัน
นอกจากกำลังบุญในอดีตจะต้องมีปริมาณที่มากกว่ากำลังของบาปอกุศลแล้ว เมื่อคุณพ่อของลูกลงมาเกิดในภพชาติต่อ ๆ ไปท่านจะต้องตั้งใจทำความดี ไม่ว่าจะเป็นการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาให้มากยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพื่อที่บุญเหล่านั้นจะได้ทำหน้าที่เป็นเสมือนเกราะคุ้มกันภัย และปิดช่องทางในการส่งผลของวิบากกรรมที่ตัวท่านเคยทำเอาไว้ในอดีต
๑๑. การบริจาคโลหิตถือเป็นการทำทานในขั้น “อุปบารมี” ที่ทำได้ยากกว่าการสร้างทานบารมีทั่วไป เพราะการให้เลือดเนื้อของตัวเองเป็นทานนั้นถือเป็นทานขั้นสูงที่มีผลมากซึ่งผู้บริจาคจะได้รับอานิสงส์คร่าว ๆ ดังต่อไปนี้
ประการแรก ด้วยอานิสงส์ที่ได้เสียสละเลือดสละเนื้อ ซึ่งถือเป็นการกระทำที่ทำได้ยากให้แก่เพื่อนมนุษย์ที่กำลังได้รับความเดือดร้อนจะทำให้ผู้บริจาคมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงมีอวัยวะครบถ้วนสมบูรณ์ทั้ง ๓๒ ประการ ร่างกายจะสมส่วนเหมาะแก่การประพฤติปฏิบัติธรรมไม่มีส่วนใดขาดส่วนใดเกิน และจะไม่เจ็บป่วยไข้ด้วยโรคภัยใด ๆ
ประการที่ ๒ จะทำให้ผู้บริจาคโลหิตเป็นที่รักของมนุษย์และเทวดาทั้งหลาย และไม่ว่าจะเดินทางไปที่แห่งใดก็จะมีแต่คนรักคนเมตตา และเป็นที่ต้อนรับในทุกที่ทุกสถานจะเหยียบย่างไป ณ แห่งหนตำบลใด ก็จะแคล้วคลาดจากภยันตรายทั้งปวง
ประการที่ ๓ จะทำให้ผู้บริจาคโลหิตมีสติปัญญาที่เฉียบแหลมกว่ามนุษย์ทั่วไป อีกทั้งจะทำให้เป็นผู้ที่มีร่างกายและจิตใจที่สมบูรณ์มากกว่าคนทั่วไป
ประการที่ ๔ จะทำให้ผู้บริจาคโลหิตมีดวงตาเห็นธรรม สามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายใน และทำให้บรรลุมรรค ผล นิพพานได้โดยง่ายอีกด้วย
(หมายเหตุ สำหรับอานิสงส์ทั้ง ๔ ประการข้างต้นนี้ ถือเป็นอานิสงส์เพียงคร่าว ๆ เท่านั้น)
๑๒. การที่น้องสาวของลูกบวชอุบาสิกาแก้วและตั้งใจทำบุญทุกบุญเพื่ออุทิศส่งไปให้กับคุณพ่อของลูกนั้น คุณพ่อของลูกสามารถรับบุญทุก ๆ บุญได้ ซึ่งผลบุญเหล่านี้ทำให้รัศมีกายของท่านสว่างไสว ทั้งยังมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้นและทำให้ท่านมีความสุขอยู่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เพิ่มขึ้นอีกด้วย
๑๓. ส่วนเรื่องราวการสร้างบารมีของน้องสาวของลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น เธอได้ลงมาเกิดสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะด้วยเหมือนกัน โดยทำหน้าที่เป็นกองเสบียงผู้มีศรัทธาตั้งมั่นในพระรัตนตรัย
ในพุทธันดรที่ผ่านมาน้องสาวของลูกรักการสั่งสมบุญสร้างบารมีมาก เพราะตั้งแต่เธอได้เจอกับพระเถระ (อดีตพระราชาองค์ที่ออกบวช) และได้มาร่วมสร้างบารมีกับหมู่คณะเธอก็คอยดูแลอุปัฏฐากพระ อุปัฏฐากวัดของพระเถระเป็นอย่างดี พูดง่าย ๆ ก็คือ ชีวิตของเธอในภพชาติที่ผ่านมามีแต่การสร้างบารมีเป็นหลัก
ส่วนผลการปฏิบัติธรรมของเธอนั้น เธอมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี สามารถเข้าถึงดวงธรรมที่ใสสว่างได้
เมื่อละจากโลกไปแล้ว ด้วยบุญที่เธอสั่งสมเอาไว้อย่างเต็มที่เต็มกำลังในพุทธันดรที่ผ่านมา ทำให้เธอได้ไปแวะพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ เขตเสบียงได้ในที่สุด
๑๔. สำหรับเรื่องราวของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ลูกก็ได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช และได้สร้างบารมีร่วมกันมากับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะ
เรื่องมีอยู่ว่า ในพุทธันดรที่ผ่านมาตัวลูกเกิดเป็นกุลบุตรสุดหล่ออยู่ในตระกูลของช่างฝีมือที่ทำงานให้ทางราชการในแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวช
เมื่อตัวลูกเติบใหญ่ขึ้น ทางครอบครัวก็ส่งให้เข้าศึกษาในโรงเรียนเตรียมทหาร ซึ่งตัวลูกเองก็ตั้งใจเรียนจนกระทั่งจบหลักสูตรหลังจากเรียนจบแล้ว ตัวลูกก็เข้ารับราชการเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช ซึ่งในช่วงแรก ๆ ได้รับหน้าที่ดูแลเกี่ยวกับงานทางด้านเอกสารและงานทะเบียน
๑๕. ในเวลาต่อมา ตัวลูกได้รับการชักชวนให้มาทำงานกับท่านเสนาบดีใหญ่ ซึ่งก็คือ พระเถระผู้ใหญ่ที่ลูกเคารพรักในชาติปัจจุบัน โดยทำหน้าที่ดูแลเกี่ยวกับงานด้านเอกสาร และคอยติดต่อประสานงานให้ท่านเสนาบดีใหญ่ พูดง่าย ๆ ก็คือ เป็น นายทหารคนสนิทของท่านเสนาบดีใหญ่นั่นเอง
เมื่อตัวลูกทำงานกับท่านเสนาบดีใหญ่ได้สักระยะหนึ่งแล้ว ก็ได้ขยับเข้ามาอยู่ในคณะผู้ติดตามของท่าน ซึ่งตัวลูกเองก็คอยติดตามรับใช้ท่านเรื่อยมา จนกระทั่งท่านออกบวชตามพระราชา
ในเวลาต่อมา พระเถระ (อดีตท่านเสนาบดีใหญ่) ก็เป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้ตัวลูกออกบวช ด้วยความที่ตัวลูกรักเคารพและผูกพันในตัวท่านเสนาบดีใหญ่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ทำให้ตัวลูกตัดสินใจออกบวชทันทีอย่างไม่ลังเลสงสัย ไม่มีข้อแม้ข้ออ้างและเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น
หลังจากบวชแล้ว ตัวลูกก็ตั้งใจฝึกตนทนหิว บำเพ็ญตบะ และเป็นพระแท้ที่โลกต้องการ และยังอาสามาทำหน้าที่อุปัฏฐากพระเถระ (อดีตท่านเสนาบดีใหญ่) และช่วยเผยแผ่พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย ไปจนตลอดชีวิต
๑๖. ส่วนผลการปฏิบัติธรรมของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี สามารถเข้าถึงดวงธรรมภายใน เอาตัวรอดกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ได้ในที่สุด
๑๗. สำหรับบุพกรรมที่ทำให้ตัวลูกต้องมาเกิดเป็นผู้หญิงนั้น เป็นเพราะวิบากกรรมกาเมฯ ที่ตัวลูกเคยพลาดพลั้งไปกระทำเอาไว้ในภพชาติก่อน ๆ โน้น (ก่อนหน้าพุทธันดรที่ผ่านมา) ได้ช่องตามมาส่งผล
เรื่องมีอยู่ว่า ในภพชาติดังกล่าว ตัวลูกเกิดเป็นกุลบุตรสุดหล่อเฉียบขาดบาดใจ เมื่อเติบโตแล้ว ตัวลูกก็ตัดสินใจเข้ารับราชการเป็นนายทหารหนุ่มไฟแรง
ในเวลาต่อมา ตัวลูกรู้จักกับลูกสาวของนายทหารชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่ง ด้วยความที่ตัวลูกเองเป็นคนหน้าตาดีแถมมีคารมคมคายเป็นอาวุธลับพิชิตใจสาว ๆ จึงทำให้ลูกสาวของนายทหารชั้นผู้ใหญ่ตกหลุมรักตัวลูก และด้วยความที่ตัวลูกและเธอต่างก็ใจเร็วด่วนได้ไปนิดหนึ่ง ตัวลูกและเธอจึงมีอะไรกันแบบเกินเลยก่อนที่ผู้ใหญ่จะเห็นชอบ ทำให้ตัวลูกพลาดไปกระทำผิดศีลข้อ ๓ แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
แม้ว่าภพชาติดังกล่าว ตัวลูกรับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับลูกสาวของนายทหารชั้นผู้ใหญ่คนนั้น และตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุในภายหลังแล้วก็ตาม แต่ถึงอย่างนั้นด้วยความที่วิบากกรรมกาเมฯ เกิดขึ้นแล้ว และติดเป็นผังที่รอคอยเวลาส่งผลอยู่ในตัวของลูก(ซึ่งเปรียบได้กับระเบิดเวลาที่รอคอยเวลาที่จะระเบิด) ดังนั้นเมื่อวิบากกรรมนี้ได้ช่องตามมาส่งผล จึงทำให้ในภพชาติปัจจุบันตัวลูกต้องเกิดมาเป็นผู้หญิง
๑๘. ส่วนในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ด้วยบุญที่ตัวลูกออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาในภพชาติก่อน ๆ โน้น (ซึ่งเป็นภพชาติเดียวกันกับภพชาติที่ตัวลูกกระทำผิดศีลข้อ ๓)ได้ชิงช่วงส่งผลก่อนวิบากกรรมกาเมฯ ในช่วงที่จะลงมาเกิดสร้างบารมี ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ตัวลูกได้เกิดเป็นผู้ชาย
แต่สำหรับในภพปัจจุบันนี้ ด้วยความที่บุญบวชของตัวลูกอ่อนกำลังลงแล้ว จึงทำให้วิบากกรรมกาเมฯ ได้ช่องตามมาส่งผลในช่วงที่ตัวลูกจะลงมาเกิด และทำให้ตัวลูกต้องเกิดมาเป็นผู้หญิงดังเช่นที่เป็นอยู่นี้
ถึงแม้ว่าในชาติปัจจุบันนี้ ตัวลูกเกิดมาเป็นผู้หญิง และไม่สามารถออกบวชได้เหมือนอย่างในพุทธันดรที่ผ่านมาก็ตาม แต่ตัวลูกก็สามารถเป็นผู้หญิงหัวใจพระได้ และสามารถที่จะสร้างบารมีได้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง เพราะตัวลูกเองก็มีประวัติการสร้างบารมีที่งดงามมาตั้งแต่พุทธันดรที่ผ่านมาจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้
๑๙. ดังนั้น เมื่อตัวลูกรู้เรื่องราวการสร้างบารมีของตัวเองในพุทธันดรที่ผ่านมาแล้วในชาติปัจจุบันนี้ก็ต้องไม่ประมาท ให้ตั้งใจรับบุญทุก ๆ บุญที่หมู่คณะมอบหมายให้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง รวมทั้งต้องหมั่นทำทาน รักษาศีลและประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในให้ได้ จะได้มีที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงภายในและเป็นหลักประกันที่สำคัญของชีวิตที่จะทำให้ไม่ต้องพลัดไปเกิดในอบาย ซึ่งถ้าหากตัวลูกทำได้อย่างนี้เป็นอย่างน้อย ตัวลูกก็จะได้กลับไปแวะพักกลางทางที่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตในและได้สร้างบารมีตามติดมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะไปจนกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม
บทสัมภาษณ์จากเจ้าของเคส
ท่านรู้ได้อย่างไรว่าแม่มีลูก ๗ คน ทั้งที่พี่ชายเขาเขียนประวัติไปว่ามีลูก ๖ คน แม่พี่เล่าว่ามีลูกชายอีกคนตายไปตั้งแต่เล็กๆอายุประมาณ ๗-๘ เดือน พี่ชายของพี่ไม่ได้นับรวมไปด้วย ส่วนเรื่องราวในพุทธันดรที่แล้ว แค่เศษกรรมกาเมฯ เพียงน้อยนิด ก็ทำให้ชีวิตเราผิดพลาดไม่ได้เกิดเป็นชายในชาตินี้ และพลาดการบวชพระไปอีกชาติหนึ่ง โชคดีที่มีคุณครูไม่ใหญ่ และท่านเมตตาให้มาบวชใจแทนบวชตัวค่ะ
ข้อคิดที่ได้จากเคส คือ อย่าได้ไปยุ่งเกี่ยวกับสุราและบุหรี่เลยเพราะมันทำให้พ่อเสียชีวิตแบบทรมาน แต่การที่ได้มารู้จักวัดพระธรรมกายเป็นบุญยิ่งนัก ช่วยปิดอบายให้พ่อ พ่อดื่มเหล้า ทอดแหหาปลา สูบบุหรี่ตั้งแต่ยังหนุ่ม เลิกเหล้าได้เมื่อหนูเกิด คือ พ.ศ. ๒๕๑๐ แต่ผลของยาเสพติด คือ ตอนที่พ่อใกล้เสียชีวิตเป็นมะเร็งตับ ขนาดเลิกมาตั้งนานแล้ว การที่ได้มาพบวัดพระธรรมกายทำให้พ่อเลิกบุหรี่ได้ เลิกเหล้ามาก่อนหน้านั้น แต่มาเลิกบุหรี่ได้เพราะมาอยู่ธุดงค์กลั่นแผ่นดินที่เจดีย์ วันศุกร์ถึงอาทิตย์มาฟังธรรม เพราะประมวลชวนมา พ่ออธิษฐานที่หิ้งพระที่บ้านถวายประมวลให้คุณยาย มาวัดได้มาเจอคุณยายจริง ๆ เลยถวายลูกให้คุณยาย พ่อเล่าให้ฟังว่าปลื้มมาก
คุณครูไม่ใหญ่รู้ได้อย่างไรว่านี้คือเพลงโปรดของแม่ ในเคสคุณครูไม่ใหญ่เปิดเพลงแครอทมาฝาก ซึ่งเป็นเพลงโปรดของแม่ แม่ชอบแมวการ์ฟิลด์เต้น การที่ได้มาวัดทำให้พ่อทำตามหลักวิชาได้ คือ ความมีวินัยของพ่อ พ่อทำวัตรเช้า-เย็น ดู DMC ทุกวัน ขนาดเสียชีวิตยังไปตอนสวดสรรเสริญคุณพระรัตนตรัยก่อนนั่งสมาธิหลัง DMC จบ คืนวันที่ ๙ พฤศจิกายน ทำถูกหลักวิชาศพหน้ายิ้มค่ะ
